Επιτέλους Τέλος στην απραξία και τον ωχαδερφισμό

Μήπως πρέπει να δώσουμε μία απάντηση για όλα αυτά που γίνονται στις μέρες μας και σε όλους αυτούς που μας εκμεταλλεύονται;
Μήπως ξεχάσαμε όλοι για ποιό λόγο ζούμε;
Σήμερα είναι μία διαφορετική ημέρα και σύντομα θα αποδειχετεί αυτο που γράφω τώρα.
Είναι η έναρξη του πολέμου ενάντια στο 666 και στους διώκτες του χριστιανισμού.

Έλληνες ξυπνάτε!!! Ξεκίνησαν το χάραγμα του αντιχρίστου και στην Ελλάδα με τον ΑΜΚΑ!!!

Αντισταθείτε!!! Έρχεται η κόλαση του μυρμηκολέοντα αντιχρίστου, αλλά πολύ σύντομα φθάνει και η παρουσία του Κυρίου και Σωτήρα του κόσμου Ιησού Χριστού.

Αντιδράστε!

Όπως ξεκίνησε η επανάσταση του 1821 και ελευθερώθηκαν οι Έλληνες από τους Τούρκους έτσι άς ξεκινήσουμε την επανάσταση κατά του αντιχρίστου.

Λίγοι ήταν οι Έλληνες αλλά είπαν κι αυτοί " Επιτέλους Τέλος" και πέταξαν στην Θάλασσα τους Τούρκους.
Άς είμαστε λίγοι. Και ο Χριστός Ένας ήταν και οι χριστιανοί σήμερα είναι μυριάδες.

Όλοι εμείς που ομολογούμε Κύριο Ιησού Χριστό ώς Υιό Θεού και Σωτήρα του κόσμου, μπορεί να είμαστε λίγοι, αλλά αυτή η πολύ μικρή μπαλίτσα χιονιού θα γίνει χιονοστιβάδα που θα παρασύρει στο διάβα της τα πάντα.

Αντιδράστε!

Ο αγώνας άρχισε.
Μιλήστε παντού και σε όλους.
Στον γείτονά σας στους φίλους σας στους συναδέλφους σας στα μέλη της οικογένειά σας, σε όλους ανεξαιρέτως για να μπορέσουν όλοι να μάθουν τι μας ετοιμάζουν τα δουλοσιωνιστικά ποντίκια και οι σατανικοί ηγέτες.

(Μετά από καιρό ακόμη και ο Χαρδαβέλας - επιτέλους - έκανε εκπομπή για το σατανικό σχέδιο ΜΠΛΕ ΑΚΤΙΝΑ (BLUE BEAM), που εμείς έχουμε γράψει και σας το παρουσιάσαμε και με 11 videos των 10 λεπτών το καθένα πρίν μερικούς μήνες).

"Με όλα τα προβλήματα που μάς έχουν φορτώσει, γεμίσαμε απογοήτευση, στενοχώρια, κατάθλιψη, άγχος, αγωνία, η χαρά της ζωής λιγοστεύει και η αισιοδοξία για να παλέψουμε εξαφανίστηκε.

Στην εποχή της «επιστημονικής προόδου για την καλυτέρευση της ζωής μας», η φωνή της ειρήνης, της ασφάλειας, της γαλήνης, της αλήθειας και της αγάπης φιμώθηκαν!!!

Η ευτυχία ξεθώριασε. Η μοναξιά σκοτώνει! Η διασκέδαση δεν φέρνει πια χαρά.

Ξεχάσαμε να γελάμε! Επιπλέον όμως, «αφαιρέσαμε» και το γέλιο από τα παιδιά μας και ξεχνώντας τις πραγματικές τους ανάγκες τα «γεμίσαμε» με άχρηστα καταναλωτικά αγαθά. Τους δώσαμε μόνον τα αποδεικτικά στοιχεία της οικονομικής μας ζωής, χωρίς να τους δώσουμε τα αποδεικτικά στοιχεία της αγάπης μας.

Οι χαρισματικές προσωπικότητες δεν υπάρχουν πια.

