Δημόσιοι υπάλληλοι ...τέλος!!!!

Την... ιδιωτικοποίηση του δημόσιου τομέα, στο πλαίσιο ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας, προωθούν οι Βρυξέλλες σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, την ίδια ώρα που η Κομισιόν ετοιμάζεται να ανακοινώσει- στις 30 Ιουνίου- μια σειρά από δείκτες που θα μετρούν τις επιδόσεις κάθε χώρας στον τομέα της ανταγωνιστικότητας.

Το εγχείρημα θα ολοκληρωθεί τον Οκτώβριο, με τις αποφάσεις για την οικονομική διακυβέρνησηκαι θα έχει ως αποτέλεσμα ένα δεύτερο «κολάρο», πέραν του μνημονίου, για την Ελλάδα.

Το κριτήριο της ανταγωνιστικότητας, σύμφωνα και με.............

......... τις αποφάσεις της συνόδου κορυφής της 17ης Ιουνίου, αποκτά πλέον εξαιρετική σημασία κατά τον προληπτικό έλεγχο των προϋπολογισμών από την Κομισιόν- αντίστοιχη με αυτήν που έχουν το έλλειμμα και το δημόσιο χρέοςαλλά και κατά τη διατύπωση των προτάσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την οικονομία κάθε χώρας. Οι προτάσεις αυτές μάλιστα, βάσει των εισηγήσεων που υπάρχουν στο τραπέζι ενόψει του Οκτωβρίου, θα μπορούν να αλλάζουν μόνο με ομόφωνη απόφαση του Εcofin.

Αντιπαραγωγικός. Την πρόθεση της Ενωσης να εφαρμοσθούν οι κανόνες του ιδιωτικού τομέα και στο Δημόσιο προκειμένου να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα αποκάλυψε πρώτος ο διοικητής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Ζαν- Κλοντ Τρισέ, μιλώντας στο Ευρωκοινοβούλιο. Πηγές των Βρυξελλών επιβεβαίωσαν πως στο πλαίσιο των συζητήσεων για την οικονομική διακυβέρνηση πράγματι αυτή είναι η πρόθεση, καθώς ο δημόσιος τομέας στο σύνολό του κρίνεται ο πλέον αντιπαραγωγικός.

Πηγές από τη γενική διεύθυνση εσωτερικού ελέγχου της Κομισιόν έλεγαν πως «δεν είναι δυνατόν ο ευρωπαίος φορολογούμενος και κυρίως ο Ιταλός και ο Ελληνας να πληρώνουν φόρους, να επωμίζονται το κόστος προσαρμογής των οικονομιών τους και να μη λαμβάνουν ανταγωνιστικές υπηρεσίες από το Δημόσιο». Και με νόημα προσέθεταν ότι «ειδικά για την Ελλάδα από εδώ και στο εξής θα έρχεται και ο λογαριασμός».

Συρρίκνωση μισθών. Σύμφωνα με πληροφορίες, η ιδιωτικοποίηση του Δημοσίου θα επιτευχθεί μέσω της σύνδεσης αμοιβής- παραγωγικότητας. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι οι μισθοί θα καθορίζονται και στο Δημόσιο όπως και στον ιδιωτικό τομέα, και μάλιστα με ευελιξία, αφού δεν θα είναι δεδομένα ούτε τα ωράρια ούτε το ενιαίο της αμοιβής. Παράλληλα, θα επιδιωχθεί η μέγιστη δυνατή συρρίκνωση του δημόσιου τομέα, με κατάργηση όλων των υπηρεσιών και θέσεων που κρίνονται άχρηστες ή παρωχημένες. Τέλος, θα ανοίξουν και οι υπηρεσίες, με την έννοια πως έργα που θεωρείται δεδομένο ότι πραγματοποιούνται από το Δημόσιο θα εισαχθούν σε πλαίσιο ανταγωνισμού- ή θα ιδιωτικοποιηθούν. Για παράδειγμα, ο ΟΑΕΔ μπορεί να ιδιωτικοποιηθεί μερικώς ή εξ ολοκλήρου, τα Προγράμματα Διά Βίου Μάθησης μπορεί να τα διαχειρίζονται ιδιωτικοί φορείς και πάει λέγοντας.

