Δικαστική έρευνα, η οποία διατάχθηκε ύστερα από μηνυτήριες αναφορές, σχετικά με τα ψευδή στατιστικά στοιχεία που έδινε η προηγούμενη κυβέρνηση στις Βρυξέλλες, «σκόνταψε» πάνω σε πολιτικά πρόσωπα. Και, «αμελλητί» -κατά που ορίζει το Σύνταγμα- η δικογραφία διαβιβάστηκε στη Βουλή.
Σε ποια πολιτικά πρόσωπα «σκόνταψε»; Στον τέως υπουργό Οικονομίας κ. Αλογοσκούφη και στον διάδοχό του κ. Παπαθανασίου και στον τέως υπουργό Υγείας κ. Αβραμόπουλο.
Και τα τρία αυτά πολιτικά πρόσωπα -άλλος περισσότερο και άλλος λιγότερο- ήταν αναμενόμενα και η αναφορά τους στη σχετική δικογραφία κανέναν απολύτως δεν εξέπληξε.
Αντιθέτως, έκπληξη προκαλεί το όλο πνεύμα της δικογραφίας, η οποία οιονεί υιοθετεί πολλά στοιχεία των μηνύσεων και η οποία αποπνέει τη δικανική πεποίθηση ότι πρέπει να διερευνηθούν ενδεχόμενες ποινικές ευθύνες και του κ. Καραμανλή.
Αυτό είναι η μια όψη της συγκρουσιακής τακτικής που φαίνεται να επιλέγει η κυβέρνηση Παπανδρέου. Και, φυσικά, -όση έκπληξη και να προκαλεί- δεν είναι η χειρότερη.
Η άλλη -και χειρότερη όψη της συγκρουσιακής τακτικής της κυβέρνησης- είναι η στάση της απέναντι στις, λεγόμενες, συντεχνίες. Οι οποίες ακόμη και αν είναι συντεχνίες, δεν παύουν να αποτελούν σπονδύλους της Μεσαίας Τάξης, η οποία έχει την οικονομική δυνατότητα ν’ αντιστέκεται και η οποία πρέπει να ηττηθεί, να συμπιεστεί και, ει δυνατόν, να προλεταριοποιηθεί, ώστε να εκλείψει πάσα εστία αντίστασης στη Νέα Τάξη - και εγχωρίως και διεθνώς.
Και τον μεν Καραμανλή και τους συνεργάτες του, το Σύστημα και οι πάτρωνες του Συστήματος (τους οποίους ενόχλησε) εύκολα μπορεί να τους τυλίξει σε μια κόλλα χαρτί και ν’ αποκλείσει για πάντα την παρουσία τους στον δημόσιο βίο. Εύκολο είναι. Και ούτε γάτα, ούτε ζημιά!
Με μια ολόκληρη Κοινωνική Τάξη, όμως, τη Μεσαία Τάξη, την οποία οι Νεοταξίτες και οι πραιτοριανοί τους οδηγούν συνειδητά στην καταστροφή, τι θα πράξει η κυβέρνηση Παπανδρέου;
Θα την επιστρατεύσει; Κι αν δεν πειθαρχήσει; Θα της αφαιρέσει τις άδειες; Θα την τυλίξει κι αυτήν σε μια κόλλα χαρτί; Θα την παραπέμψει στη Δικαιοσύνη; Θα την συλλάβει; Θα την χτυπήσει; Θα χυθεί αίμα;
Και η Οικονομία; Και ο Τουρισμός; Και οι Αγρότες; Και οι Έμποροι; Και η Αγορά; Και οι Εργατοϋπάλληλοι; Και, γενικά, η ελληνική κοινωνία, πώς μπορεί να λειτουργήσει έστω και μια εβδομάδα χωρίς καύσιμα;
Τι να πει κανείς! Ο Αίολος είχε μόνο έναν ασκό. Η κυβέρνηση Παπανδρέου έχει πολλούς. Και τους άνοιξε όλους!
Αν η κυβέρνηση, λοιπόν, δεν βγει δημοσίως να ξεκαθαρίσει εάν και ποιος της ζήτησε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή πώληση του 40% της ΔΕΗ, ο Λαός θα έχει κάθε λόγο να πιστεύει ότι η ίδια η Αθήνα βάζει δικούς της επιχειρηματίες να δημιουργούν πρόβλημα και σπέκουλα στις Βρυξέλλες, ώστε, αργά ή γρήγορα, να ιδιοποιηθούν -σαν τους Ρώσους νεοκαπιταλιστές- δημόσια περιουσία.
Καθαρές κουβέντες, εδώ και τώρα!