Στις μέρες μας, η διάνοιά μας σκοτίστηκε από τα πάθη της σάρκας. Το ψέμα, η ασέβεια, η ανομία, η ασωτία, η φιλαργυρία και η υποκρισία αποτελούν πλέον τα μέσα για την επιτυχία και την «καλυτέρευση» της ζωής μας!
Γέμισε η ζωή μας από:

• Φθονερούς ανθρώπους με μέγιστο βαθμό κακίας, που προσπαθούν με ψεύτικες διαδόσεις, να διαβάλουν, να καταστρέψουν κάθε καλή πράξη του άλλου και γενικά να τον εξοντώσουν και
• Από πλεονέκτες, που θέλουν τα δικά μας, μισά-μισά και τα δικά τους... δικά τους και μου θυμίζουν μια παλιά ιστορία με «νόημα»:

Ένας βασιλιάς ρώτησε έναν πλεονέκτη κι έναν φθονερό:
-Τι θέλετε να χαρίσω στον καθένα σας;
Ο πλεονέκτης απάντησε:
-Από ό,τι θα δώσεις στον άλλον, εμένα να μου δώσεις τα διπλά.
Και ο φθονερός είπε:
-Τότε βγάλε μου το ένα μάτι!!! Για να βγάλεις του άλλου και τα δύο!!!

Δυστυχώς όλοι αγριέψαμε μέσα μας σαν τα θηρία. Κι ας έχουμε - μερικοί - ένδυμα προβάτου! Οι μορφές μας μετασχηματίστηκαν και δε μπορούμε να ξεχωρίσουμε, ποιοί είναι οι άνδρες και ποιές είναι οι γυναίκες, διότι το σημερινό μας ντύσιμο, τα μαλλιά μας και τα... χαϊμαλιά - που φοράμε - μας έκαναν αγνώριστους.

Η σημαία του παραλόγου υψώθηκε!!! Ξεμωραμένοι ιερείς παντρεύονται με… πολιτικό γάμο ή κλέβουν το… παγκάρι της Εκκλησίας ή σχεδιάζουν δολοφονίες!!! Τα ταχυδρομεία έγιναν …χελωνοδρομεία!!! Ψευτοκουλτουριάρηδες ποιητές αφήνουν μακριά μαλλιά μέχρι τη μέση για να δείξουν …σοφοί, λες και η σοφία μετριέται με το… μήκος της τρίχας!!! Στη φυλακή μπαίνουν αυτοί που χρωστάνε πενιχρά ποσά και οι έμποροι ναρκωτικών κυκλοφορούν ελεύθεροι για να σκοτώνουν τα παιδιά μας. Οι απατεώνες μοιράζουν «πέτσινες» επιταγές τα Σαββατοκύριακα και τη Δευτέρα πουλάνε το εμπόρευμα των αθώων κι έντιμων παραγωγών και φεύγουν για… Βραζιλία! Οι πλούσιοι δολοφονούν αθώους, ασκούν δουλεμπόριο κι εμπόριο όπλων, εξαπατούν το κράτος, τα «χαλάνε» στη μοιρασιά με τους συνεργάτες τους - αστυνομικούς και όχι - είναι κομπιναδόροι και φυσικά... έξω από τη φυλακή.

Κι αναρωτιούνται οι φυλακισμένοι: Αν όλα αυτά συμβαίνουν εκεί έξω εμείς, γιατί είμαστε «μέσα»;

Oι κυβερνητικές «μπουλντόζες» κατεδαφίζουν με τον παραμικρό λόγο, παραπήγματα ή φτωχόσπιτα και οι αυθαίρετες πολυτελείς βίλες μένουν στη θέση τους κι ανοίγουν δρόμους μέσα από τα… σπίτια των νόμιμων κατοίκων για να δείχνουν έτσι τη διαφθορά, την ανικανότητα και την ξετσιπωσιά των κυβερνητικών ηγετίσκων.

Οι αδύνατοι δυναμώνουν κι εξουσιάζουν τους δυνατούς! Η τηλεδημοκρατία έγινε τηλεφασισμός! Οι Χριστιανοί κηρύττουν το... σατανισμό και οι Θρησκευτικοί ηγετίσκοι την πανθρησκεία! Οι ανήθικοι κατηγορούν τους ηθικούς.

