Σκότωσαν τη Μάνα τους (την αγροτοκτηνοτροφία) και τώρα κλαίνε που έμειναν ορφανά

Αν ανατρέξουμε στα αγροτικά προγράμματα της χώρας από το 1981 και μετά (ένταξη της χώρας στην Ε.Ε.), θα βρούμε πλήθος από όρους, όπως «όραμα για την ανάπτυξη της υπαίθρου», «βιώσιμη και ανταγωνιστική γεωργία» και «μπλε, πράσινα και κόκκινα άλογα».

Τα προγράμματα των κομμάτων, αντιγράφουν το ένα το άλλο, πλειοδοτώντας σε κάθε νεώτερη έκδοση σε νέους, «Ευρωπαϊκούς όρους», λες και η αγροτική πολιτική είναι διαγωνισμός έκθεσης ιδεών.

Πρώτα, μας τρέλαναν για δεκαετίες με το παραμύθι ότι η χώρα έχει μεγάλο αριθμό γεωργών – αγροτών (ούτε τους όρους δε ξέρουν να ξεχωρίζουν). Στη συνέχεια, μοίρασαν τις επιδοτήσεις σε όσους και όπως ήθελαν, φτάνοντας να ξεπερνούν το 1 εκ οι δικαιούχοι επιδοτήσεων «αγρότες».

Ταυτόχρονα, διέλυσαν τον αγροτικό συνδικαλισμό και τις συνεταιριστικές επιχειρήσεις, με νόμους που επέβαλαν κρατική χρηματοδότηση και των δύο (βλέπε ‘Κυβερνητικός συνδικαλισμός»).

Παράλληλα, έκαναν όλη την Ελλάδα ένα οικόπεδο, φροντίζοντας να μην υπάρχει Εθνικό χωροταξικό σχέδιο, για να μην ξέρει ο γεωργός αν η γη του είναι γεωργική, οικιστική, τουριστική ή βιομηχανική.

Γέμισαν οι αγροτικές περιοχές βίλες και πισίνες και μαλώνουν τώρα οι νοικοκυραίοι με τους γεωργούς, γιατί η κατσίκα τρώει το γκαζόν και λερώνει την πισίνα.

Την ίδια ώρα, εκπονούν (εδώ και 25 χρόνια) μελέτες για την διαχείριση των υδάτων και άλλων έργων αγροτικής υποδομής, οι οποίες ποτέ δεν τελειώνουν και έχουν κοστίσει όσο χρειάζεται για να γίνει όλη η Ελλάδα waterland. Πάρτε το παράδειγμα την εκτροπή του Αχελώου που έχει γίνει....της Άρτας το γεφύρι.

Χωρίς συνεταιρισμούς, όπως ήταν επόμενο, η αγορά ξεσπάθωσε και παίρνει κεφάλια. Κεφάλια αγροτικά και αστικά. Το καλάθι της νοικοκυράς κοστίζει όσο δύο Ευρωπαϊκά και οι αγρότες παίρνουν τα μισά από όσα θα έπαιρναν σε μια αγορά όπου η προσφορά και η ζήτηση θα λειτουργούσαν.

Η χώρα εισάγει ευτελή για τις δυνατότητές της γεωργικά προϊόντα, όπως μαϊντανό, μαρούλια, πορτοκάλια, αντίδια και μπρόκολα.

Αυτό ήταν επόμενο, εφόσον με το «πάρτυ» των επιδοτήσεων, κατεύθυναν τους πάντες στην παραγωγή μόνο επιδοτούμενων προϊόντων που μετατρέπονται σε «αέρα», όπως λάδι, βαμβάκι, σιτηρά κ.λ.π.

«Γιατί να βάλω λαχανικά, φρούτα και να μπλέξω με τη κτηνοτροφία; Σάμπως θα το εκτιμήσει κανένας;», ήταν η λογική που επέβαλαν σε κάμπους και βουνά.

Σε όλα τα παραπάνω, προσθέστε και: Μηδενική γεωργική εκπαίδευση, μηδενική έρευνα, χάος στα προγράμματα επενδύσεων, δημόσιες υπηρεσίες που ποτέ δεν απαντούν και δεν λύνουν προβλήματα, καρτέλ που αλωνίζουν και θα έχετε το θανατηφόρο γεύμα με το οποίο ταΐζουν την Ελληνική γεωργία.

Τώρα τελευταία, προσπαθούν να κάνουν αγροτική πολιτική στα μπλόκα.

