Σε απόγνωση η αγορά αυτοκινήτων Ι.Χ.

Σε ανησυχητικό βαθμό οι απολύσεις σε εταιρείες που δραστηριοποιούνται στον χώρο του αυτοκινήτου, που απασχολεί πάνω από 100.000 εργαζόμενους.

Πριν από δεκαετίες, το αυτοκίνητο ήταν είδος πολυτελείας. Ελάχιστοι διέθεταν αμάξι και ούτε κατά διάνοια δεν υπήρχε δεύτερο ή ακόμα και τρίτο σε κάθε οικογένεια. Τα χρόνια, όμως, πέρασαν και οι ανάγκες έγιναν τόσο μεγάλες, ώστε πλέον αυτό θεωρείται είδος πρώτης ανάγκης. Τα τελευταία χρόνια η αγορά σημείωσε τεράστια άνθηση, με αποκορύφωμα το 2004, όταν η αγορά καινούργιων αυτοκινήτων άγγιξε τις 290.000 οχήματα.

Όμως, η άσχημη οικονομική κατάσταση που επικρατεί εδώ και 1,5 χρόνο οδήγησε σε μία πτωτική πορεία τη συγκεκριμένη αγορά, που έφτασε να απειλείται σε μεγάλο βαθμό η βιωσιμότητά της. Εκατοντάδες επιχειρήσεις βρίσκονται «στο κόκκινο». Με 100.000 και πλέον εργαζομένους που δουλεύουν άμεσα ή έμμεσα σε εταιρείες που δραστηριοποιούνται στον χώρο αυτό, είναι σαν να μιλάμε για ένα κοινωνικό πρόβλημα που ξεκίνησε στα τέλη του 2009 και έχει αρχίσει να διογκώνεται τους τελευταίους μήνες με ανυπολόγιστες συνέπειες.

Η κοροϊδία με τους φόρους…

Εδώ είναι που αρχίζει και περιπλέκεται ακόμα περισσότερο το θέμα. Οι αποφάσεις που έχουν ληφθεί τον τελευταίο καιρό με επιπλέον φόρους, όπως ΦΠΑ, φόρος πολυτελείας, τεκμήρια, αύξηση της βενζίνης, Ε.Τ.Τ. (ειδικό τέλος ταξινόμησης) κ.ά. έχουν επηρεάσει αρνητικά την ψυχολογία των αγοραστών. Με τόσα «καπέλα», το αυτοκίνητο αποτελεί για πολλούς άπιαστο όνειρο, ενώ όσοι θέλουν να αγοράσουν ένα καινούργιο το σκέφτονται, αφού δεν γνωρίζουν το τι τους περιμένει αύριο. Να θυμίσουμε την περσινή κίνηση της κυβέρνησης, που «κορόιδεψε» χιλιάδες αγοραστές, αφού από τη μία τούς έδωσε κίνητρα να αποκτήσουν αυτοκίνητα υψηλού κυβισμού με μεγαλύτερη ασφάλεια, και από την άλλη αύξησε ακόμα και στο 100% τα τέλη κυκλοφορίας, γεγονός που οδήγησε ακόμα και τον ίδιο τον πρωθυπουργό, Γ. Παπανδρέου, σε απολογητικές δηλώσεις, λέγοντας ότι η κίνηση αυτή ήταν λανθασμένη!

Μαζικές απολύσεις…

Όλο αυτό το σκηνικό έχει δημιουργήσει πρόβλημα στην αγορά και πολλές αντιπροσωπείες έχουν αρχίσει να βάζουν η μία μετά την άλλη «λουκέτο». Ακόμα και μεγάλοι ντίλερ έκλεισαν, άλλοι έφυγαν για… Βραζιλία (;) μετά τα «κανόνια», και πολλοί βρίσκονται σε αδιέξοδο. Ακόμα και εισαγωγικές εταιρείες - κολοσσοί προχωρούν σε μαζικές απολύσεις, μειώσεις μισθών, μειώσεις ημερών εργασίας (!), ενώ σε κάποιες περιπτώσεις παίρνουν από τα στελέχη και τα εταιρικά τους αυτοκίνητα. Η «μπάλα» παίρνει και άλλα επαγγέλματα που δραστηριοποιούνται στον χώρο του αυτοκινήτου και είναι εκατοντάδες με χιλιάδες απασχολούμενους.

