Η Σύνοδος G-20 του Λονδίνου

Χωρίς να υπάρχει σαφής περιγραφή ενός σχεδίου για να βγάλει τον κόσμο από την ύφεση καταφθάνουν στο γκρίζο και βροχερό Λονδίνο οι ηγέτες που θα πάρουν μέρος στη Σύνοδο G-20.

Ο Μπαράκ Ομπάμα θα βρεθεί αντιμέτωπος με τον σκεπτικισμό που δείχνουν οι χώρες με τη μεγαλύτερη οικονομία στο κάλεσμά του για ένα μεγάλο και συντονισμένο παγκόσμιο σχέδιο κινήτρων.

Ο Αμερικανός Πρόεδρος δεν πρόκειται να ζητήσει συγνώμη για το ρόλο των ΗΠΑ στην παγκόσμια κρίση, τα ολέθρια λάθη που έγιναν κατά την άσκηση του αμερικανικού μοντέλου του καπιταλισμού, τη μανιακή αδιαφορία για τα ρίσκα και το ξέφρενο κυνήγι των κερδών.

Στον πολιτικό τομέα υπάρχουν ήδη ερεθίσματα αμφισβήτησης της παγκόσμιας κυριαρχίας των ΗΠΑ και της επαναφοράς της διεθνούς ισορροπίας και ίσως εκφραστούν ευθέως κάποιες τέτοιες θέσεις από χώρες όπως Γαλλία, Κίνα και Ρωσία.

Ανάλογες συναντήσεις των “G” έχουν αποδειχθεί μέχρι τώρα απλές εκδηλώσεις που ήταν ανάξιες να προσφέρουν λύσεις και προοπτικές, όμως, σε περίπτωση αποτυχίας της G-20 στο Λονδίνο οι συνέπειες θα μπορούσαν να είναι καταστροφικές.

Μια ανοιχτή διαφωνία θα επιφέρει σύγχιση και οι χώρες θα υποχρεωθούν να στραφούν στον προστατευτισμό και στην οικονομική εσωστρέφεια, ενώ πολλοί θεωρούν ότι θα προκύψει το τέλος του καπιταλισμού όπως τον γνωρίζαμε μέχρι σήμερα.

Οι μεγάλες αναπτυσσόμενες χώρες όπως Κίνα, Ινδία και Βραζιλία επιθυμούν να έχουν τη θέση που τους αναλογεί και να είναι ισότιμα μέλη σ’ αυτό που αναδύεται ως διευθυντήριο της παγκόσμιας οικονομίας.

Στο παρελθόν υπήρξαν διάφορα σχήματα των “G” όπως τα είχαμε δει με τη G-2 (ΗΠΑ-Κίνα), G-5 (ΗΠΑ-Ηνωμ. Βασίλειο-Γαλλία-Γερμανία-Ιαπωνία), G-7 (με την προσθήκη του Καναδά και της Ιταλίας) και τη G -8 (με τη συμμετοχή της Ρωσίας), πάντα με βασικό στόχο τις νομισματικές παρεκκλίσεις από τις εμπορικές διαπραγματεύσεις και τη συνεργασία.

Η παρούσα G-20 που γίνεται σε περίοδο διεθνούς ύφεσης έχει ως στόχο τη συντονισμένη δράση των εθνών για πρόληψη από την άσκηση πολιτικών που θα μπορούσαν να βάλουν τους αντιπάλους σε μειονεκτική θέση.

Στο Λονδίνο θα εκτεθούν απόψεις και θα υπάρξουν εισηγήσεις για τρόπους καταπολέμησης της φοροδιαφυγής και αντιμετώπισης της «τρομοκρατικής οικονομίας», όμως οι σκέψεις αυτές χρειάζονται το κατάλληλο προσωπικό για να υλοποιηθούν και φυσικά υπάρχει πάντα ο κίνδυνος για δημιουργία μιας ακόμη διεθνούς γραφειοκρατίας.