Δεν έβγαινε στη σύνταξη για να είναι κοντά στον Χρυσοχοϊδη

Θα μπορούσε να είχε πάρει τη σύνταξή του εδώ και τρία χρόνια και να πίνει με τους φίλους του ρακές στο Ηράκλειο, αλλά προτίμησε να ξενυχτάει δουλεύοντας στο υπασπιστήριο του «υπουργού του».

Εκεί περνούσε ολόκληρη την ημέρα του με συναντήσεις, τηλεφωνήματα σε ολόκληρη την Ελλάδα και συντονισμό αιτημάτων και υποθέσεων. Εκεί, στο γραφείο που ο ίδιος είχε επιλέξει να κάθεται με την πλάτη στο παράθυρο, γιατί όπως έλεγε «έτσι κι αλλιώς δεν προλαβαίνω να βλέπω τη θέα», έμελλε να αφήσει την τελευταία του πνοή ο Γιώργος Βασιλάκης. Λίγα μέτρα από τον άνθρωπο που πίστεψε κι ακολούθησε τα τελευταία 11 χρόνια, στον 7ο όροφο του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, ο 50χρονος υποδιευθυντής έπεσε θύμα της πρωτοφανούς τρομοκρατικής επίθεσης...

Κανείς ακόμη στην Κατεχάκη δεν πιστεύει πως ο γελαστός αλλά μετρημένος Γιώργος από την Κρήτη, ο έμπιστος του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, το πρόσωπο-κλειδί των θεμάτων που έφταναν στο γραφείο του υπουργού δεν βρίσκεται πια στη ζωή.

Μουδιασμένοι οι συνάδελφοί του προσπαθούν να συνειδητοποιήσουν πώς είναι δυνατόν ο υπασπιστής του υπουργού που μέχρι την Πέμπτη το βράδυ τους έκανε πλάκα, τους πείραζε όταν τους συναντούσε στον διάδρομο και σοβάρευε όταν προέκυπτε «υπόθεση γραφείου», δεν ζει πια ανάμεσά τους. «Ηταν το δεξί χέρι του υπουργού, αλλά ήξερε να κρατά πάντα χαμηλά το προφίλ του. Μιλούσε με όλους και δεν σνόμπαρε κανέναν. Αλλά αυτό που τον χαρακτήριζε πάνω απ’ όλα ήταν η δικαιοσύνη και το ήθος» θα πει στο «Εθνος της Κυριακής» συνάδελφός του.

Δουλευταράς
Ολοι τον θυμούνται ως τον δουλευταρά αξιωματικό που δεν φοβόταν να αντιμετωπίσει από τα πιο εύκολα μέχρι και τα δυσκολότερα ζητήματα που έφταναν στο γραφείο του. Εφευγε από το σπίτι του στου Ζωγράφου το πρωί, τις περισσότερες φορές πάνω στην αγαπημένη του μηχανή, κι έφτανε στο γραφείο ευδιάθετος και γεμάτος ενέργεια. Τις περισσότερες φορές τελείωνε αργά το βράδυ -τότε είχε την ευκαιρία να ενημερώσει το γραφείο του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, αλλά και τον ίδιο τον υπουργό με την ησυχία του... Ηταν οι ώρες που πιο χαλαρά μπορούσε να του κάνει τα αστεία του.

«Καλά, δεν σας γκρινιάζει η γυναίκα σας;», τον είχαμε ρωτήσει κάποια ανύποπτη στιγμή. «Εκείνη δουλεύει πιο πολλές ώρες από μένα!», είπε γελώντας. «Τα δύο μας αγόρια έχουν μεγαλώσει πια -είναι φοιτητές- και εμείς βρισκόμαστε όσο θέλουμε μόνον όταν είμαστε στην Κρήτη!», συμπλήρωνε και τα μάτια του άστραφταν μόλις θυμόταν την πατρίδα του.

Συνεχώς με ένα βιβλίο
Ανθρωπος της τεχνολογίας, χειριζόταν δύο κινητά και δύο λάπτοπ ταυτόχρονα. Εκεί κατέγραφε όσους έβλεπε καθημερινά ή τα ονόματα όλων εκείνων με τους οποίους μιλούσε στο τηλέφωνο. «Αλλιώς δεν υπάρχει οργάνωση», μας είχε πει. Στο δερματόδετο ημερολόγιο της Αστυνομίας που είχε πάντοτε στο γραφείο του κρατούσε τις δικές του πρόχειρες σημειώσεις, που μία μία αργότερα τις «περνούσε» στο κομπιούτερ. Μόνος του. Για να ενημερώσει τον υπουργό του.