Οι φύλακες έγιναν... κλέφτες των φυλασσομένων! Οι ρουφιάνοι επικροτούνται. Οι Αλβανοί κι οι Κούρδοι έγιναν επιχειρηματίες και οι Έλληνες... εργάτες ή άνεργοι!!! Οι ανίκανοι επιβάλλονται στους ικανούς. Οι «φελλοί», όχι μόνο συνεχίζουν να επιπλέουν, αλλά μερικοί απ’ αυτούς έβγαλαν φτερά σαν τα μυρμήγκια ή έγιναν φούσκες σαν μερικά «χαρτιά» του χρηματιστηρίου και πετάνε μέχρι να σκάσουν! Οι ατάλαντοι, πρωτεύουν!!! Οι καχεκτικοί δειλοί, έγιναν «φουσκωτοί» θρασείς.

Οι χλίχληδες, έγιναν χλιδάτοι!!! Τα «άσημα και άφραγκα σκουλήκια» που ζητούσαν πριν λίγο καιρό ελεημοσύνη και φιλούσαν «κατουρημένες ποδιές» για να πιάσουν έστω και μια υποτυπώδη δουλίτσα, μεγάλωσαν, έγιναν «διάσημα φραγκάτα» και κατασπάραξαν τους ευεργέτες τους!

Ο πληθωρισμός ανεβαίνει. Οι συντάξεις μειώνονται, μέχρι να σταματήσουν να δίδονται!!! Ο βασικός μισθός, που πριν λίγο καιρό ήταν μισθός πείνας, έγινε μισθός ετοιμοθανάτων, αφού τα χρήματα φτάνουν ίσα-ίσα... για να μην πεθάνουμε!!!

Οι φτωχοί ταλαιπωρούνται κι επιβεβαιώνουν το ρητό: «Όπου φτωχός κι η μοίρα του».

Πεινάνε, διψάνε, αρρωσταίνουν κι όχι μόνο, δεν τους δίνει κανείς καμία σημασία, αλλά το δήθεν κοινωνικό κράτος, τους αυξάνει και τα νοσήλια!!!

Κι οι πένητες, που σε κοιτάνε στα μάτια και στα χέρια για μια βοήθεια, αναστενάζουν, αλλά δεν κλαίνε πια, διότι δεν έχουν «ούτε... μαντήλι για να κλάψουν», αφού οι φτωχοί - που τους καταλάβαιναν και ήταν οι άμεσοι ευεργέτες τους - δεν έχουν πια να τους προσφέρουν τίποτε.

Τα γραφεία τελετών έγιναν... χρηματιστήρια. Τελικά, ούτε να πεθάνει μπορεί κανείς σήμερα!!!

Πολλοί ηθοποιοί έγιναν ηλιθοποιοί, αφού οι διάλογοι του ήθους και της ευπρέπειας χάθηκαν. Οι σοβαροί και αξιόλογοι καλλιτέχνες-ηθοποιοί, που «φτερούγιζαν» πάντα μέχρι το Θεό, για να μεταφέρουν τις ακτίνες Του στην ψυχή των ανθρώπων, αφού αγνοούνται από τις μεγάλες πλουτοκρατούσες καναλομαριονέτες, των μυστικών υπερκυβερνητών, αρνήθηκαν - ευτυχώς - να λάβουν μέρος στην ύψωση της «σημαίας» των χυδαιο-κουλτουριάρηδων.

Οι μισθωτοί Ιερείς και οι Αρχιερείς μας, έγιναν κενόδοξοι, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων.

Οι απατεώνες πολιτικοί, για να μας πάρουν την ψήφο, μας κοροϊδεύουν συνεχώς.

Έτσι:
• Άλλοι μας μιλάνε για αλλαγή.
• Άλλοι ονομάζουν φιλελεύθερη την πολιτική τους και
• Άλλοι μας κοροϊδεύουν ακόμη περισσότερο και μας ονομάζουν «ελεύθερους πολίτες».

Τα αδελφοκουλτουροδήθεν-βλαχοσνόμπ «διάση-μα πρότυπα» προς αποφυγήν, αλληλο-παρουσιάζονται στα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης, αλληλοσυγχαίρονται, αλληλοεπαινούνται, αλληλο-δοξάζονται, αληλοχαζογελάνε και αλληλο-γελοιοποιούνται καθημερινά, διότι νομίζουν ότι είναι κάποιοι, ότι κάτι σημαντικό αντιπροσωπεύουν ή ότι κάτι σπουδαίο προσφέρουν στο κοινωνικό σύνολο.

Οι ελάχιστοι όμως εναπομείναντες σκεπτόμενοι πολίτες αγανακτούν, κουνάνε το κεφάλι τους με σημασία και περιμένουν, να δουν λίγο ήθος, λίγη αξιοπρέπεια, λίγη σοβαρότητα από κάποιον και φωνάζουν.

