Επιμνημόσυνος ωδή στην Αμαζόνα του Ελληνισμού (Μακεδονία)

Εφ’ όσον αληθεύει το δημοσίευμα, προ ημερών, της «Καθημερινής» η ελληνική κυβέρνησις συμφώνησε με αυτήν του ψευδοκρατιδίου των Σκοπίων επί του θέματος της ονομασίας του.

Το ψευδοκρατίδιο αυτό που, ως γνωστόν, ίδρυσε ο αναθεματισμένος Εβραιοκροάτης Γιόζεφ Μπρόνζ Τίτο, ακριβώς προ των βορείων συνόρων μας, με σαφή την πρόθεσι να υφαρπάξει την Μακεδονία μας, αφού θα δημιουργούσε τις κατάλληλες προϋποθέσεις στην διεθνή κοινή γνώμη – και δυστυχώς το επέτυχε αφού οι δικές μας κυβερνήσεις δεν αντέδρασαν ως έδει – θα λάβει την ονομασία «Δημοκρατία της Μακεδονίας του Βαρδάρη».

Η ονομασία αυτή συν τω χρόνω θα.. απλοποιηθεί και θα απομείνει το «Δημοκρατία της Μακεδονίας» σκέτο, οπότε συνδυαζόμενο με τις εδαφικές, εθνοτικές, γλωσσικές, ιστορικές και γενικώς αλυτρωτικές θέσεις των Σκοπίων, ας ετοιμασθούμε για την μεγαλύτερη ήττα της χώρας μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο: Να χάσουμε την Μακεδονία μας.

Και μάλιστα χωρίς πόλεμο!… Αφού μια ολόκληρη σειρά ριψάσπιδων πολιτικών ηγετών «μας», με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, ενέδωσε στην αρπαγή.

Βεβαίως, το ψευδοκρατίδιο αυτό έτυχε ισχυράς υποστηρίξεως για να επιτύχει στον ιταμό στόχο του Τίτο και των διαδόχων του. Κατ’ αρχήν οι Εγγλέζοι, στην συνέχεια (και δυστυχώς!…) οι τότε Ελληνες (;) κομμουνιστές, και μετά οι… «φίλοι και σύμμαχοι» Αμερικανοί – οι οποίοι, σημειωτέον, κατ’ αρχήν είχαν ταχθεί, δια του τότε ΥΠΕΞ τους Εντουαρντ Στετίνιους υπέρ της Ελλάδος – υπεστήριξαν με περίσσιο ενθουσιασμό (!) το περί ονομασίας …αίτημα του ψευδοκρατιδίου.

Τούτο όμως επ’ ουδενί συνιστά λόγο για τοιαύτη εθνική μειοδοσία εκ μέρους των πολιτικών που, μεταπολεμικώς, μας κυβέρνησαν. Το ζήτημα της ονομασίας ήτο και είναι μέγα και εφ’ όσον το ψευδοκρατίδιο αυτό επονομασθεί «Δημοκρατία της Μακεδονίας» ανοίγονται διάπλατα οι διπλωματικές οδοί για την υφαρπαγή της Αμαζόνας του Ελληνισμού.

Της Μακεδονίας μας δηλαδή για την οποία έχουν χυθεί ποτάμια αίματος από τους Ελληνες, καθώς η γεωπολιτική της θέσις δημιουργούσε ανέκαθεν βλέψεις γι’ αυτήν από το σύνολο των βορείων γειτόνων μας.

Μέχρι και πριν από 100 περίπου έτη δια των Μακεδονικών πολέμων – που δεν διδάσκονται, βεβαίως, σήμερα στα παιδιά μας με την γελοία δικαιολογία ότι εάν εδιδάσκοντο θα διεγείροντο… εθνικιστικές εξάρσεις στη νέα γενιά.

Ο μόνος πολιτικός που στην προκειμένη περίπτωση αντιστάθηκε κάπως – δια της προβολής «ΒΕΤΟ» στην αξίωσι των Αμερικανών να εισέλθουν τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ – ήταν ο Κ. Καραμανλής ο νεώτερος. Και γι’ αυτό τον έφαγε πολιτικώς το σκοτάδι, κατά την προσωπική μου άποψι.

Η αλήθεια να λέγεται. Είδε την κερκόπορτα που διηνοίγετο δια της εισόδου του ψευδοκρατιδίου στο ΝΑΤΟ. Και ανεξαρτήτως όσων του καταλογίζονται για λάθη και παραλείψεις στα έτη που διακυβέρνησε την χώρα επί άλλων θεμάτων, στο συγκεκριμένο πάτησε πόδι.

