Η εποχή μας βρίσκεται ενσυνείδητα σε κρίση, αφού:
• Είναι αντιφατική, ανομική, μυστηριώδης.
• Χαρακτηρίζεται για το Aδαμικό πλέγμα, την αγωνία, την απορία, την πλήξη, την ανία, το κενό, την απομόνωση, τη φθορά, το ψέμα, το μίσος, την αρπαχτή, τη διαπλοκή, την κοινωνική αναταραχή, τον τρόμο, την αμηχανία, την παρακολούθηση, την ασυνειδησία, τη ρηχότητα, το αδιέξοδο, το Σισύφειο άγχος, τη βιοτική μέριμνα, τις νευρώσεις, τη σύγχυση και μερικές φορές την αηδία και την αποστροφή.
• Κυριαρχείται κυρίως από αντισταυρισμό, παγανισμό, ευδαιμονισμό, ανταγωνισμό, κυνισμό, ωφελιμισμό, «τζογαδορισμό», ρατσισμό, ζωομορφισμό, αδικία, ιδιοτέλεια, υποκρισία, απληστία, αχαριστία, συκοφαντία, δολοπλοκία, φιλαυτία, εγωϊσμό, φιλοδοξία, αυθάδεια, ασυδοσία, απάτη, διαπλοκή, καιροσκοπία, σκοπιμότητα, αποχαύνωση, κοινωνική αδικία, ψυχαγωγισμό και από τη λατρία της σάρκας και του χρήματος.
• Είναι ανίερη και καταδικασμένη από την ίδια την ιερή φύση να σβήσει ακόμη κι ως ανάμνηση για τις επόμενες γενιές.
• Οδηγείται με ιλιγγιώδη ταχύτητα, στον «φιλικό φασισμό», στην αύξηση της φτώχειας, της πείνας, της ακτημοσύνης, της εγκληματικότητας, της μετανάστευσης και του κοινωνικού εκτοπισμού.