Αλλά άδικα φωνάζουν, διότι δεν υπάρχει κανείς να τους ακούσει:
1. Οι ιδέες, οι αρχές και οι πεποιθήσεις, είναι σε αδιέξοδο.
2. Οι πλάνες, οι αιρέσεις, οι δεισιδαιμονίες και οι ποικίλες λανθασμένες διδασκαλίες, έχουν περισσεύσει.
3. Οι φωτεινοί δρόμοι είναι λίγοι.
4. Οι προοπτικές δυσεύρετες.
5. Εμείς πια, ζούμε μόνο με τις αισθήσεις και για τις αισθήσεις, αφού παρασυρθήκαμε από το μισάνθρωπο Εωσφόρο, που μας «αφαίρεσε» τις πέντε αισθήσεις και προσπαθεί «πάση θυσία», να μας αφαιρέσει και το μυαλό με άσχετες συναισθηματικές προβολές κι επιθέσεις, με εκτυφλωτικά θεάματα (διαγωνισμούς ομορφιάς ή τραγουδιού, ποδόσφαιρο και διάφορα άλλα αθλήματα) δηλαδή μέσω μιας συνεχούς επίθεσης σκουπιδοτροφών για τη σκέψη.
6. Ο ατομικισμός και ο εγωισμός αποτελούν τις «νέες θεότητες» των ημερών μας κι έτσι, όλοι πάθαμε... «κορδίαση», όπως λέει ένας αγνός και ταπεινός Κρητικός, ο Μιχάλης ο Πατεράκης.

Φτάσαμε στο σημείο, να το «παίζουμε» λεφτάδες στ’ αδέρφια μας, στους φίλους μας, στους γονείς μας και δεν ξέρω που αλλού, διότι βλέπετε:
1. Φάγαμε απότομα ψωμάκι.
2. Πήραμε «κουνητό», «αρκουδίσιον», τηλεόραση και βίντεο.
3. Αποκτήσαμε αυτοκίνητο και σπίτι.
4. Πλυθήκαμε με ζεστό νερό κι αρωματικό σαπούνι.
5. Βγάλαμε τα τσουράπια και τα κουρέλια και φορέσαμε παπούτσια κι «επώνυμα» ρούχα.
6. Ξεχάσαμε τους ευεργέτες γονείς, που μας μεγάλωναν τόσο χρόνια μ’ όλες τις δυσκολίες.
7. Ξεχάσαμε τις αθώες αγκαλιές με τ’ αδέρφια μας.
8. Δε θυμόμαστε καθόλου τα φτωχά κι έξυπνα παιδοχειροποίητα παιχνίδια, που είχαμε με τους φίλους μας.
9. Βγάζουμε ολόκληρο το μισθό μας και το επίδομα της άδειάς μας μπροστά στον καφετζή του χωριού, για να πληρώσουμε τον καφέ μας, για να δείξουμε έτσι, ότι έχουμε λεφτά και όταν συναναστρεφόμαστε με τους συγχωριανούς ή τους συγγενείς μας, τρώμε το σταφύλι με… μαχαίρι και πηρούνι!!!

Κι οι δήθεν σοφοί κυβερνήτες της ανθρωπότητας, πάσχοντας από ανίατη ανεγκεφαλίτιδα, προσπαθούν με... ζωγραφισμένο νερό να σβήσουν τη δίψα μας!!!

Την ώρα, που αυτοί μιλούν για ελευθερία, πρόοδο, ισότητα και αδελφότητα:
• Τα κρυφά εργαστήρια των ναρκωτικών και οι σατανοπροωθητές της... εκπαίδευσης συνειδήσεων αναλαμβάνουν την καταστροφή των ψυχών.
• Η γη βρίσκεται κάτω από καθεστώς μιας γιγάντιας μαφιόζικης σήψης, πολλές φορές και κάτω από την προστασία της αστυνομίας, ενώ ομάδες ληστών οργανώνονται σε πόλεις και χωριά.
• Το άγχος, η αγωνία, η ανασφάλεια και η αβεβαιότητα για το μέλλον, δημιουργούν τεράστια προβλήματα σε κάθε άνθρωπο προσωπικά και φυγαδεύουν από τη ζωή του τη γαλήνη και την ευτυχία.
• Ο άνθρωπος διψάει όλο και περισσότερο για ειρήνη, χαρά και για έναν καινούριο κόσμο.

