Έκλεισε με θρίαμβο της ελευθερίας του λόγου η υπόθεση του με τους Εβραίους

γράφει ο Κώστας Πλεύρης

Όπως είναι γνωστόν η πλήρης ποινική Ολομέλεια του Αρείου Πάγου με την υπ' αριθμ. 3/2010 απόφασίν της απέρριψε την αίτησιν αναιρέσεως υπέρ του νόμου, δια της οποίας ο Εισαγγελεύς του Αρείου Πάγου προσέβαλε την υπ' αριθμ. 913/2009 απόφασιν του Πενταμελούς Εφετείου Αθηνών, που με απήλλαξε της κατηγορίας, ότι παραβαίνω τον νόμον 927/1979 που τιμωρεί τους διεγείροντας φυλετικά μίση, διακρίσεις κ.τ.λ. κατά ομάδος ατόμων εκ μόνου του λόγου της εθνικής, φυλετικής καταγωγής των ή της θρησκείας των.

Η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου συγκεκριμένως επεκύρωσε την υπέρ εμού αθωωτικήν απόφασιν του Πενταμελούς Εφερείου Αθηνών, η οποία είχε δεχθή, ότι όσα γράφω στο βιβλίον μου «ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ-όλη η αλήθεια» δεν στρέφονται κατά των εβραίων γενικώς και εκ μόνου του λόγου, ότι είναι εβραίοι, αλλά κατά των εβραιοσιωνιστών τους οποίους κατήγγειλα δια τας πράξεις των, που λεπτομερώς περιγράφω βάσει στοιχείων.

Έτσι έκλεισε αμετακλήτως η δικαστική διαμάχη μου με το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιον και τους εκπροσώπους του, οι οποίοι αρκετά με απησχόλησαν. Δεν επιθυμώ να θριαμβολογήσω, διότι δεν είναι του χαρακτήρος μου. Απλώς θα επισημάνω μερικά σημεία και θα κάνω στο τέλος μία δήλωση.

Πρώτον. Θαυμάζω την Ελληνικήν Δικαιοσύνην, διότι δεν επηρεάσθη από τας πιέσεις, τας οποίας εδέχθη και απένειμε το δίκαιον κατά συνείδησιν. Προσθέτω ακόμη, ότι ωρισμένοι εβραιοσιωνιστικοί παράγοντες δεν ετόλμησαν να πιέσουν ευθέως δικαστάς, αλλά το επεδίωξαν, δια του πολιτικού ριψάσπιδος Κωνσταντίνου Καραμανλή, προς τον οποίον ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Εβραϊκού Συμβουλίου Καντόρ έστειλε επιστολήν εναντίον μου και ο πρώην πρωθυπουργός εσιώπησε εις σχετικήν επιστολήν και εξώδικόν μου και δεν είχε το θάρρος να με πληροφορήση τι απήντησε στον εβραίον.

Δεύτερον. Με την ιστορικήν απόφασίν της η Δικαιοσύνη της Πατρίδος μας προστατεύει την ελευθερίαν της εκφράσεως και την επιστημονικήν έρευναν. Αι αξίαι αυταί προκειμένου περί εβραίων δεν προστατεύονται στην Γερμανίαν, Αυστρίαν, Γαλλίαν και αλλού, όπου με ειδικούς νόμους, που επεβλήθησαν στους ευρωπαϊκούς λαούς, από τον εβραιοσιωνισμό θεωρείται ποινικόν αδίκημα (!) η έρευνα δια το ολοκαύτωμα κ.τ.λ.
Επομένως ουσιαστικώς δεν ενίκησα εγώ, αλλ' ενίκησε η ελευθερία του λόγου, η ελευθερία της επιστημονικής ερεύνης εις βάρος του σκοταδισμού, που δεν επιτρέπει έρευνα των εβραϊκών ισχυρισμών, τους οποίους επιδιώκουν να υποχρεούμεθα να τους δεχώμεθα, ως θείαν αποκάλυψιν, της οποίας ποινικώς απαγορεύεται η αμφισβήτησις και η έρευνά της. Ήδη η απόφασις του Αρείου Πάγου δημοσιεύεται ως είδησις εις ολόκληρον της Ευρώπην και τας ΗΠΑ. Και είναι ιστορική, διότι δια πρώτην φοράν στην μεταπολεμικήν Ευρώπην ηττήθη δικαστικώς ο εβραιοσιωνισμός.

Τρίτον. Την καταδίκην μου εζήτησαν με ανακοινώσεις των το Ευρωπαϊκό Εβραϊκό Συμβούλιο! το State Department!! ο ΟΗΕ!!! Σκεφθήτε, ότι το υπουργείον Εξωτερικών του Ισραήλ δεν εζήτησε την καταδίκην μου, αλλά την εζήτησε το υπουργείον Εξωτερικών των ΗΠΑ, που επετέθη εναντίον της εφημερίδος, του «Ελευθέρου Κόσμου». Τέτοια διεθνή διαφήμισιν φυσικά δεν την εφαντάζετο ο κ. Ζαφειρόπουλος. Όλοι οι ανωτέρω υπερασπισταί του εβραιοσιωνισμού δεν αντέκρουσαν με στοιχεία κι' επιχειρήματα το βιβλίον μου, αλλ' απήτησαν την απηγόρευσίν του. Να μη κυκλοφορή. Αυτό ήθελαν. Δεν το επέτυχαν. Το διατί το ήθελαν, όσοι εδιάβασαν το βιβλίον μου το γνωρίζουν.