Το γραφείο του ήταν μικρό -ίσα που χωρούσαν δύο καρέκλες για τους καλεσμένους του-, αλλά σε μια μεγάλη εντοιχισμένη βιβλιοθήκη μπορούσε κανείς να βρει από βιβλία για το Ηράκλειο και την Ιστορία του, μέχρι την ελληνική και την ευρωπαϊκή νομοθεσία για ζητήματα ασφαλείας. «Από τότε που ήρθαμε στο υπουργείο δεν προλαβαίνω να διαβάζω όσο θέλω. Ευτυχώς έχουμε καλό κλίμα εδώ στο γραφείο. Περνούν και φίλοι και μου λένε ένα «γεια σου». Καλά περνάμε, δεν έχω κανένα παράπονο», είχε πει σχεδόν προφητικά...

Η διαδρομή του
Από ένα μικρό χωριό της Μεσσαράς στην ΕΛ.ΑΣ.

Ο Γιώργος Βασιλάκης γεννήθηκε σ’ ένα μικρό χωριό της Μεσσαράς, στο Απεσωκάρι, το 1960. Γυμνάσιο τελείωσε στο Ηράκλειο. Στις 4 Αυγούστου του 1983 εισήχθη στο Αστυνομικό Σώμα και το 1987 στη Σχολή Αξιωματικών, όπου φοίτησε για τρία χρόνια. Μετατέθηκε στην Αστυνομική Ακαδημία και στη Σχολή Αξιωματικών Μετεκπαίδευσης και Επιμόρφωσης, όπου παρέμεινε πολλά χρόνια ως εκπαιδευτής.

Μέχρι που το 1999 η γνωριμία του με τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη άλλαξε την πορεία της ζωής του. Ο Χρυσοχοΐδης τον επέλεξε αρχικά ως βοηθό υπασπιστή του. Στο πρόσωπο του νυν υπουργού Προστασίας του Πολίτη ο Βασιλάκης είδε έναν άνθρωπο με όραμα.

Στο πρόσωπο του Γιώργου ο υπουργός αναγνώρισε την ευφυΐα, την ικανότητα και την ασφάλεια. Οσο για την εμπιστοσύνη, αυτή ήταν αμοιβαία...

Οταν το 2004 άλλαξε η ηγεσία του τότε υπουργείου Δημόσιας Τάξης, ο Βασιλάκης μετατέθηκε στη Διεύθυνση Ασφαλείας Επισήμων και στη συνέχεια στο ΠΑΣΟΚ. Πάντοτε όμως βρισκόταν στο πλευρό του Μ. Χρυσοχοΐδη. Μαζί ξαναγύρισαν στο υπουργείο πριν από έναν χρόνο. Και ήταν ο έμπιστός του μέχρι τέλους.

Στα μαύρα ολόκληρη η Μεγαλόνησος
Ονειρευόταν να επιστρέψει μόνιμα στην Κρήτη

Στα μαύρα έχει ντυθεί ολόκληρη η Κρήτη μετά την άνανδρη δολοφονία του Γιώργου Βασιλάκη. Παρά το γεγονός ότι συγγενείς και στενοί φίλοι έσπευσαν στην Αθήνα για να παρευρεθούν στην κηδεία του που έγινε χθες στου Ζωγράφου, οι συμμαθητές, συνάδελφοι και φίλοι του αδικοχαμένου αξιωματικού δεν σταματούν να μιλούν για τον δικό τους Γιώργο.

Ο Γιώργος Βασιλάκης του Κωνσταντίνου και της Χρυσούλας, πατέρας δύο αγοριών που φοιτούν στο Πανεπιστήμιο, ήταν ο άνθρωπος που όλοι εκτιμούσαν και αποτελούσε για πολλούς τη «φωνή» της Κρήτης στην Αστυνομία στα κλιμάκια της Αθήνας. «Δεν είχε καβαλήσει το καλάμι όπως άλλοι. Οποτε μιλούσαμε θυμόταν πάντα να μας ρωτήσει τι κάνουμε, κι όχι μόνο εμείς, αλλά ολόκληρη η οικογένειά μας. Κι αν μπορούσε να βοηθήσει, βοηθούσε όποιος κι αν ήσουν», συζητούν στα καφενεία του Ηρακλείου, εκεί κοντά στην Παναγίτσα, όπου ο αδελφός του διατηρεί κατάστημα οπωροκηπευτικών.