Αλλά, για ποια ειρήνη; Για ποια χαρά; Για ποιο κόσμο;

Είναι πανθομολογούμενο, ότι στους καιρούς μας «βασιλεύει» η ακαταστασία, ο τρόμος, η αναταραχή, η όξυνση των πολεμικών συγκρούσεων μεταξύ των εθνοτήτων και οι θρησκευτικές «εκκαθαρίσεις».

Μεγάλο μέρος, των ανθρώπων του πλανήτη μας, κυβερνείται από πάθη, μίση και διαιρέσεις κάθε μορφής, που δημιουργούν αρκετά προβλήματα στις «πολιτισμένες» κοινωνίες μας.

Οι πόλεμοι, οι κτηνώδεις καταπιέσεις, η αναρχία, το φυλετικό μίσος, η τρομοκρατία, οι παντός είδους εκβιασμοί και τα συμβόλαια θανάτου, εξαπλώνονται απειλητικά, σ’ ολόκληρο τον πλανήτη.

Η κοκαίνη, η ηρωίνη, το κρακ και τα άλλα σκληρά ναρκωτικά είναι ευρέως διαδεδομένα και οι θάνατοι καθημερινοί.

Το A.I.D.S και οι άλλες ασθένειες, αυξάνονται γεωμετρικά κι είναι πια ανεξέλεγκτες.

Κι εμείς είμαστε μέσα στο σύγχρονο συρφετό των ανθρώπινων και ψευδώνυμων γνώσεων και στην πλημμύρα των ανθρώπινων λόγων και φιλοσοφιών, διότι μάθαμε και μαθαίνουμε μόνο γραμματική, άλγεβρα, γεωμετρία-τριγωνομετρία και άλλες άχρηστες γνώσεις για τη ζωή, στείλαμε τον Όμηρο στα... αζήτητα και τη Θεόπνευστη Αγία Γραφή στη «λίμνη της άγνοιας».

Κι έτσι, δεν αντιλαμβανόμαστε την αλήθεια, δε βλέπουμε την πραγματικότητα, δε βρίσκουμε το δρόμο μας.

Κι ο «κοσμάκης», τόσο ο πλούσιος όσο κι ο φτωχός, αγωνίζεται να «συλλάβει» την ευτυχία με οποιοδήποτε τρόπο, φτύνει αίμα καθημερινά, βρίσκεται σε αναστάτωση κι είναι, σχεδόν πάντα, δυστυχισμένος, διότι δεν καλλιεργεί το πιο «εύφορο χωράφι» του - το μυαλό - για να πάρει τους καρπούς του.

Δεν έχει αντιληφθεί, ότι η δυστυχία του οφείλεται στην πνευματική του κατάπτωση.
Διότι ενώ γεμίσαμε από αθλητικά κέντρα - που γυμνάζουν το σώμα - αφήσαμε καχεκτικό το πνεύμα, που είναι η δύναμη η οποία κινεί τα πάντα και δίνει την ευτυχία.

Οι άρχοντες της προπαγάνδας και του ελέγχου της σκέψης της νέας σατανικής εποχής, μας κάνουν πλύση εγκεφάλου, μας πλημμυρίζουν καθημερινά με σατανικά σύμβολα, που είναι στα εξώφυλλα περιοδικών και δίσκων και στις ταινίες στην τηλεόραση, για να μας αποβλακώσουν.

Έτσι ο νούς της ανθρωπότητας διαστρέφεται αλχημικά με νέα πρότυπα και αξίες, ώστε να προετοιμάζεται το ταχύτερο να υποδεχθεί το βασίλειο της Αντίχριστης Εποχής.

Όλοι κυνηγάμε μια θεσούλα στο Δημόσιο ή κάπου τέλος πάντων να τρυπώσουμε, να βολευτούμε για να εξασφαλίσουμε το μισθό μας, το ψωμάκι μας. Ναι! το ψωμάκι μας!

Κάποτε οι «παλιοί» μας έλεγαν, ότι κάποια μέρα θα πούμε το ψωμί - ψωμάκι και δεν το συνειδητοποιούσαμε.

Τώρα όμως παρατηρούμε:
• Τους γιγάντιους τροχούς του παγκόσμιου εμπορίου, σιγά-σιγά να ακινητοποιούνται.
• Τις οικονομίες να κονιορτοποιούνται.
• Την κερδοσκοπία και τις καταναλωτικές ανάγκες να βρίσκονται σε έξαρση.

