Κυριακή 4 Ιανουαρίου 2009

Γνωρίζουμε τον εαυτόν μας;

Δυστυχώς χάσαμε τον εαυτό μας, το στοιχείο του αυθορμητισμού, την ικανότητα να κατανοούμε τους άλλους, να εμβαθύνουμε στη σκέψη και γίναμε όλοι παθητικοί.

Χάσαμε την αφή, την οσμή, την ελπίδα, την εσωτερική γαλήνη, την επικοινωνία και «αγκαλιάσαμε» τους σκύλους, τις γάτες (ευτυχώς που υπάρχουν κι αυτά τα ζωάκια) και την «επιβεβλημένη μοναξιά», που σκοτώνει.

Τώρα πλέον:

• Επικοινωνούμε, χωρίς να μιλάμε και ταξιδεύουμε, χωρίς να περπατάμε.
• Διώξαμε το Θεό και μόνιμους φίλους κάναμε το «χορτάρι», τα «φρουτάκια», το «σταφύλι», το «μέταλλο», τη μπάλα, τον ηλεκτρονικό υπολογιστή και το διαδίκτυο!!!
• Διαστρέψαμε, παραποιήσαμε και διακωμωδήσαμε - πριν τα καταργήσουμε τελείως - το ουσιώδες νόημα των Χριστουγέννων, της Ανάστασης, των Μεγάλων Εορτών των Αγίων και Αρχαγγέλων και την ουσία και αξία των Αγγέλων μας και κάναμε πιο παχύ το πορτοφόλι των εμπόρων.
• Περιφρονήσαμε την αλήθεια και τους ειλικρινείς και ανυπόκριτους λόγους, αλλά με διπλή καρδιά και με δόλια χείλη, μιλάμε με γλυκά κι ελκυστικά λόγια!

Μόνο οι μεγάλοι σεισμοί, οι πλημμύρες, οι πόλεμοι και οι κάθε είδους μαζικές κατα-στροφές μάς ενώνουν πια.

Το επείγον αντικατέστησε το σημαντικό και ο πολιτισμός μας υπακούει πλέον, μόνο σε ένα σύνθημα: «την ατομική υλική άνεση».

Το καλάθι τής πολλαπλά λατρευόμενης ματαιότητας γέμισε «ως πάνω».

Τα μεγάλα και ατελείωτα προβλήματά μας, συνεχίζουν να εξαφανίζονται, μέσα στον καιάδα της αδιαφορίας.

Οι ελπίδες για καλύτερη ζωή πάνω στη γη λιγοστεύουν. Το ανθρώπινο γένος, που στολίζει με την ύπαρξή του τον πλανήτη μας, έχασε τον προορισμό του. Έχει αρχίσει να κινδυνεύει και είναι έτοιμο, να χάσει το δικαίωμά του να αγωνίζεται - για την παγκόσμια ισορροπία - μέσα στις ανθρώπινες κοινωνίες.

Είναι σε οικονομική υποδούλωση και σε επισταμένη παρακολούθηση, κάτω από το πρίσμα των προσωπικών δεδομένων, από τις τράπεζες πληροφοριών, που σχηματίζουν γιγάντιους ιστούς αράχνης και που μας βοηθούν να λύσουμε πιο γρήγορα τα προβλήματα, που ποτέ δε θα είχαμε χωρίς τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές.

Τα ελλείματα των κρατών είναι ένα καλό πλάνο για την μυστική κατάσχεση του πλούτου.

Τα τραπεζικά συστήματα που συνελήφθησαν στην ανομία και γεννήθηκαν στην αμαρτία, έγιναν πιό επικίνδυνα ακόμη κι από σταθμευμένους στρατούς που σκοπό έχουν να κάνουν τον άνθρωπο να ξοδεύει χρήματα που θα πληρωθούν στο μέλλον, μέσω της χρηματοδότησης (έτσι ενεχυριάζεται το μέλλον!!!).

Όλος ο κόσμος δουλεύει για την Εφορία, τους Δήμους, την ανύπαρκτη - ψυχαγωγικά κι ενημερωτικά - Κρατική Τηλεόραση, τη Δ.Ε.Η., την Ε.Υ.Δ.Α.Π., τον Ο.Τ.Ε., το ενοίκιο, τα δάνεια και τις πιστωτικές κάρτες, τα κοινόχρηστα, τα τέλη κυκλοφορίας, τα φακελάκια, τα διόδια, τους δήμους και γενικά τους Τρίτους.

Σ’ αυτήν την ψυχοπαθολογική κοινωνία, ο σύγχρονος αυτός μονυλιστής, υποφέρει. Υποφέρει πολύ. Υποφέρει αφάνταστα. Όχι μόνο σωματικά, αλλά και ψυχικά. Ο πόνος του έχει πάρει τρομερές νευροψυχικές διαστάσεις, διότι δεν καθοδηγείται πλέον από το άστρο της Βηθλεέμ. Από τότε, που έδωσε... διαζύγιο στην ψυχή, ξεκίνησε και η τραγωδία του. Αντί να λειτουργεί, υπολειτουργεί ή παραλειτουργεί. Αντί να αγωνίζεται για το «υπέρ φύση», παραμένει στο «παρά φύση».