Στις 8 Νοεμβρίου 2001, είχε υπογραφεί μεταξύ των τότε ΥΠΕΞ Ελλάδος & Τουρκίας, πρωτόκολλο επανεισδοχής για την καταπολέμηση της παρανόμου μεταναστεύσεως, που μεταξύ άλλων προσδιόριζε και το λιμάνι της Σμύρνης, ως σημείο επανεισδοχής, ενώ δεν είχε όριο, ως προς τον αριθμό των λαθρομεταναστών, που η Τουρκία όφειλε να δεχθεί πίσω! Δηλαδή, σε βάση εκείνο το πρωτόκολλο, είχε την υποχρέωση να δέχεται πίσω όλους τους λαθρομετανάστες, που έρχονταν στην Ελλάδα από το έδαφός της.
Για ένα διάστημα, έως το 2005, που αυξήθηκαν οι ευρωπαϊκές και ελληνικές πιέσεις, το πρωτόκολλο παρέμεινε μάλλον ανενεργό, αλλά μετά την επίσκεψη του ευρωπαίου Επιτρόπου Ζακ Μπαρό, τον Ιούνιο του 2009, σε Αθήνα, Σάμο και Εβρο, η Ευρωπαϊκή Ενωση κατεδίκασε απερίφραστα την τουρκική πλευρά, για συγκάλυψη του συγχρόνου δουλεμπορίου, ενώ παραλλήλως εγκαταστάθηκε σε μόνιμη βάση στην Σάμο, η FRONTEX, για επίβλεψη και προστασία των ελληνικών συνόρων, από τους τούρκους δουλέμπορους και όχι μόνον.
Από το 2008, τα ελληνικά σύνορα είναι και ευρωπαϊκά σύνορα (Ευρ. Σύμφωνο Μεταναστεύσεως & Ασύλου).
Στο πρόσφατο όμως πρωτόκολλο, που υπεγράφη μεταξύ των δύο πρωθυπουργών, Ελλάδος και Τουρκίας, συμφωνήθηκε ότι σημείο επανεισδοχής δεν είναι το λιμάνι της Σμύρνης, αλλά «κάποιο» λιμάνι στην περιφέρειά της, ή πλησίον αυτής! Επιπλέον, μπήκε ένα όριο, ως προς τα αιτήματα επανεισδοχής, αφού η γείτων υποχρεώνεται να δέχεται μόνον 1.000 (χίλια) αιτήματα ετησίως!
Στην ουσία δηλαδή, η Τουρκία απαλλάσσεται από την υποχρέωσή της, να δέχεται πίσω τους δεκάδες χιλιάδες λαθρομετανάστες που μας στέλνει ετησίως, με τους δουλεμπόρους, οι οποίοι αποδεδειγμένως τελούν υπό την προστασία της! Αν μάλιστα σε όλα αυτά, προστεθεί και η κοινή δήλωση, για την απαλλαγή υποχρεώσεως θεωρήσεως, των τουρκικών ειδικών (πράσινων) διαβατηρίων, τότε αντιλαμβάνεται ο καθένας, ότι δεν προφυλασσόμεθα από πουθενά!