Τα χόρτα έγιναν ακριβότερα από το... κρέας!!! Τα κεράσια έφτασαν στα ύψη!!! Τα προϊόντα στις εκπτώσεις είναι μόνο για να τα βλέπουμε από τις βιτρίνες. Όλοι ψάχνουμε απεγνωσμένα να βρούμε το νόημα της ζωής και τρέχουμε να προλάβουμε τη σκιά μας!!! Όλα πλέον τα κάνουμε με βιασύνη. Τρώμε γρήγορα, σκεπτόμαστε γρήγορα, οδηγούμε γρήγορα, μιλάμε γρήγορα κι επιταχύνουμε την ζωή μας, χωρίς ουσιαστικό σκοπό. Την επιταχύνουμε, για να πάμε πού;

Αρωγό στο καταστροφικό έργο της βιασύνης έχουμε την υπερπληροφόρηση, διότι ζούμε στην εποχή:
• Του κατακλυσμού και της λατρείας των πληροφοριών.
• Των συχνών γεγονότων.
• Των νέων τρόπων ζωής.
• Της ψυχαγωγίας.
• Της ψεύτικης εικόνας.
• Του κενού λόγου, του άρριζου, του άσκεπτου, του περιττού, του εφήμερου, του θνησιγενούς.

Κατακλύσθηκε η γη, από το έντυπο χαρτί κι ο ουρανός από τα μανιασμένα κύματα των ερτζιανών μηνυμάτων και καταιγίδες από ακατάσχετη λογοκοπία ανακυκλώνονται - ακόμη και από το διάστημα - με τα κάτοπτρα των δορυφόρων.

Κι έτσι ξεχάστηκε εντελώς ο ενάρετος λόγος, το ακριβό άνθος της σιωπής, η φανέρωση της προαιώνιας νοσταλγίας του απολύτου, ο οποίος ως σταλαγματιά μύρου, αγκαλιάζει την ψυχή και την αφυπνίζει προς τη μεγάλη συνάντηση, με την Αγιότητα.

Στις μέρες μας το χρυσάφι έγινε σκουριά, το κρασί ανακατεύτηκε με το νερό και τα μηνύματα της παλαιότερης και της σύγχρονης ιστορίας, δεν κατεννοήθηκαν.

Ενώ ψάχνουμε απεγνωσμένα, να βρούμε το νόημα της ζωής κι είμαστε όλοι πεινασμένοι για γαλήνη, ευτυχία, αγάπη, κοινωνικά δικαιώματα και ασφάλεια, οικοδομούμε μια κοινωνία κτηνώδη, χωρίς Χριστό, χωρίς ευπρέπεια, χωρίς ανθρωπιά, χωρίς ήθος, χωρίς ταπεινότητα, χωρίς αγάπη, χωρίς ελπίδα, χωρίς σωτηρία και με ηθική χαλαρότητα, διότι πήραμε τα μηνύματά Του επιφανειακά κι επιδερμικά, χωρίς να μπαίνουμε στον κόπο να ερευνούμε σε βάθος τις αλήθειες Του, με συνέπεια να μην ανακαλύπτουμε τις ρίζες της δυστυχίας μας και να μη βιώνουμε τη μεταμόρφωση του εσωτερικού μας κόσμου.

Κι αναρωτιόμαστε όλοι μας:

Πού είναι η αγάπη μας, η φιλοξενία μας, η αξιοπρέπειά μας, ο στοχασμός μας, οι αρετές μας, ο αλληλοσεβασμός, η αμοιβαία εκτίμηση, το συναίσθημα, το ψυχικό μεγαλείο, η ανιδιοτελής θυσία του φίλου για τον φίλο, ο σεβασμός για τον γέροντα, η οφειλόμενη τροφή για τους γονείς, τα ροδοκόκκινα μάγουλα της ντροπής, η δύναμη της θρησκείας μας και ο φόβος Θεού;

Πού είναι η υποστήριξη της οικογένειας και η προστασία του πολίτη και της νεολαίας, από το κοινωνικό κράτος;

