Οι ανίκανες και εθνικά επικίνδυνες κυβερνήσεις της χώρας μας των τελευταίων δεκαετιών, έχοντας υιοθετήσει το ανιστόρητο και αφελές δόγμα εξωτερικής πολιτικής "Η Ελλάδα δεν διεκδικεί τίποτε, αλλά και δεν παραχωρεί τίποτε", εισέπραξαν όχι μόνον τον γενικό καγχασμό και την περιφρόνηση των μεγάλων δυνάμεων, αλλά έδωσαν το σύνθημα για την διεκδίκηση ακόμα και από κράτη-οπερέτες (Σκόπια, Αλβανία) τμημάτων του Ελλαδικού χώρου.
Σημειολογικά, όπως μου εξήγησε πριν από χρόνια ένας φίλος μου στο εξωτερικό, λάτρης της χώρας μας και του ελληνικού πολιτισμού, αυτή η έκφραση γίνεται αντιληπτή από τον οποιοδήποτε ξένο παράγοντα, πολιτικό, διπλωμάτη,στρατιωτικό κ.λπ. ότι η Ελλάδα έχοντας αποσπάσει από τους γείτονές της εδάφη που δεν της ανήκαν και τα οποία κάλυψαν το μέγιστο των επιδιώξεών της, αρνείται να τα επιστρέψει και αυτός είναι ο λόγος που κραυγάζει ότι "δεν παραχωρεί τίποτε". Σήμερα όμως, που ζούμε σε μια "εποχή συνεννόησης και αλληλοκατανόησης μεταξύ των λαών", αυτή η στάση της Ελλάδος κρίνεται ως απαράδεκτη και επιτέλους πρέπει οι Έλληνες να βάλουν "λίγο νερό στο κρασί τους" και να κάτσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και να μη επιδεικνύουν αυτήν την αδιάλλακτη στάση.
Νομίζω ότι κάτω από αυτό το απόλυτα λογικό πρίσμα για τους ξένους, σε σχέση με το βλακώδες δόγμα της εξωτερικής μας πολιτικής, γίνεται εύκολα αντιληπτό το γιατί όλα αυτά περί ιστορικών δικαιωμάτων κ.λπ., κ.λπ. ακούγονται στο εξωτερικό ως ύποπτα και θεωρούνται......"ελληνικές πονηριές" από τον μέσο πολίτη κάθε χώρας, ο οποίος βέβαια δεν είναι υποχρεωμένος να γνωρίζει όλες τις λεπτομέρειες της ελληνικής ιστορίας και που δεν τον ενδιαφέρουν κιόλας. Ακολουθώντας την απλή λογική και την αφειδώς διοχετευόμενη προπαγάνδα των γειτόνων μας από Πανεπιστημιακούς, "Ιστορικούς", από "Ερευνητικά Ιδρύματα", "Ινστιτούτα" κ.λπ. πείθεται εύκολα ότι επιτέλους κάτι πρέπει να επιστρέψουν οι άπληστοι Έλληνες.
Φτάσαμε λοιπόν σήμερα να διεκδικούν σχεδόν όλοι οι γείτονές μας κάτι από τα ελληνικά εδάφη και εμείς να επιμένουμε ότι "δεν διεκδικούμε τίποτε" και να αφήνουμε στην τύχη τους τον ελληνισμό της Βορείου Ηπείρου, της Πελαγονίας (Σκόπια), της Ίμβρου και Τενέδου, της Κωνσταντινούπολης, της Αιγύπτου, της Βουλγαρίας, της Ρουμανίας ή των χωρών της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, μη τυχόν και παρεξηγηθούμε!
Βεβαίως, στα περισσότερα από τα μέρη που προαναφέρθηκαν, ο ελληνισμός έχει χαθεί οριστικά και σύντομα θα εξαφανισθεί και από τα υπόλοιπα και εμείς κεχηνότες θα θαυμάζουμε κάποιους Τούρκους συγγραφείς, τραγουδιστές ή "διανοούμενους" που γράφουν άρθρα ή κάνουν δηλώσεις για τους "ρωμιούς" που χάθηκαν και έχασε η "Ισταμπούλ" το χρώμα της και το κοσμοπολίτικο στοιχείο της!!!
Παρουσιάζουμε σήμερα μια ανάλογη περίπτωση από την "φίλη" Αλβανία που έχει μπει από καιρό στον χορό των διεκδικήσεων εις βάρος μας, έχοντας πρακτικά εξαλείψει το ελληνικό στοιχείο σε μεγάλο βαθμό, οπότε με θράσος χιλίων πιθήκων διεκδικεί σήμερα δικαιώματα για τους εγκληματίες και συνεργάτες των Γερμανο-Ιταλών κατακτητών στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο Τσάμηδες, αλλά και μιμούμενη τους ξεσαλωμένους Σκοπιανούς, άρχισε να προβάλλει την αλβανική καταγωγή και εθνικότητα του Βασιλέα Πύρρου της Ηπείρου (!), ακόμα και του Μεγάλου Αλεξάνδρου και του πατέρα του Φιλίππου Β΄ !!!
Κυκλοφόρησε μάλιστα και νόμισμα με την κεφαλή του Μ. Αλεξάνδρου, ο οποίος δεν ήταν προφανώς Έλληνας, αλλά Αλβανός, η δε μητέρα του Ολυμπιάδα ήταν γνήσια αλβανίδα από την Ήπειρο, όπου από τα πανάρχαια χρόνια κατοικούσαν μόνον Αλβανοί !!!Νομίζω ότι δεν έχω να προσθέσω τίποτα περισσότερο...
...ούτε και εμείς φυσικά,οι εικόνες μιλάνε από μόνες τους.