Αφού δεν μπορούμε να πάμε όλοι στο Νεπάλ και στο Έβερεστ, σας προσκαλώ σε μιά μικρή όμορφη και ανέξοδη εκδρομή.
Στο δρόμο για το Everest, βλέπει κανείς πεζοπόρους και τουρίστες, που είναι η μόνη επαφή που οι λαοί της περιοχής Khumbu του Νεπάλ έχουν με τον έξω κόσμο.
Στο δρόμο, υπάρχουν εστιατόρια, πανδοχεία και καταστήματα είναι εξοπλισμένα με το τι θέλουν οι τουρίστες ... αλλά αν κοιτάξετε καλά, υπάρχουν καταστήματα για την τοπική κατανάλωση.
Οι άνδρες είναι ικανοί να μεταφέρουν έως και το ύψος ενός τουριστικού λεωφορείου ή ότι ο κάθε επισκέπτης επιθυμεί. Οι επιβάρυνση εξαρτάται από το βάρος που μπορούν να μεταφέρουν.
Η γεωγραφία της περιοχής είναι γεμάτη από ατελείωτες λόφους, ποτάμια και γέφυρες σε θέση να σας κόψει την ανάσα σε όσους προσπαθήσετε να τα περπατήσετε.
Στο παρελθόν, οι γέφυρες ήταν φτιαγμένες από ξύλο και κάθε τρεις καιλίγο έπεφταν λόγω της διέλευσης των τουριστών και των γιάκ, των βοοειδή του Νεπάλ.
Ως ανεβαίνει κανείς, η γη γίνεται πιο αφιλόξενη. Στο Lobuche στα 4910 μέτρα, τα πανδοχεία είναι λιγοστά, και το ζεστό ντους, καθώς και άλλα είδη πολυτελείας είναι ακριβά.
Εδώ σε υψόμετρο 5.364 μ., στην Everest Base Camp έχει αναπτυχθεί ανάλογα με τα χιόνια και τον παγετώνα. Εδώ, οι ομάδες που ονειρεύονται την κατάκτηση της κορυφής, την εγκατάσταση του εξοπλισμού και τη διοικητική μέριμνα του προσωπικού τουλάχιστον για ένα μήνα.
Μετά από σχεδόν μία εβδομάδα από την ανάβαση, φθάνουμε στην βάση της κατασκήνωσης του Everest. Για τους ορειβάτες, είναι μόνο η αρχή μιας περιπέτειας με την οροφή του κόσμου.