Πού είναι η ΔΩΡΕΑΝ παιδεία, η ακαδημαϊκή μόρφωση και το εκπαιδευτικό σύστημα; Πού είναι αυτή η ανθρωποπλαστική παιδεία που στηρίζεται σε υψηλούς στόχους και ανώτερες προοπτικές, που σώζει κι ελευθερώνει, που μεταμορφώνει κι εξανθρωπίζει τον άνθρωπο, που καλλιεργεί πίστη, αξίες και προσφέρει στα παιδιά το νόημα της ζωής; Πού είναι οι εκπαιδευτικοί με αξία;

Πού είναι το Εκπαιδευτικό Συμβούλιο της χώρας μας;
Ποιός πήρε το δικαίωμα να καταδικάζει με μιας στη ζοφερή αμάθεια όλα τα παιδιά της Ελλάδας;

Πού είναι αυτοί οι άνθρωποι διαχρονικής πνοής και οι προσωπικότητες πολυδύναμης αντοχής;

Πού είναι η αποφασιστικότητα των κυβερνώντων;
Πού είναι οι «μπροστάρηδες»;
Πού είναι η αντιπολίτευση για να ελέγξει την κυβέρνηση;
Πού είναι ο...«και πάσης Ελλάδος»;
Πού είναι αυτή η περιβόητη εθνική στρατηγική και η εξωτερική πολιτική, για μια Ελλάδα ισχυρή;
Πού είναι οι θεματοφύλακες της παράδοσης;
Πού είναι τα ιδρύματα πολιτισμού;
Πού είναι η κοινωνία εμπιστοσύνης;
Πού είναι οι Άνθρωποι, που θα οριοθετήσουν τη νέα πορεία των Ελλήνων - μέσα από τις συμπληγάδες του ευδαιμονισμού - προς τα αξεπέραστα και διαχρονικά ιδεώδη της Ελληνορθοδοξίας;
Πού είναι η ηθική κοινωνία και η δύναμη της κοινής γνώμης;
Πού είναι η αληθινή σάλπιγγα της Εκκλησίας και οι γνήσιοι πνευματικοί σαλπιγκτές της, που θα ξυπνήσουν τα πνευματικά μας ενδιαφέροντα;
Πού είναι τα «σοφά καρποφόρα δένδρα» και πού οι «καρποί» τους;
Πού είναι τα πνευματικά όπλα, για να αντιμετωπίσουμε τις σύγχρονες - μεγάλες απαιτήσεις και προκλήσεις της εποχής μας;
Πού είναι ο κόπος και ο μόχθος, η αυταπάρνηση και η αυτοθυσία για την Εκκλησία και η προσπάθεια, για να δημιουργήσουμε ευτυχισμένους ανθρώπους;
Πού είναι ο ουράνιος πόθος και ο θείος έρωτας για τη Βασιλεία των ουρανών και την αιώνιο ζωή;
Πού είναι οι μιμητές του Χριστού, των Αποστόλων και των Σεβάσμιων Πατέρων της Εκκλησίας μας;
Πού είναι οι Χριστόμορφοι;
Πού είναι η πρότυπος ιεροπρεπής εικόνα της αρχαίας κατάστασης της Εκκλησίας;

Γιατί μερικοί οδηγούν την Εθνική μας υπόσταση στο περιθώριο της ιστορίας;

Πότε επιτέλους θα γεμίσουμε τις καρδιές και τη ζωή μας με ασφάλεια;
Πότε επιτέλους θ’ αφήσουμε τη μανία μας προς το χρήμα και τις υπέρμετρες σαρκικές απολαύσεις;
Πότε επιτέλους θα διώξουμε την αγχώδη μέριμνα και φροντίδα των βιοτικών αναγκών μας; Πότε επιτέλους θα σταματήσουν να κυριαρχούν οι οικονομικές αξίες έναντι των αντίστοιχων της ζωής;
Πότε επιτέλους θα ζήσουμε μια καλύτερη ζωή;
Πότε επιτέλους θα αντιμετωπίσουμε όλα αυτά τα προβλήματα;
Πότε επιτέλους θα ελπίσουμε μόνον στην Πρόνοια του Θεού κι όχι στην τύχη;

Μήπως, οι «πύλες του πνεύματος» έκλεισαν;
Μήπως, προδίδεται η μεγάλη πνευματική παράδοση;
Μήπως, στο «χωράφι» των διανοούμενων σπέρνεται η ματαιότητα του κόσμου τούτου; Μήπως, η επικράτηση του ψέματος - είναι για πολλούς - η μόνη αλήθεια της εποχής μας; Μήπως, μεγάλο μέρος του χριστιανικού λαού ξέχασε το Σωτήρα του; Μήπως, στις ημέρες των «προσωπικών δεδομένων» ετοιμάζεται νέος «Δούρειος Ίππος»;

