* Επειδή οι εκβιαστικές τοποθετήσεις πολιτικών αρχηγών και δη πρωθυπουργών, είθισται να οδηγούν σε παρεκτροπές από το ίδιο το πολίτευμα ή ακόμη και σε αποφάσεις που μειώνουν το κύρος της χώρας, καλό θα ήταν να αναρωτηθούμε πότε θα πρέπει να σταματήσουμε την πολιτική των εκβιασμών
Η επιμήκυνση του χρέους και άρα της αναγκαιότητας Παρουσίας του ΔΝΤ και του Γιωργάκη στο προσκήνιο έχει αναχθεί σε μείζων εθνικό θέμα.
Έχουμε όμως και άλλα ανοιχτά θέματα Αιγαίο –Κυπριακο- Σκοπιανο τα οποία ανά πασά στιγμή μπορούν να μπουν στο τραπέζι ως αντισταθμιστικά οφέλη για να πάρουμε την επιμήκυνση του Χρέους από τους εταίρους μας. Ως γνωστόν η Ελλάδα του Γιωργάκη Παπανδρέου έχει παραιτηθεί από πλήθος κυριαρχικών δικαιωμάτων.
Ίσως αύριο το δίλημμα θα είναι Θράκη ή χρεοκοπία μετά Μακεδονία ή χρεοκοπία Κύπρος η χρεοκοπία Αιγαίο η χρεοκοπία Πελοπόννησος ή χρεοκοπία…
Και ενώ η κυβέρνηση μέσω του MEGA θα εμφανίζεται να αντιστέκεται σθεναρά και ο πρωθυπουργάραρος Γιωργάκης θα κάνει τον ....κάμποσο στα διεθνή φόρα στο εσωτερικό θα παίζει το δίλημμα: Κρήτη ή Χρεοκοπία και μετά Κάιρο ή χρεοκοπία.
Με τόση προπαγάνδα όμως να είστε σίγουροι ότι κάπου εκεί θα βγει ο Ραγκούσης με τον τότε πρόεδρο της Βουλής (ο Πετσάλνικος βγαίνει στην Β Ελλάδα που θα έχει χαθεί) και θα πουν «μειώσαμε τους βουλευτές και το προεδρείο της Βουλής κατά 100 π.χ. Μέλη αποδεικνύοντας ότι πιο πριν υπήρχαν σπατάλες».