Η προδοσία ενός Πατριάρχη....στην Αγία Ιερουσαλήμ

Μεγάλη Πέμπτη και όλος ο χριστιανικός κόσμος «ξαναζεί» στις γεμάτες εκκλησιές τα Θεία Πάθη. Μεταφέρεται στην Αγία Πόλη Ιερουσαλήμ το έτος 33 μ.Χ, όταν ο Υιός του Ανθρώπου, ο Ιησούς Χριστός, ο Μεσσίας και Λυτρωτής του κόσμου, σφράγιζε...αμετάκλητα με το αίμα Του την «Καινή Διαθήκη» που σήμαινε τη νέα φάση της λυτρωτικής οικονομίας του Θεού για τον άνθρωπο.

Ζούμε και πάλι το Μέγα Μυστήριο της εκούσιας θυσίας του Δημιουργού για το χωμάτινο δημιούργημά Του. Μεταφερόμαστε εκεί στο φριχτό Γολγοθά που οι Ρωμαίοι στρατιώτες σε μια “politically correct” απόφαση του Πόντιου Πιλάτου, του Ρωμαίου Διοικητή της Ιερουσαλήμ, κάρφωναν-κρεμούσαν στο σταυρό, Αυτόν που «κρέμασε τη γη επί των υδάτων».

Το βράδυ λοιπόν λίγο πριν την σύλληψη μετά την επαίσχυντη προδοσία του μαθητή, ενός εκ των δώδεκα, ενός εξ’ εκείνων που επί 3 χρόνια έβλεπε τυφλούς να ξαναβλέπουν, παράλυτους να περπατούν, λεπρούς να καθαρίζονται, νεκρούς να ανασταίνονται, λίγο πριν την με φίλημα άθλια προδοσία ενός εκ των «εκλεκτών», ο Ιησούς που «ήδη γνώριζε το τι θα συνέβαινε» είπε στους μαθητές του: «Για πολύ λίγο θα είμαι ακόμη μαζί σας· Σας δίνω μια νέα εντολή, να αγαπάτε ο ένας τον άλλο. ΄Οπως σας αγάπησα εγώ, να αγαπάτε κι εσείς ο ένας τον άλλο. ΄Ετσι θα σας ξεχωρίζουν όλοι πως είστε μαθητές μου, αν έχετε αγάπη ο ένας για τον άλλο...Εκείνος που κρατάει τις εντολές μου και τις εκτελεί, αυτός με αγαπάει· κι αυτός που με αγαπάει θ’ αγαπηθεί από τον Πατέρα μου, κι εγώ θα τον αγαπήσω και θα του φανερώσω τον εαυτό μου...΄Οποιος με αγαπάει», «θα τηρήσει το λόγο μου…Αυτός που δε με αγαπάει δεν ακολουθεί τα λόγια μου... «Φεύγω και σας αφήνω την ειρήνη. Τη δική μου ειρήνη σας δίνω. Δε σας τη δίνω όπως τη δίνει ο κόσμος.. «΄Οπως με αγάπησε ο Πατέρας, έτσι σας αγάπησα κι εγώ· μείνετε πιστοί στην αγάπη μου. Και θα μείνετε πιστοί στην αγάπη μου, αν τηρήσετε τις εντολές μου, όπως εγώ τήρησα τις εντολές του Πατέρα μου και γι’ αυτό μένω πιστός στην αγάπη του. »Σας τα είπα αυτά, ώστε η χαρά η δική μου να είναι μέσα σας, κι η χαρά σας να είναι ολοκληρωμένη. Αυτή είναι η δική μου εντολή: να αγαπάτε ο ένας τον άλλο, όπως εγώ σας αγάπησα. Κανείς δεν έχει μεγαλύτερη αγάπη, από κείνον που θυσιάζει τη ζωή του για χάρη των φίλων του. Εσείς είστε φίλοι μου, αν κάνετε αυτά που εγώ σας παραγγέλλω. Δε σας ονομάζω πια δούλους, γιατί ο δούλος δεν ξέρει τι κάνει ο κύριός του. Σας ονομάζω φίλους, γιατί σας έκανα γνωστά όλα όσα άκουσα από τον Πατέρα μου. .. Αυτή την εντολή σας δίνω: να αγαπάτε ο ένας τον άλλο» (από το ΠΡΩΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ όρθρου Μ.Παρασκευής που διαβάζεται το βράδυ της Μ.Πέμπτης. (Ιωάν.13,31-18,1)