Θρήνος επικρατεί στο Απεσωκάρι Μεσσαράς, το χωριό της οικογένειας Βασιλάκη. Το σπίτι που ετοίμαζε εκεί για να εγκατασταθεί κάποτε ο ίδιος ως συνταξιούχος και η οικογένειά του, επτάκλειστο περιμένει τους γιους του τώρα να πάρουν τη σκυτάλη. Οι λίγοι κάτοικοι του χωριού εκφράζουν με κάθε τρόπο τη στενοχώρια τους για το τραγικό περιστατικό που συνέβη στο παλικάρι τους και έχουν μόνο καλά λόγια να πουν για την οικογένεια του αξιωματικού που βυθίστηκε στο πένθος.

Πήγαινε συχνά στην Κρήτη ο Γιώργος. Μαζί με τη γυναίκα του, που κατάγεται από το χωριό Φανερωμένη, πολύ κοντά στο Απεσωκάρι, περνούσαν εκεί τις καλοκαιρινές τους διακοπές. Αλλά και σε κάθε ευκαιρία που έβρισκε «πεταγόταν» να δει την άρρωστη μητέρα του, τον αγαπημένο του πατέρα και τα τρία αδέλφια του, Γιάννη, Στέλιο και Μανώλη, που κατοικούν μόνιμα στο Ηράκλειο.

Είχε όμως και πολλούς φίλους. Με πολλούς αξιωματικούς του Ηρακλείου ήταν ίδια σειρά στη σχολή αξιωματικών της ΕΛ.ΑΣ. Με αρκετούς από αυτούς μάλιστα είχε μιλήσει λίγες ώρες πριν συμβεί το μοιραίο. Σε κάποιους εκμυστηρευόταν ότι συχνά ονειρευόταν να εγκατασταθεί ξανά μόνιμα στην Κρήτη, όταν θα έπαιρνε τελικά τη σύνταξή του...

Ο Γιώργος δεν πρόλαβε να κατέβει και φέτος το καλοκαίρι στο Ηράκλειο... Ολοι θα θυμούνται τον ταπεινό και ικανό αξιωματικό που έχασε τόσο άδικα τη ζωή του...

Στο ίντερνετ
Οδηγίες για επίδοξους βομβιστές

Στη φόρα του Διαδικτύου βρίσκονται «αναρτημένα» όλα όσα χρειάζεται να γνωρίζει ένας επίδοξος βομβιστής.

Βίντεο, σχεδιαγράμματα, συστατικά, συνδεσμολογίες, δοσολογίες και λοιπές οδηγίες για την κατασκευή πάσης φύσεως εκρηκτικών μηχανισμών: όλα τους φέρονται να κυκλοφορούν ελεύθερα online.

Αρκεί να «ρωτήσει» κανείς μια μηχανή αναζήτησης (Google, Yahoo! κ.ά.) κι αυτή θα του δώσει μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα μερικές δεκάδες χιλιάδες προτεινόμενα αποτελέσματα (πολλά από τα οποία, βέβαια, θα είναι «τζούφια», αλλά όχι όλα).

Μια πρώτη αναζήτηση μας οδηγεί ενδεικτικά σε ιστοχώρους όπως οι: www.bombshock.com, www.weaponscombat.com, www.pyronfo.com ενώ πολλά είναι τα σχετικά εγχειρίδια τα οποία δύναται να κατεβάσει κανείς σε μορφή .doc ή .pdf από τους δεκάδες ιστοχώρους διαμοιρασμού ψηφιακών αρχείων.

Από οδηγίες χρήσεως μέχρι τα συστατικά και τον τρόπο παρασκευής χειροβομβίδων, μολότοφ, ακόμη και βομβών ναπάλμ μπορεί να βρει κάποιος στο Ιντερνετ.

Λέξεις - κλειδιά
Βάζοντας τις κατάλληλες «λέξεις-κλειδιά» σε μηχανές αναζήτησης στο Διαδίκτυο, όποιος ενδιαφέρεται, ανοίγει μπροστά στα μάτια του πληθώρα ηλεκτρονικών διευθύνσεων, όπου μπορεί να πλοηγηθεί.

Μαθαίνει άμεσα κάθε πληροφορία που αφορά την ιστορία των εκρηκτικών υλών, τα υλικά με τα οποία κατασκευάζονται, την αναλογία τους, καθώς και αναλυτικές υποδείξεις για το πώς μπορεί να παρασκευαστεί.

Παράλληλα, έχει τη δυνατότητα να διαβάσει ευχαριστήρια μηνύματα αναγνωστών, που συγχαίρουν τους ιδιοκτήτες αυτών των sites για την καλή δουλειά που έχουν κάνει, προτρέποντάς τους να συνεχίζουν.

Δεν λείπουν ασφαλώς και σχόλια για το ότι «χρειάζεται να υπάρξουν ακόμη περισσότερες ιστοσελίδες που θα προσφέρουν τέτοιου είδους «ενημερωτικό υλικό».