Κλείνοντας αυτή την σύντομη, επιμνημόσυνη αναφορά στην μεγίστη εθνική υπόθεσι της Μακεδονίας, έχω να επισημάνω και τον σκοτεινό ρόλο που επ’ αυτής διεδραμάτισε και διαδραματίζει ο γνωστός Εβραιο-Ουγγρο-Αμερικανός επιχειρηματίας (διάβαζε και μεγαλοκαρχαρίας) Τζώρτζ Σόρος, ο οποίος στήριξε και εξακολουθεί να στηρίζει οικονομικώς το περίεργο αυτό κρατικό μόρφωμα, όχι μόνον διαβλέποντας στο… μεζέ Μακεδονία, αλλά και διότι χαρακτηρίζεται από ιδιαιτέρως… «φιλελληνικά» αισθήματα.

Τον είδαμε εξ άλλου και προσφάτως με αφορμή την οικονομική μας κρίσι. Προσέξατε τον συγκεκριμένο κύριο, διότι συνεχώς θα τον βρίσκουμε μπροστά μας.

Προτρέπω, τώρα, τον Αναγνώστη να παρακολουθήσει επ’ ολίγον τον ύπουλο τρόπο, τις γλοιώδεις διπλωματικές διεργασίες που χρησιμοποιούν οι ενδιαφερόμενοι (ΗΠΑ, Ευρωπαϊκή Ενωσις, Σκόπια & Αθήνα) προκειμένου να επιτύχουν «αναίμακτα» την ονομασία του γειτονικού, κρατικού μορφώματος ώστε να συμπεριέχει τον όρο «Μακεδονία» που όπως προανεφέρθη για μας σημαίνει ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ. Λοιπόν…

Προ τριημέρου (δηλαδή την Πέμπτη, 17 Ιουνίου) προκειμένου, όπως ελέγχθη, «να αρθεί το αδιέξοδο για το θέμα της ονομασίας» παρουσιάστηκε από τον «Ανεξάρτητο Οργανισμό» όπως επονομάζεται «…για την Σταθερότητα στην Ευρώπη» η ακόλουθη πρότασις: Η Κυβέρνησις της ΠΓΔΜ να τροποποιήσει το Σύνταγμα της χώρας με την προσθήκη όρου πως όταν εισέλθει στην ΕΕ η επίσημη ονομασία θα αντικατασταθεί ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΧΡΗΣΙ από μια νέα κοινά αποδεκτή από τις δύο πλευρές ήτοι «Μακεδονία του Βαρδάρη».

Ετσι, αναφέρεται στην πρότασι, η «πλευρά» των Σκοπίων θα ξεπεράσει τον φόβο ότι και να λυθεί το θέμα της ονομασίας μπορεί να βρεθούν άλλα εμπόδια για την ένταξί τους στην Ευρωπαϊκή Ενωσι, ενώ η Αθήνα θα άρει τις αντιρρήσεις της για έναρξι των ενταξιακών διαπραγματεύσεων των Σκοπίων με την ΕΕ καθώς θα γνωρίζει ότι με την κατάληξί του θα λυθεί (!) ταυτοχρόνως και το θέμα της ονομασίας.

Βεβαίως αυτό που δεν διευκρινίζεται στην πρότασι είναι το πώς θα διασφαλισθεί ότι στην πορεία δεν θα επέλθει μια νέα συνταγματική τροποποίησις εκ μέρους των Σκοπίων, με την οποία θα ακύρωνε την σχετική πρόνοια. Τούτο όμως και ό,τι άλλο διπλωματικό τερτίπι χρησιμοποιείται στην υπόθεσι δεν σημαίνει (το επαναλαμβάνω) τίποτε περισσότερο από το ότι το γειτονικό ψευδοκρατίδιο επιτυγχάνει πλήρως τους στόχους του.

Το θλιβερό είναι ότι ο δικός «μας» Πρωθυπουργός συναντάται συνεχώς (πέμπτη φορά προ τριημέρου!..) με το Νίκολα Γκρούεφσκι, Πρωθυπουργό των Σκοπίων.

Ετσι για… τα μάτια δηλώνεται από το δικό μας Υπουργείο Εξωτερικών – η έκφρασις που χρησιμοποιείται είναι «συναντήσεις συμβολικού χαρακτήρα» - λες και όλοι εμείς οι… κάφροι δεν αντιλαμβανόμεθα πως δια του συγκεκριμένου τρόπου «κλειδώνει» η ονομασία και ότι μας το πάνε «λάου – λάου». Πλην όμως αναμείνατε: Εντός ολίγου θα σκάσει η επί τούτου βόμβα.

Διατελώ υμέτερος, αφού σας υπενθυμίσω ότι ο κ. Παπανδρέου σκεπτόμενος… αλεπουδίσια απεφάσισε να «κλείσει» το θέμα στην συγκεκριμένη χρονική περίοδο καθώς πιστεύει ότι ο Ελληνικός Λαός απορροφημένος στα οικονομικά του βάσανα, θα αδιαφορήσει για την ονομασία του ψευδοκρατιδίου. Ελπίζω αυτό να μην συμβεί.