Διάβασα και ξαναδιάβασα αυτό το Ευαγγέλιο που κατά τους θεολόγους αποτελεί την «επιτομή» της Καινής Διαθήκης και αναρωτήθηκα: άραγε στην Αγία Ιερουσαλήμ το 2011 μ.Χ αυτοί που διαβάζουν αυτά τα λόγια αγωνίας αλλά και γλυκειάς ελπίδας που πρόφερε ο Χριστός μας λίγο πριν πεθάνει σε φρικτό και ατιμωτικό θάνατο στο Σταυρό τι καταλαβαίνουν;

Γιατί ΔΕΝ μπορεί να διαβάζεις ότι «…Σας δίνω μια νέα εντολή, να αγαπάτε ο ένας τον άλλο. ΄Οπως σας αγάπησα εγώ, να αγαπάτε κι εσείς ο ένας τον άλλο..» και να έχεις επί τρία χρόνια φυλακισμένο χωρίς δίκη τον Πατριάρχη σου! Κι αν ενοχλούνται επαναλαμβάνω για να τους «ευχαριστήσω»: δεν μπορείς να έχεις φυλακισμένο, χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, χωρίς επισκεπτήριο, χωρίς το δικαίωμα πρόσβασης στην Ιερά Εξομολόγηση και την Θεία Κοινωνία, ακόμη και τον χειρότερο κακούργο, πόσο μάλλον τον 140ο Πατριάρχη Ιερουσαλήμ κ.κ. Ειρηναίο Α’ , ο οποίος υπήρξε, είναι ακόμη αδελφός σου, μέλος της Αγιοταφιτικής Αδελφότητας, μέλος του Τάγματος των Σπουδαίων για περισσότερα από 50 χρόνια!!!

Γιατί ΔΕΝ μπορεί να είσαι χριστιανός, ούτε καν πολιτισμένος άνθρωπος πόσο μάλλον Αρχιερέας, που σε χειροτόνησε αυτός που εσύ σήμερα και επί 3 χρόνια σταυρώνεις, ΔΕΝ μπορεί να είσαι Επίσκοπος εις τύπον Χριστού και να ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙΣ στον Γέροντά σου, εκείνον που σε ανέβασε στο υπέρτατο αξίωμα της Εκκλησίας, να εκκλησιαστεί, να εξομολογηθεί και να κοινωνήσει, να συμμετάσχει αυτές τις συνταρακτικές ώρες της ανάμνησης του Θείου Πάθους μαζί με τους αδελφούς του στις ακολουθίες στο Μοναστήρι της μετανοίας του.!!! ΔΕΝ μπορείς να αναφέρεσαι σ’ εκείνον που σε χειροτόνησε Επίσκοπο και να μην λες ούτε το όνομά του, αποκαλώντας τον: ΑΥΤΟΣ, ΑΥΤΟΣ, ΑΥΤΟΣ.

