Συνάντηση του ΟΗΕ για το κλίμα στη Βόννη

Περίπου 170 χώρες συναντώνται στη Βόννη, από την 1η έως τη 12η Ιουνίου, για συνομιλίες σχετικά με μια νέα συμφωνία για το κλίμα. Οι συνομιλίες θα καλύψουν μεγάλο εύρος θεμάτων, από μειώσεις εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου μέχρι τρόπους συγκέντρωσης κεφαλαίων για να βοηθηθούν οι φτωχές χώρες στην αντιμετώπιση του φαινομένου του θερμοκηπίου.

Τα σχέδια των ανεπτυγμένων χωρών σχετικά με τη μείωση των εκπομπών μέχρι το 2020, στο πλαίσιο μιας νέας παγκόσμιας συμφωνίας που αναμένεται να επιτευχθεί στην Κοπεγχάγη τον Δεκέμβριο του 2009 καταλήγουν, αθροιστικά, σε μία συνολική μείωση μεταξύ 9% και 16% σε σχέση με τα επίπεδα του 1990, μείωση πολύ μικρότερη από αυτή που ζητούν οι αναπτυσσόμενες χώρες.

Οι αξιώσεις των ανεπτυγμένων χωρών από τις πλούσιες χώρες με χρονικό ορίζοντα το 2020 μπορούν να συνοψιστούν ενδεικτικά αφενός στις αξιώσεις της Κίνας, Ινδίας, κ.αλ. για μειώσεις εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κατά τουλάχιστον 40% σε σχέση με τα επίπεδα του 1990 και, αφετέρου στις αξιώσεις 43 μικρών νησιωτικών χωρών για μειώσεις κατά τουλάχιστον 45% σε σχέση με αυτά τα επίπεδα.

Στην 4η Εκθεση Αξιολόγησης, που έδωσε στη δημοσιότητα το 2007 η Διακυβερνητική Επιτροπή του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή, διαπιστώνεται η αναγκαιότητα ότι οι βιομηχανικά ανεπτυγμένες χώρες πρέπει συνολικά να μειώσουν, μέχρι το 2020, τις εκπομπές τους κατά 25% με 40% κάτω από τα επίπεδα του 1990 για να αποφευχθούν οι χειρότερες επιπτώσεις της υπερθέρμανσης του πλανήτη, όπως ξηρασίες, πλημμύρες, κύματα καύσωνα και άνοδος της στάθμης της θάλασσας.

Η Επιτροπή παροτρύνει τις αναπτυσσόμενες χώρες να επιβραδύνουν την αύξηση των δικών τους εκπομπών σε επίπεδα «σημαντικά χαμηλότερα» από τα εκτιμούμενα επίπεδα αύξησής τους το 2020. Η Ευρωπαϊκή Ενωση, παραδείγματος χάρη, θέλει να μειώσουν τις εκπομπές κατά 15% με 30% κάτω σε σχέση με τα εκτιμώμενα επίπεδα αύξησής τους.

Επαίνους συγκέντρωσε, σε συνάντηση στο Παρίσι την προηγούμενη εβδομάδα των υπουργών Περιβάλλοντος των 17 χωρών με τις μεγαλύτερες εκπομπές στον πλανήτη η πρόταση του Μεξικού, για συγκέντρωση κεφαλαίων για να βοηθηθούν οι αναπτυσσόμενες χώρες να συγκρατήσουν τις δικές τους εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου.

Η πρόταση συνίσταται στη συγκέντρωση κεφαλαίων ύψους τουλάχιστον 10 δισ. δολαρίων ετησίως, ανάλογα με σειρά κριτηρίων (εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου τώρα και στο παρελθόν, πληθυσμός, ακαθάριστο εθνικό προϊόν).

Οι πλούσιες χώρες, οι οποίες έκαναν χρήση ορυκτών καυσίμων από τη Βιομηχανική Επανάσταση μέχρι σήμερα - όπως οι ΗΠΑ και οι ευρωπαϊκές χώρες - θα είναι οι έχοντες τη μεγαλύτερη συνεισφορά στη συγκέντρωση του ποσού. Οι πτωχές χώρες με χαμηλές εκπομπές, όπως οι αφρικανικές, θα είναι οι βασικοί αποδέκτες των κεφαλαίων.

Τα κεφάλαια θα επενδυθούν σε τομείς όπως ενεργειακή αποδοτικότητα, ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, «πράσινα» κτίρια, οχήματα με χαμηλές εκπομπές, προγράμματα για προστασία δασικού πλούτου, καλύτερη διαχείριση καλλιέργειας γης και βιώσιμη παραγωγή βιοκαυσίμων. Τη διαχείριση του συστήματος, το οποίο ενδέχεται να συνδεθεί με την αγορά δικαιωμάτων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, θα αναλάβει νέο διεθνές σώμα.