Διπλό νομισματικό σύστημα για την Ελλάδα; Νέα κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας

Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου

Με κάποια έκπληξη, ομολογουμένως, ενημερώθηκα πριν από λίγο επιστρέφοντας από το Πεκίνο στο Βερολίνο, ότι στα χέρια στελεχών της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας βρίσκεται σχέδιο για την εφαρμογή διπλού νομισματικού συστήματος στη χώρα μας το αμέσως επόμενο διάστημα.

Αυτό προϋποθέτει ότι μέχρι το φθινόπωρο η ελληνική κυβέρνηση θα έχει προχωρήσει στην υποβολή αιτήματος για την αναδιαπραγμάτευση του χρέους της χώρας.
Το σχέδιο περιλαμβάνει την έκδοση ενός νέου εθνικού νομίσματος, το οποίο εμφανίζεται, προς το παρόν τουλάχιστον, ως «ευρω-δραχμή», η οποία θα αποτελεί ουσιαστικά ένα πληθωριστικό νόμισμα που θα «εκδίδεται» στην Ελλάδα υπό τον αυστηρό, όμως, έλεγχο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Παράλληλα θα συνεχίσει να κυκλοφορεί το ευρώ ως επίσημο επίσης νόμισμα της χώρας. Οι πληροφορίες που διαθέτω δεν μου επιτρέπουν να αναφερθώ με ακρίβεια στη σχέση «ευρω-δραχμής» – ευρώ, καθώς άλλοι μιλούν για πληθωριστικό νόμισμα της τάξεως του 30%, ενώ κάποιοι άλλοι για 37%. Άρα δεν βάζω το χέρι μου στην φωτιά.

Προφανώς όλα τούτα είναι σε γνώση μέρους τουλάχιστον του πολιτικού συστήματος στην Ελλάδα, το οποίο αντί να αναπτύξει πολιτικές για να μη συνεχιστεί η διαδικασία πτώχευσης της χώρας και εξευτελισμού των οικονομικών αξιών – καθώς οι άλλες έχουν προ πολλού εξευτελιστεί – συνεχίζει την σπέκουλα με την σκανδαλολογία, δίχως προφανώς να ακουμπάει τον πυρήνα των σκανδάλων και τα πρόσωπα που βρίσκονται εντός αυτού.

Τι συνέπειες θα έχει αυτή η εξελισσόμενη μορφή της χρεοκοπίας της χώρας, με την επιβολή μάλιστα διπλού νομίσματος συναλλαγών, μπορείτε ίσως να φανταστείτε οι περισσότεροι και σίγουρα να αναλύσουν οι οικονομολόγοι. Εγώ από την πλευρά της πολιτικής κοινωνιολογίας, το μόνο που έχω να προσθέσω είναι ότι αυτό θα επιφέρει, όχι απλώς την βίαιη (εκ νέου) αναδιανομή του εισοδήματος υπέρ των ελαχίστων που διαθέτουν ογκώδεις λογαριασμούς σε ευρώ στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό και οι οποίοι θα μπορούν να αγοράζουν 30% έως 40% φτηνότερα τις περιουσίες που θα ξεπουλούν οι δραχμοσυντήρητοι, αλλά για να μπορέσει να λειτουργήσει το σύστημα αυτό απαιτείται διαφορετικός μηχανισμός νομιμοποίησης.

Αυτό μπορεί να σημαίνει κυβέρνηση «εθνικής σωτηρίας» η οποία θα στηρίζεται από κόμματα του κοινοβουλίου ή από τμήματα κομμάτων του κοινοβουλίου.

Κατά πάσα πιθανότητα τούτο θα είναι δύσκολο να συμβεί δίχως νέες εκλογές, οι οποίες λογικά τοποθετούνται από τα τέλη Σεπτεμβρίου έως τα μέσα Νοεμβρίου.