Τέταρτον. Περιμένω να ιδώ τι θα γράψουν οι κύριοι Ρ. Σωμερίτης, Π. Μανδραβέλλης, Τ. Καμπύλης, αι κυρίαι Μ.Πυργιώτη Α. Φραγκούλη και τόσοι άλλοι αυτόκλητοι δημοσιογραφίσκοι που έσπευσαν να με καταδικάσουν με άρθρα των.
Τώρα που η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου με εδικαίωσε, μήπως η Αρεοπαγίται είναι αντισημίται, ναζί κ.τ.λ.; Έχω τηλεφωνήσει στους προαναφερθέντας, που είτε δεν εμφανίζονται στο τηλέφωνον, είτε αποφεύγουν να σχολιάσουν.
Να μονολογούν όμως ήξεραν. Με την ευκαιρίαν αυτήν τους προτείνω: ΕΝΑΝ ΔΗΜΟΣΙΟΝ ΔΙΑΛΟΓΟΝ. Εμπρός κύριοι δημοκράται προσέλθετε εις έναν δημόσιον διάλογον. Πράγματι είναι παράδοξον ένας φασίστας (!) να σας προκαλή εις διάλογον και σεις οι δημοκράται (!) να τον αρνήσθε. Ωστόσον πιστεύω, ότι έχουν το θάρρος και την εντιμότητα να δεχθούν τον διάλογον που προτείνω. Να μην αντιτείνουν το σύνηθες, ότι δεν συνομιλούν με φασίστας (!) διότι τότε πώς αρθρογραφούν εναντίον μου; Αφού αρθρογραφούν εναντίον μου πρέπει να ακούσουν και τας απόψεις μου, εκτός αν επιθυμούν δημοκρατικώτατα να μονολογούν.
Κυρίως όμως προτείνω στο «Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο» έναν ΔΗΜΟΣΙΟΝ ΔΙΑΛΟΓΟΝ (δαπάναις μου, λαμβανομένης υπ' όψιν κάποιας ιδιαιτερότητος).
Εμπρός κύριοι εσείς που ήλθατε στο δικαστήριο μάρτυρες εναντίον μου, εμπρός ελάτε πρόσωπον με πρόσωπον να συζητήσωμεν δια να αποδειχθή ποίος έχει δίκαιον και ποίος έχει άδικον. Σας πληροφορώ, ότι τρεις τηλεοράσεις ευχαρίστως δέχονται να μας φιλοξενήσουν. Αν έχετε δίκαιον σας δίδεται η μοναδική ευκαιρία να συντρίψετε έναν, που αποκαλείτε αντισημίτην.
Θα παρουσιάσετε τας απόψεις σας και θα με διαλύσετε. Θα με εξευτελίσετε εις ολόκληρον την Ελλάδα τηλεοπτικώς μάλιστα.
Λοιπόν μη διστάσετε. Δεχθήτε τον δημόσιον διάλογον. Εκτός αν έχετε άδικον, οπότε αντιλαμβάνομαι διατί ενδεχομένως δεν θα δεχθήτε μίαν τηλεοπτικήν αναμέτρησιν. Με μηνύσεις, εγκλήσεις, αναφοράς, μαρτυρικάς καταθέσεις, ανακοινώσεις, διαβήματα, επιστολάς εις εφημερίδας κ.τ.λ. κ.τ.λ. ήτοι δια παντός μέσου με επολεμήσατε.
Ολοκληρώσατε λοιπόν με τον διάλογον, όπου μόνον δια του διαλόγου θα αποδειχθή ποίος ψεύδεται και ποίος είναι ειλικρινής. Ποίος συκοφαντεί και ποίος αποκαλύπτει. Ποίος διεγείρει μίση και ποίος όχι.

Πέμπτον. Το «Κεντρικό Ισραηλιτικόν Συμβούλιον» μετά την δημοσίευσιν της αποφάσεως του Αρείου Πάγου δι' ανακοινώσεώς του εξέφρασεν την λύπην του.
Ένα Νομικόν Πρόσωπον Δημοσίου Δικαίου εκφράζει την λύπην του, δι' απόφασιν του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Πατρίδος μας! Αφού λοιπόν αμφισβητούν οι εβραίοι του Κ.Ι.Σ. τον Άρειον Πάγον και στενοχωρούνται τους προτείνω το εξής: ενεργήσατε τα δέοντα, ώστε να μου χορηγηθή VISA να μεταβώ στο Ισραήλ και να δικασθώ εκεί από εβραϊκό δικαστήριο.

Τί άλλο παραπάνω θέλετε να κάνω, δια να σας αποδείξω, ότι δεν φοβούμαι στην υποστήριξη των απόψεών μου; Τέλος όσον αφορά στον αντισημιτισμόν που μου «καταλογίζετε» σας ερωτώ: Θεωρείτε τον αντισημιτισμόν αδίκημα; Καλώς. Τον ανθελληνισμόν τον θεωρείτε αδίκημα;