Η καλύτερη λύση για τους συνταξιούχους της χώρας μας είναι η ...μετανάστευση

Την αρχική ιδέα μού είχε δώσει ένας γνωστός μου συνταξιούχος, στις αρχές του τρέχοντος έτους. Την αφορμή την έλαβα από κάτι σχετικό που ελέχθη την Τρίτη, το πρωί, από μια δημοσιογράφο της ΝΕΤ σε ανταπόκρισή της από την Θεσσαλονίκη. Περί τίνος πρόκειται; Πρόκειται περί εξαγωγής… συνταξιούχων. Πρόκειται για όλους τους χαμηλοσυνταξιούχους που ΑΔΥΝΑΤΟΥΝ, πλέον, να τα βγάλουν πέρα στην χώρα που γεννήθηκαν, που μεγάλωσαν, που εργάστηκαν.

Πρόκειται για τους αναρρίθμητους χαμηλοσυνταξιούχους που παίρνουν από 500 έως 1.000 (ή και κάτι λίγο παραπάνω) Ευρώ που δεν φθάνουν ΣΕ ΚΑΜΜΙΑ περίπτωσι για να επιβιώσουν περισσότερο από 15-20 ημέρες.

Εάν, μάλιστα, πληρώνουν και ενοίκιο (και αυτό συμβαίνει στους περισσότερους) οι συνάνθρωποί μας αυτοί, οι εκατοντάδες χιλιάδες αυτοί συνέλληνες είναι καταδικασμένοι. Είτε να λιμοκτονούν, είτε να κάνουν ο,τιδήποτε για να επιβιώσουν – με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει. Για τους ίδιους και τα λοιπά μέλη της Ελληνικής Κοινωνίας.

Ετσι κι αλλιώς, βεβαίως, το ίδιο συνέβαινε και πέρυσι, την ίδια εποχή.

Πλην όμως από την στιγμή που ανέλαβε να μας… σώσει η παρούσα Κυβέρνησις και έβαλε ΠΡΙΝ ΑΠ’ ΟΛΑ χέρι, είτε με απ’ ευθείας «αφαίμαξι» στις συντάξεις τους, είτε με άμεση ή έμμεση φορολογία, το φαινόμενο της ένδειας, της πείνας, κυριολεκτικώς του τμήματος αυτού του Λαού μας, έλαβε διαστάσεις τρομακτικές.

Προκειμένου, λοιπόν, να πεθάνουν οι άνθρωποι, ακούστε τι απεφάσισαν να πράξουν. Ή μάλλον ακούστε τι έκανε ο γνωστός μου χαμηλοσυνταξιούχος που σας ανέφερα προηγουμένως και θα καταλάβετε πού καταλήγουν και οι… ομοιοπαθείς του.

Εφυγε ο άνθρωπος. Μετανάστευσε να γράψω καλύτερα. Πού πήγε; Στην γειτονική μας Βουλγαρία, πήγε ο άνθρωπος και ζει σε ένα προάστιο της Σόφιας. Μου τηλεφώνησε δε τις προάλλες και με πληροφόρησε περιχαρέστατος ότι έλυσε το πρόβλημά του. Εννοείται ότι ανεφέρθη στο πρόβλημα της επιβιώσεως που, εν ουδεμιά περιπτώσει είναι δυνατόν να του λύσει κανείς εδώ.

Μου είπε μάλιστα ότι με τα 900 Ευρώ που είναι η σύνταξίς του περνάει εκεί σαν βασιλιάς. Δίδει 150 Ευρώ και ζει σε ένα καταπληκτικό διαμέρισμα (σε νεόδμητη πολυκατοικία) ξοδεύει άλλα 300 και έχει του πουλιού το γάλα (σ.σ. υπενθυμίζεται ότι στην Βουλγαρία, αλλά και σε άλλες χώρες της Βαλκανικής τα SUPER MARKETS πωλούν όλα τα αγαθά που διαθέτουν και εδώ στο ΕΝΑ ΤΡΙΤΟ των τιμών που συναντούμε στην χώρα μας).

Μου είπε και το άλλο που πραγματικά με άφησε άναυδο: Αγαπητέ Σωτήρη μού μένουν κάθε μήνα αρκετά χρήματα για αποταμίευσι και εδώ με θεωρούν, οι συγκάτοικοί μου, εύπορο άνθρωπο.

Κατόπιν όλων αυτών, φρόντισα και έμαθα ότι πλείστοι όσοι συνέλληνες συνταξιούχοι φεύγουν ή ετοιμάζονται να φύγουν για Βουλγαρία! Μεταναστεύουν οι άνθρωποι για να γλυτώσουν από την λαίλαπα των οικονομικών μέτρων της Κυβερνήσεώς «μας» και την ακρίβεια.

Εμπρός, λοιπόν, όλοι για την Βουλγαρία. Και στην Ελλάδα μας θα ερχόμεθα μόνον για 5-10 ημέρες. Ετσι για να μην λησμονούμε ότι είμαστε Ελληνες. Να γίνουμε όλοι μετανάστες για να σωθούμε. Κι ας μείνουν εδώ οι άλλοι, οι γνωστοί μετανάστες. Με τον κ. Γιώργο Παπανδρέου και τον κ. Γ. Παπακωνσταντίνου εμείς δεν πρόκειται να ξεμπλέξουμε. Ας ξεμπλέξουν αυτοί. Δηλαδή οι Ασιάτες, οι Αφρικανοί, οι Αλβανοί και πάει λέγοντας. Είναι και η… συμπάθειά τους, όπως διαπιστώνω!

Σωτήρης Ζαφειρακόπουλος