Την ίδια ώρα έχουν σταματήσει οι επενδύσεις και κανένας (ή ελάχιστοι) δεν σκέφτεται να βάλει έστω και ένα ευρώ για να ενισχύσει την επιχείρησή του, ενώ τα μεγάλα εργοστάσια ούτε κατά διάνοια θέλουν να ακούσουν για την Ελλάδα.

Προτιμούν την Τουρκία

Και ενώ από τη μία, «τα εργοστάσια» δεν θέλουν να ακούν για την Ελλάδα, όπου η γραφειοκρατία κυριαρχεί και οι φόροι αναγκάζουν τους επιχειρηματίες να βάλουν συνέταιρο και το κράτος, η… Τουρκία αποτελεί την καλύτερη και πιο συμφέρουσα λύση. Και αυτό, διότι στη γειτονική χώρα δίνονται κίνητρα, τα σχήματα είναι πιο ευέλικτα και γενικότερα τα όποια χαρτιά χρειάζονται εκδίδονται άμεσα χωρίς… γρηγορόσημο.

Έτσι, ολοένα και περισσότερες αυτοκινητοβιομηχανίες μεταφέρουν εκεί τεράστιες γραμμές παραγωγής, δημιουργώντας χιλιάδες θέσεις εργασίας. Τρανταχτά παραδείγματα τα εργοστάσια γνωστών εταιρειών, όπως Toyota, Isuzu, Peugeot, Honda, Hyundai, Citroen, Mercedes, MAN, Renault, Fiat, Cherry (κινεζική), που παράγουν έως και ένα εκατομμύριο οχήματα τον χρόνο.

Η Ελλάδα, βέβαια, απέχει από τέτοιες επενδύσεις, που όμως έχουν γίνει παλαιότερα, όπως το εργοστάσιο της Nissan στον Βόλο, που έβαλε λουκέτο στις 27 Απριλίου του 1995, αλλά και εργοστάσια εταιρειών με ελαστικά, όπως αυτό της Pirelli στην Πάτρα, που έκλεισε το 1991, και αυτό της Goodyear στη Θεσσαλονίκη.

Αλλαγή στα τέλη κυκλοφορίας

Εκτός, όμως, από τις επενδύσεις και τις πωλήσεις, μεγάλο είναι το πρόβλημα και με όσους έχουν στην κατοχή τους αυτοκίνητα! Συγκεκριμένα, μία μέθοδος που χρησιμοποιείται για να ενισχυθούν τα έσοδα του κράτους είναι η αύξηση των τελών κυκλοφορίας. Αυτό συνέβη με τα τέλη κυκλοφορίας του 2010, προκαλώντας την κατακραυγή των πολιτών και κυρίως αυτών που είχαν παλαιά αυτοκίνητα. Σε χιλιάδες περιπτώσεις, τα τέλη κόστιζαν περισσότερα από το αυτοκίνητο, με αποτέλεσμα χιλιάδες οχήματα να «παρκάρουν» στα πεζοδρόμια όλης της χώρας, αφού οι ιδιοκτήτες τους αδυνατούσαν να τα πληρώσουν. Επίσης, παρατηρείται το φαινόμενο ένα αυτοκίνητο 3.000+ κυβικών που κοστίζει 30.000-35.000 ευρώ να πληρώνει πενταπλάσια τέλη κυκλοφορίας από ένα αυτοκίνητο με 1.600 κ.εκ. και τιμή πάνω από 35.000 ευρώ.

Όλο αυτό το σκηνικό έχει βάλει τους κυβερνώντες σε σκέψεις και, όπως φημολογείται, το 2011 τα τέλη κυκλοφορίας θα αλλάξουν. Για τα αυτοκίνητα με άδεια κυκλοφορίας μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2010, τα τέλη θα επιστρέψουν στα παλιά με μια αύξηση της τάξεως του 10-15%, ενώ για αυτά που θα ταξινομηθούν από την 1η Ιανουαρίου 2011 οι κάτοχοί τους θα πληρώνουν ανάλογα με τις εκπομπές ρύπων Co2.