Οι δείκτες. Την ίδια ώρα, οι άνθρωποι της Κομισιόν ετοιμάζουν τους δείκτες ανταγωνιστικότητας που θα ανακοινώσουν στις 30 Ιουνίου, με βάση τους οποίους θα κρίνονται οι επιδόσεις κάθε χώρας στον τομέα αυτό. Τέτοιοι δείκτες μπορεί να είναι το κόστος εργασίας (και κυρίως το μη μισθολογικό κόστος), το κόστος εργασίας στο Δημόσιο ως ποσοστό του ΑΕΠ, η δημόσια επένδυση στην έρευνα και τεχνολογία, το ποσοστό εργαζομένων που λαμβάνουν διά βίου μάθηση, η καινοτομία ανά περιφέρεια, η απασχόληση στην παραγωγή μέσης και υψηλής τεχνολογίας, καθώς και δείκτες που επηρεάζουν το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών.

Διπλή ορθοπεταλιά. Πηγή της Επιτροπής που ενέχεται και στην παρακολούθηση της εφαρμογής του μνημονίου από την Ελλάδα διευκρίνιζε ότι «η εκτέλεση του μνημονίου θα πρέπει να θεωρείται από τον Οκτώβριο παράλληλη διαδικασία η οποία δεν αναιρεί άλλες υποχρεώσεις της χώρας που απορρέουν από τη συμμετοχή της στην ΟΝΕ». Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι η κυβέρνηση θα βρίσκεται στην παράδοξη θέση να κάνει... διπλή ορθοπεταλιά: από τη μία πλευρά να τηρεί τις υποχρεώσεις του μνημονίου που στοχεύουν κυρίως στη μείωση ελλείμματος και δημοσίου χρέους και από την άλλη σε μια ανηφόρα αποκατάστασης της ανταγωνιστικότητας, καθώς σχεδόν σε όλους τους δείκτες η Ελλάδα υστερεί σημαντικότατα. Εάν προστεθούν οι αλλαγές που θα πρέπει να γίνουν στη λειτουργία του Δημοσίου- και τις αντιδράσεις που αναπόφευκτα θα προκαλέσουν- μπορεί κάποιος βάσιμα να υποθέσει ότι το ούτως ή άλλως θερμό καλοκαίρι θα το διαδεχθεί ένας εξαιρετικά βαρύς χειμώνας.

Η ιδιωτικοποίηση του Δημοσίου θα επιτευχθεί μέσω της σύνδεσης αμοιβής- παραγωγικότητας


Η «ελεγχόμενη πτώχευση» επιστρέφει

Στη σύνοδο κορυφής του Ιουνίου δεν ειπώθηκε ούτε λέξη για το περίφημο ζήτημα της «ελεγχόμενης πτώχευσης», που επίσης αποτελούσε τμήμα των προτάσεων για την οικονομική διακυβέρνηση. Επρόκειτο για γερμανικής έμπνευσης ιδέα που προέβλεπε πως εάν μια χώρα της ευρωζώνης δεν τα έβγαζε κάποια στιγμή πέρα με το δημόσιο χρέος θα οδηγούνταν σε πτώχευση υπό την αιγίδα των εταίρων και της Κομισιόν, ώστε να μην προκαλείται αναταραχή στο σύνολο της ζώνης. Πηγές της Κομισιόν όμως διευκρίνιζαν πως η ελεγχόμενη πτώχευση κάθε άλλο παρά έχει φύγει από το τραπέζι- απλώς αφέθηκε στην άκρη για το φθινόπωρο, ώστε να ηρεμήσουν οι αγορές και να μη συμπέσει με τις ανησυχίες τους για την Ισπανία.

Οι ίδιες πηγές έλεγαν πως, παρά τα περί του αντιθέτου λεγόμενα, δεν έχει φύγει από το τραπέζι ούτε το ζήτημα του «εξοβελισμού» από την ευρωζώνη. Εκτιμούσαν, ωστόσο, πως η αποπομπή από την ευρωζώνη τελικώς δεν θα τεθεί καθώς μετά βεβαιότητος απαιτεί αλλαγή της Συνθήκης, ενώ τόσο η ελεγχόμενη πτώχευση όσο και η στέρηση της ψήφου ως ποινή θα μπορούσαν να διευθετηθούν και με την υπάρχουσα Συνθήκη. Μια άλλη- ολίγον πονηρή- ερμηνεία που έδιναν είναι πως πρόκειται για εκβιασμό της Γερμανίας, του τύπου «δεχθείτε την ελεγχόμενη πτώχευση αλλιώς θα το τραβήξω μέχρι αποβολής από την ευρωζώνη»!