Το 1983 η αποσχισθείσα από το 1964 τουρκοκυπριακή μειονότητα σε πλήρη συνεργασία της με τους έποικους και τους συνακόλουθους του τουρκικού κατοχικού στρατού , ανακήρυξε παρανόμως , ανεξάρτητο κρατίδιο με εδαφική βάση αυτού τα εδάφη που άρπαξε στην εισβολή του 1974 , αφού σφαγίασε τους ελληνικούς πληθυσμούς που κατοικούσαν εκεί και εξετόπισε από τις εστίες τους άλλες διακόσιες χιλιάδες που παραμένουν μέχρι σήμερα πρόσφυγες . Αυτό το κατοχικό συνοθύλευμα μέσω παρανόμων εκλογών αναδεικνύει κάποιους αντιπροσώπους που για μας δεν είναι τίποτε άλλο από αντιπροσώπους της κατοχής .
Η δική μας πλευρά όμως δεν τους βλέπει ως αποκυήματα της κατοχής και της παρανομίας αλλά τους βαφτίζει τουρκοκύπριους ηγέτες με απώτερο σκοπό να εξαπατήσει τον κυπριακό ελληνισμό που αποτελεί την νόμιμη πλειονότητα της κυπριακής δημοκρατίας και να παρακαθίσει σε συνομιλίες που είναι στην ουσία ένα παρατεταμένο παζάρεμα των δικαίων της πατρίδος και ένας ευτελισμός της εθνικής αξιοπρέπειας.
Μέσα από αυτή τη διαδικασία ντροπής παρήχθηκε ως γνωστό το σχέδιο Ανάν .Αυτό το σχέδιο ενώ οι τότε ηγέτες έβλεπαν τα δεινά που εγκυμονεί , αντί να το απορρίψουν μετά βδελυγμίας , το έφεραν προς ψήφιση . Προσέξτε όμως δεν το έθεσαν προς ψήφιση από ένα ενιαίο εκλογικό σώμα που θα αποτελείτο από τους νόμιμους κατοίκους της κυπριακής δημοκρατίας . Προφανώς υποκείμενοι σε υποχρεώσεις προς τρίτους ή ακολουθούντες μυστικές συμφωνίες και δεσμεύσεις , έθεσαν το εν λόγω σχέδιο , σε διπλό δημοψήφισμα και επέτρεψαν να συμμετέχουν σε αυτό και οι έποικοι και οι συνακόλουθοι του κατοχικού στρατού . Αυτή ήταν μια προδοτική έμμεση αναγνώριση του κατοχικού συνοθυλεύματος .Πάνω σε αυτή τη βάση δόμησαν οι κατακτητές την θεωρία της απομόνωσης των τουρκοκυπρίων και ζητούν αντί της αναγνώρισης του κρατιδίου που ανακήρυξαν το 1983 , την άρση της απομόνωσης . Τούτο εάν συμβεί , δεδομένης της πίεσης που ασκεί και η άλλη συνεργός των φονιάδων, η Αγγλία, θα ισοδυναμεί με προ-αναγνώριση του κατοχικού μορφώματος.. Οι δικές μας υποχωρήσεις ενισχύουν τον αδηφάγο τουρκικό επεκτατισμό Ας σημειωθεί μάλιστα ότι προς την κατεύθυνση της προ-αναγνώρισης του κατοχικού μορφώματος ευθυγραμμίστηκε ήδη το πολιτικό κατεστημένο του τόπου υπό την ηγεσία του κ. Χριστόφια συνδέοντας το άμεσο εμπόριο Ε.Ε. – κατεχομένων με την παράδοση της κλειστής πόλης της Αμμοχώστου .
Τούτο δείχνει πως το πολιτικό κατεστημένο βλέπει τα πάντα κάτω από μια αντίληψη δοσοληψίας και παζαριού . Η επιθετικότητα των τούρκων τρέφεται και επαυξάνει από την δική μας υποχωρητικότητα και ενδοτικότητα . Εκείνο που μένει στους πολίτες και ιδιαίτερα στη νέα γενιά , είναι να αποφασίσει αν αποδέχεται τις υποχωρήσεις των κρατούντων που είναι εν προκειμένω και παράνομες στο βαθμό που υποσκάπτουν την κυπριακή δημοκρατία ή αν τις απορρίπτει και επιθυμεί να τεθεί το εθνικό θέμα στη βάση της εισβολής – κατοχής και απελευθέρωσης.
Η δεύτερη επιλογή σημαίνει ολοκληρωτική ρήξη με το κατεστημένο που αποτελείται από όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα αλλά και από το λεγόμενο εθνικό συμβούλιο. Μεσοβέζικες επιλογές δεν έχουν κανένα νόημα. Όποιος θέλει την απελευθέρωση της πατρίδος πρέπει να ταχθεί ανοικτά ενάντια στους μειοδότες.
Για άλλη μια φορά δηλώνουμε πως καμία υποχώρηση δεν μπορεί να αναιρέσει την ελληνικότητα της γης μας . Δεν σεβόμαστε καμία συμφωνία που παραχωρεί έστω και μια φούχτα χώμα στους κατακτητές της πατρίδος μας.