Μήπως, μερικοί κληρικοί και μοναχοί πρόδωσαν την αποστολή τους, όπως ο Ιούδας τον Κύριό του;
Μήπως, μερικοί «Χριστιανικοί Θρησκευτικοί Ηγέτες» κατέβηκαν από το βάθρο τους κι έγιναν όργανα σκοτεινών οργανώσεων κι εξυπηρέτησης άνομων συμφερόντων;
Μήπως, μερικοί «Χριστιανικοί Θρησκευτικοί Ηγέτες» - Άδειοι Αγίου Πνεύματος - γιορτάζουν τη μία ημέρα τη Βάπτιση του Ιησού στην Αθήνα και την άλλη μέρα πηγαίνουν και γιορτάζουν τη… Γέννησή Του στα Ιεροσόλυμα; ή πρώτα γιορτάζουν τη Γέννησή Του και μετά τον Ευαγγελισμό της Παρθένου Μητέρας Του;

Μήπως, μερικοί «Χριστιανικοί Θρησκευτικοί ηγέτες» ετοιμάζουν - εκούσια ή ακούσια - τον ερχομό του αντίχριστου;
Μήπως, πρέπει να λάβουμε πολύ σοβαρά υπόψη μας τον Κύριλλο Ιεροσολύμων, που έλεγε ότι στις μέρες μας: «θα ξεσηκωθούν κληρικοί κατά κληρικών κι επίσκοποι κατά επισκόπων»;

Μήπως, αρκετοί πολιτικοί ξέχασαν τον όρκο τους, ότι πρέπει να υπηρετούν, να εξυπηρετούν και να προστατεύουν το Σύνταγμα, τους Νόμους του Κράτους, την Πατρίδα, τη Χριστιανική Θρησκεία, το λαό, τα Ήθη και τα Έθιμα, τις Ιερές Παραδόσεις μας και το συμφέρον του Ελληνικού Λαού; Μήπως, μερικοί απ’ αυτούς σήμερα υπηρετούν τις σκοτεινές δυνάμεις, την καλοπέρασή τους, τον εγωισμό τους και τη ματαιοδοξία τους;

Τι έπαθαν όλοι αυτοί τελικά;
Γιατί κρύβονται πίσω από το δάχτυλό τους;
Μήπως ναυάγησαν στα οργισμένα νερά της κατακλυσμικής παραπλάνησης;

Μήπως έπεσαν στους καταρράκτες της θνητής φλυαρίας;
Μήπως συνεθλίβησαν μέσα στις συμπληγάδες της στυγνής βιοτικής ανάγκης;
Μήπως χάθηκαν μέσα στα όνειρα της υποσχόμενης εικονικής πραγματικότητας;

Μήπως τελικά, όλοι μας έχουμε νυστάξει;
Μήπως, έχουμε γίνει «καλοκουρδισμένος λαός»;
Μήπως οι «δρόμοι της ψυχής» έγιναν σκοτεινοί;
Μήπως ήρθε η ώρα του μίσους, της απιστίας και της Μεγάλης Αποστασίας;
Μήπως πιστέψαμε, ότι είμαστε το τυφλό θύμα μιας σκληρής τύχης;
Μήπως - χωρίς ταυτότητα και Θεό - χάσαμε την πυξίδα της ζωής, που θα μας οδηγούσε εκ του ασφαλούς σε πιο απάνεμα λιμάνια;
Μήπως ξεχάσαμε το στοργικό και αληθινό λόγο του Λυτρωτή μας;

Μήπως τελικά, είμαστε οι «νεο-κοιμισμένοι» χριστιανοί της Γεσθημανής στην κρίσιμη ώρα, που η αγωνία του Κυρίου μας για τη σωτηρία μας κορυφώνεται;

Άραγε - κατά τη Δευτέρα Παρουσία Του - ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός θα βρει κανέναν καλό άνθρωπο εδώ πάνω στη γή;"

(Από το δεκάκις εξαντλημένο βιβλίο του Γιώργου Σαγάνη "ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΕΛΟΣ". Βιβλιοπωλείο "Άγιον Όρος" Γερανίου 20 Ομόνοια).