Τώρα θα καταλάβουν ότι ο συνδικαλισμός είναι βασικό συστατικό της Δημοκρατίας και βοηθάει ως βαλβίδα ασφαλείας για να μην φτάνει το σύστημα σε εκρηκτικές πιέσεις, αλλά θα έχουν αντιδράσεις από το ίδιο το σύστημα των στελεχών τους που ανέθρεψαν όλα αυτά τα χρόνια και το βάφτισαν «θεσμικοί εκπρόσωποι». Ίσως, όμως και να νομίζουν ότι το θέμα θα ξεχαστεί μόλις λιγδώσει λίγο το εντεράκι των γεωργών.

Μάλλον δεν έχουν καταλάβει πάλι, τίποτα.

Δεν έχουν καταλάβει ότι σκότωσαν την Μάνα τους, με τα κόλπα τους όλα αυτά τα χρόνια.

Σκότωσαν τους γεωργούς. Τους έκαναν ζητιάνους. Τους ‘διώξαν από τα χωράφια. Τώρα κλαίνε που είναι ορφανοί. Θα παρακαλάνε πολύ σύντομα, «φυτέψτε και κανένα μαρούλι βρε αδέλφια».

Δεν κατάλαβαν, οι εκουσίως ηλίθιοι και αθεόφοβοι, τόσα χρόνια, ότι η γεωργική παραγωγή δεν είναι βιομηχανική. Σταματάμε τη μηχανή και μετά την ξαναβάζουμε μπροστά. Αν χαθεί το μεράκι, η συνήθεια, η συνέχεια από γενιά σε γενιά. Αν ο τσοπάνης δεν κάνει το γιό του τσοπάνη. Αν δεν τον μάθει από μικρό να αρμέγει και να πιάνει από το πόδι την προβατίνα, όσα λεφτά και να δώσουνε, όσα σεμινάρια και να κάνουμε, στα χαρτιά θα μείνουν.

Θα ‘χουμε γλέντια σε λίγο καιρό που ο κόσμος για να σωθεί, από τα κυβερνητικά λαμογιοτσογλάνια, την ακρίβεια, τα δάνεια, την ΔΕΗ, την ΕΥΔΑΠ, τα κουνητά και τα ΑΡΚΟΥΔΙΣΙΟΝ, θα φύγει από την πόλη και θα πάει να στήσει ένα καλύβι στο βουνό.

Άς πάνε τότε οι εισπρακτικές εταιρείς να του ζητήσουν τα χρήματα για τα δάνεια. Άς πάει η εφορία να του κατάσχει την καλύβα των 50 ευρώ.

Περιμένουμε -όσους είναι λογικοί και χριστιανοί - να φύγουν στα βουνά όταν τα σατανικοτσογλανολαμόγια αποφασίσουν να μας βάλουν και τα τσιπάκια του μυρμηκολέοντα.

Παρεξήγησαν την αγροτιά

Ενας υπάλληλος γραφείου διαβάζει για τα αιτήματα των αγροτών και τρελαίνεται.
Μα τι θέλουν όλοι αυτοί με τα ατημέλητα ρούχα και φωνασκούν; Δεν φτάνει που σε κάθε χαλάζι τούς πληρώνουμε τη χαμένη σοδειά, και από πάνω κλείνουν τους οδικούς άξονες, παραλύοντας τη χώρα.

Ενας υπάλληλος γραφείου, την ώρα που ενημερώνεται από το Ιnternet για τις κινητοποιήσεις των αγροτών μπορεί κάλλιστα να ρυθμίσει τον θερμοστάτη του καλοριφέρ. Επιασε κρύο τις τελευταίες ημέρες. Αν έξω από το παράθυρο γίνεται κατακλυσμός, θα ανησυχήσει διότι ίσως βραχούν τα παπούτσια του. Ενας υπάλληλος γραφείου επ΄ ουδενί φοβάται ότι η ξαφνική δεκάλεπτη μπόρα είναι ικανή να ρίξει το ετήσιο εισόδημά του στο μηδέν. Αν πάλι αυτός ο υπάλληλος γραφείου έχει μπει στον κόπο να ποτίσει μια γλάστρα με βασιλικό στο μπαλκόνι του, αντιλαμβάνεται ότι για κάθε φύλλο που ξεπετάγεται χρειάζεται κόπος, φροντίδα, έγνοια.

Οποιος ήλθε σε επαφή με αγροτικές εργασίες, ξέρει ότι για κάθε μπουκιά φρούτου και λαχανικού χρειάζεται σκληρή δουλειά εκεί έξω, εκεί όπου δεν υπάρχει ούτε θερμοστάτης ούτε μηχανή εσπρέσο.