ΔΕΝ είμαι ειδικός, ΔΕΝ θέλω, ΔΕΝ με ενδιαφέρει να ακούσω επιχειρήματα, δικαιολογίες, άθλια υπονοούμενα. Ξέρω μόνον ότι την Μ. Πέμπτη και μερικά μέτρα δίπλα από εκεί που σταυρώθηκε ο Χριστός, ένας άλλος άνθρωπος, ο 75χρονος 140ος Πατριάρχης Ιεροσολύμων, ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ, ζει υπό συνθήκες απάνθρωπες, άθλιες, φυλακισμένος ΧΩΡΙΣ ΔΙΚΗ. Ως κρατούμενος χωρίς κανένα από τα αυτονόητα δικαιώματα του οποιουδήποτε κρατουμένου στον κόσμο. Ως υπόδικος χωρίς ποινική διαδικασία σε εξέλιξη. Ξέρω μόνον ότι σε λίγες μέρες γιορτάζουμε την Ανάσταση του Χριστού μας και εκείνος ο άνθρωπος, θα είναι μόνος του, χωρίς να κοινωνήσει, χωρίς να καθίσει στην Πασχάλια εορταστική τράπεζα με τους αδελφούς του, χωρίς να τσουγκρίσει ένα αυγό χωρίς να ακούσει την υπέροχη ευχή: ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ ΧΑΡΑ ΜΟΥ! Ξέρω μόνον, ότι ΔΕΝ είναι αποδεκτό για πολιτισμένους ανθρώπους να ανέχονται, να γνωρίζουν και να σιωπούν, όταν ένας ΟΠΟΙΟΣΔΗΠΟΤΕ άνθρωπος στα 2011 προμηθεύεται έτσι τα τρόφιμά του. «κλίκ εδώ» Πόσο μάλλον ένας Πατριάρχης! Νυν, πρώην, «καθηρημένος» όπως και να είναι πάντως ένας Πατριάρχης!!! Αλήθεια πως θα εορτάσουν το Πάσχα οι «σταυρωτές» του κ. Ειρηναίου; Πως θα ψάλλουν το συγκινητικότατο εκείνο τροπάριο: «Αναστάσεως ημέρα και λαμπρυνθώμεν τη πανηγύρει και αλλήλους περιπτυξώμεθα! Είπωμεν αδελφοί και τοις μισούσιν ημάς συγχωρήσωμεν πάντα τη αναστάσει!» Στον προδομένο, τον φυλακισμένο, τον σταυρωμένο, τον μοναχικό Πατριάρχη Ειρηναίο, τον πραγματικό Γέροντα, αλλά και στον «άλλο» αγαπημένο Αρχιερέα των Ιεροσολύμων, τον φίλο της ησυχίας, θα θυμίσω και πάλι τα λόγια του Κυρίου μας εκείνη τη μοιραία νύχτα, τη νύχτα των προδοτών: « ...Σας τα είπα αυτά τώρα, πριν γίνουν, ώστε, όταν τα δείτε να γίνονται, να πιστέψετε. Δε θα μιλήσω πια για πολύ μαζί σας, γιατί ο κυρίαρχος αυτού του κόσμου έρχεται να με θανατώσει, αν και δεν έχει πάνω μου καμιά εξουσία. Ο κόσμος όμως πρέπει ν’ αναγνωρίσει ότι αγαπώ τον Πατέρα και πεθαίνοντας κάνω αυτό που ήταν η εντολή του. »… «Αν σας μισεί ο κόσμος, να ξέρετε πως πριν από σας εμένα έχει μισήσει…Αν εμένα καταδίωξαν, θα καταδιώξουν κι εσάς· αν εφάρμοσαν τα λόγια μου, θα εφαρμόσουν και τα δικά σας. Αλλά θα σας τα κάνουν όλα αυτά εξαιτίας μου, γιατί δεν ξέρουν αυτόν που με έστειλε. Αν δεν είχα έρθει και δεν τους είχα κηρύξει, δε θα είχαν αμαρτία. Τώρα όμως δεν έχουν καμιά δικαιολογία για την αμαρτία που διαπράττουν. Αυτός που μισεί εμένα, μισεί και τον Πατέρα μου. Αν δεν είχα κάνει ανάμεσά τους τα έργα που κανείς άλλος δεν έκανε, δε θα είχαν αμαρτία. Τώρα όμως και τα έργα έχουν δει, και μας έχουν μισήσει κι εμένα και τον Πατέρα μου. Αλλά αυτό γίνεται για να εκπληρωθεί ο λόγος που είναι γραμμένος στο νόμο τους: με μίσησαν χωρίς καμιά αιτία…«Τώρα πιστεύετε; ΄Ερχεται η ώρα, έφτασε κιόλας, να σκορπιστείτε ο καθένας στο σπίτι του κι εμένα να μ’ αφήσετε μόνον. Δεν είμαι όμως μόνος, γιατί είναι μαζί μου ο Πατέρας. Αυτά σας τα είπα, ώστε ενωμένοι μαζί μου να έχετε ειρήνη. Ο κόσμος θα σας κάνει να υποφέρετε· αλλά εσείς να ΄χετε θάρρος, γιατί εγώ τον έχω νικήσει τον κόσμο». (από το ΠΡΩΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ όρθρου Μ.Παρασκευής που διαβάζεται το βράδυ της Μ.Πέμπτης. (Ιωάν.13,31-18,1)
ΕΝΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