Τι γίνεται με την πετρελαιοκίνηση;

Ένα ακόμα ερώτημα αφορά στο θέμα της πετρελαιοκίνησης. Όσοι δεν το γνωρίζουν, σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη απαγορεύεται από τον νόμο να κυκλοφορείς με όχημα που φέρει κινητήρα diesel, αν αυτό έχει ελληνικές πινακίδες! Αιτία, όπως τουλάχιστον ακούγεται, είναι η μόλυνση του περιβάλλοντος από μικροσωματίδια που εκπέμπουν τα πετρελαιοκίνητα οχήματα. Να σημειώσουμε, όμως, ότι τα αυτοκίνητα που είναι εξοπλισμένα με τελευταίας τεχνολογίας κινητήρες diesel διαθέτουν ειδικά φίλτρα που συγκρατούν αυτές τις βλαβερές ουσίες. Αξίζει να αναφέρουμε ότι οι συγκεκριμένοι κινητήρες, αποδεδειγμένα, έχουν λιγότερες φθορές, «καίνε» λιγότερο καύσιμο, έχουν περισσότερη ροπή από τους βενζινοκινητήρες και το καύσιμο είναι πιο φθηνό από τη βενζίνη. Δεν είναι τυχαίο ότι πάνω από το 50% των αυτοκινήτων που κυκλοφορεί στην Ευρώπη είναι diesel, σε αντίθεση με την Ελλάδα, όπου το ποσοστό αυτό είναι μόλις 3%.

Η βενζίνη στο έλεος του Θεού…

Ένα ακόμα καταναλωτικό αγαθό που είναι -εν έτει 2010- είδος πρώτης ανάγκης και έχει γίνει περιζήτητο, διαρκώς ανεβαίνει. Ο λόγος για τη βενζίνη που έχει ξεπεράσει το 1,5 ευρώ και συνεχώς αυξάνεται, με αποτέλεσμα πολλοί ιδιοκτήτες να μην μπορούν να αντεπεξέλθουν σε βασικές ανάγκες, όπως για παράδειγμα να πάνε στο σχολείο τα παιδιά τους. Στελέχη της αγοράς θεωρούν πως, αν υπάρξει περαιτέρω αύξηση, αυτή θα είναι καταστροφική για το σύνολο της ελληνικής οικονομίας και όχι μόνο για τον κλάδο του αυτοκινήτου, καθώς η «μπάλα» θα πάρει και όλα τα καταναλωτικά αγαθά.

Η έρευνα της zougla.gr

Διευθυντές που εκπροσωπούν τις αυτοκινητοβιομηχανίες, μίλησαν για την κρίση, για τους υπεύθυνους που οδήγησαν τον κλάδο σε αυτή την κατρακύλα, ενώ κάνουν και προτάσεις για την ανάκαμψη του κλάδου. Μην ξεχνάμε ότι η πτώση τους τελευταίους μήνες είναι μεγαλύτερη από 50% και οι επιπτώσεις από τις χιλιάδες απολύσεις θα πάρουν τη μορφή χιονοστιβάδας πολύ σύντομα…

Βασικά σημεία για τον κλάδο του αυτοκινήτου

Με βάση απόλυτα αντικειμενικά στοιχεία (ταξινομήσεις καινούργιων αυτοκινήτων), η αγορά αυτοκινήτου γνωρίζει τη μεγαλύτερη κάμψη από κάθε άλλο εμπορικό κλάδο της οικονομίας (Μάιος 2010 ως προς 2009: -54,1%, Μάιος 2010 ως προς το μέσο όρο του μηνός Μαΐου για τα έτη 2004-2009: -53,7%).

Από την αγορά των καινούργιων αυτοκινήτων προέκυπταν, έως πρόσφατα, έσοδα από τέλος ταξινόμησης και ΦΠΑ πλέον του 1,6 δις ευρώ ετησίως. Για το 2010, τα αντίστοιχα έσοδα έχουν προϋπολογιστεί σε 970 εκατομμύρια ευρώ.

Η «ελεύθερη πτώση» της αγοράς αυτοκινήτου το 2010 οδηγεί σε αντίστοιχη μείωση των εσόδων από τέλος ταξινόμησης και ΦΠΑ, που δεν θα ξεπεράσουν τελικά τα 700 εκατομμύρια ευρώ, δηλαδή θα προκληθεί υστέρηση κατά 300 εκατομμύρια ευρώ, ακόμη και ως προς τα χαμηλά μεγέθη που τέθηκαν στον προϋπολογισμό.

Η Πολιτεία πρέπει, μετά τα φορολογικά μέτρα και στο πλαίσιο μέτρων στήριξης/ανάπτυξης, να συνεργαστεί με τον κλάδο του αυτοκινήτου, αφού από αυτόν πηγάζει σχεδόν το 5% των τακτικών εσόδων του.

Η αγορά αυτοκινήτου ευρύτερα απασχολεί περισσότερα από 90.000 άτομα, ενώ, αν συνυπολογιστούν τα πρατήρια καυσίμων, οι εργαζόμενοι ανέρχονται στις 120.000.