Ο Χριστός έρχεται... οι Καλικάτζαροι φεύγουν!

Η Ελλάδα του Χριστού δεν έχει να φοβηθεί κανένα δαιμονικό δίλημμα. Δεν σκιάζεται από οικονομικές κρίσεις και από τα εκάστοτε τερτίπια των σύγχρονων Καλικατζάρων.

Οι πάσης φύσεως σκοπιμότητες εδώ και δεκαετίες παραμέριζαν την αλήθεια, υπονόμευαν την πίστη, επέβαλλαν μία ένοχη σιωπή στο όνομα μίας τεχνητής ευμάρειας, μίας άλογης απόλαυσης, μίας ποταπής ανούσιας ζωής. Οι σύγχρονοι Καλικάτζαροι είτε έφεραν την μάσκα του πολιτικού άρχοντα που τάζει λαγούς και πετραχήλια είτε του πουλημένου επιστήμονα που μοχθούσε νυχθημερόν έναντι ολίγων αργυρίων να βγάλει τον τριαδικό Θεό από τη ζωή του Έλληνα είχαν έναν κοινό στόχο. Να ανυψώσουν το ψεύδος έναντι της αλήθειας, να ενισχύσουν το μίσος υποβαθμίζοντας την αγάπη, να επιβάλλουν την ανηθικότητα ευτελίζοντας το ήθος.

Μέσα στο πλαίσιο αυτό το μοναδικό εμπόδιο που είχαν να αντιμετωπίσουν ήταν η Ορθόδοξη Εκκλησία, το εξαίσιο αυτό καρποφόρο δέντρο που έκανε την Ελλάδα να μεσουρανεί στο στερέωμα της οικουμένης και να ξεχωρίζει εδώ και 2000 χρόνια. Γιατί θα με ρωτήσετε; Μα καλοί μου άνθρωποι μία ματιά στην ιστορία αν ρίξετε θα δείτε πως η ευλογημένη αυτή χώρα πάντοτε βρισκόταν στην καρδιά του τριαδικού Θεού. Και από την καρδιά αυτή εκπορεύονται ως γνωστό όλα εκείνα τα στοιχεία που κάνουν τον ταξιδιώτη άνθρωπο της εφήμερης αυτής ζωής ευτυχισμένο. Οι Έλληνες όσο και αν συστηματικά ορισμένοι μοχθούν να τους υποβαθμίσουν φέρουν στο αίμα τους το φιλότιμο που τους καθιστά ήρωες, όταν και όποτε χρειαστεί. Οι Έλληνες όταν ξυπνούν από το τεχνητό λήθαργο της αγνωσίας και τις κάθε λογής παγίδες του πονηρού, γίνονται τρανοί καραβοκύρηδες, που στο όνομα του τριαδικού Θεού αναλαμβάνουν τα ηνία ολάκερης της οικουμένης.

Η Ελλάδα του Χριστού δεν έχει να φοβηθεί κανένα δαιμονικό δίλημμα. Δεν σκιάζεται από οικονομικές κρίσεις και από τα εκάστοτε τερτίπια των σύγχρονων Καλικατζάρων. Δεν τρομάζει από τους βρυχηθμούς των εικονικών χάρτινων λιονταριών είτε αυτοί έχουν τη σύγχρονη μορφή πιέσεων, ειρωνειών, συκοφαντιών και εν γένει εξευτελισμών από τους γνωστούς λεχρίτες του χρήματος. Μα που ζεις εύλογα θα μου πείτε; Δεν βλέπεις γύρω σου την φτώχεια; Δεν βλέπεις την μιζέρια, την απόγνωση και την απελπισία που γκρεμίζουν ακόμη και συνειδήσεις και διαλύουν το θεμέλιο λίθο, δηλ. τήν ἑλληνική οἰκογένεια;

Ναι καλοί μου σύνδουλοι τα βλέπω και τα νιώθω στο πετσί μου καθημερινά. Βλέπω το πέπλο της διαφθοράς και της ανασφάλειας που οι σύγχρονοι διαχρονικοί Καλικάτζαροι άπλωσαν ακόμη και μέσα στα ορθόδοξα σπίτια μας. Βλέπω τις δυσκολίες και αφουγκράζομαι το σφυροκόπημα του αγέρα στο ταλαιπωρημένο από την ξηρασία δέντρο που λέγεται Ελλάς. Βλέπω και την ικανοποίηση στα πρόσωπα των εγχώριων αλλά και των αλλοδαπών Καλικατζάρων που πιστεύουν οι δυστυχείς πως το πριόνισμα που επί δεκαετίες τώρα έκαναν στο βασικό κορμό της ευλογημένης αυτής χώρας θα επιφέρει τελικά τον οριστικό θάνατο, πού ήταν και είναι ο στόχος τους. Τους ακούω μάλιστα προκαταβολικά στους ναούς και στα κέντρα της ανομίας να πανηγυρίζουν γιατί έφθασαν στην επίτευξη του στόχου τους... με τις πονηρές μεθοδεύσεις τους!
Αλλά βλέπω όμως μέσα από τα συντρίμμια, την απόγνωση και την απελπισία, μέσα από τον πόνο και το χάος να γεννιέται η ελπίδα. Να ξεφυτρώνουν νέα κλαδιά και άνθη. Βλέπω και πάλι το ευλογημένο δέντρο της Ελλάδος να αποδίδει τους αναμενόμενους καρπούς. Να αντιστέκεται στο λυσσασμένο αέρα και την ξηρασία της αγνωσίας. Να ποτίζεται και πάλι από το ύδωρ της ζωής. Από εκείνο δηλαδή το νερό που πηγάζει από το σπήλαιο της Βηθλεέμ, από τον τόπο της αληθινής ελπίδας. Ναι καλοί μου σύνδουλοι, βλέπω τον Κύριο του Σύμπαντος, τον Ιησού Χριστό, τον μόνο αληθινό Θεό να γίνεται άνθρωπος. Βλέπω το ευλογημένο πέπλο της Παναγίας μας να σκέπει και πάλι την Ελλάδα. Βλέπω τους Καλικατζάρους έντρομους να τρέχουν απεγνωσμένα να κρυφτούν στους σκοτεινούς διαδρόμους των στοών της ανομίας και στην άβυσσο. Τους βλέπω να σκιάζονται στη θέα του γεννηθέντος Φωτός και του Ηλίου της Δικαιοσύνης. Να διαλύονται από την ευωδία του ταπεινού στάβλου της Βηθλεέμ.
Βλέπω τον γεννηθέντα Κύριό μας Ιησού Χριστό να είναι και πάλι εδώ κοντά στην πονεμένη μας πατρίδα. Στην ευλογημένη αυτή χώρα που βάλθηκαν τα πειθήνια όργανα του Βεελζεβούλ να αλλάξουν τα πάντα συθέμελα. Όχι, όμως, άδικα προσπαθούν. Οι Έλληνες πρέπει να έχουν το πάνω χέρι γιατί έχουν ευλογία από τον Κύριο.
Ας μην λοιπόν τρομάξουν οι ποιμένες μας από τους ύστατους βρυχηθμούς της γεωμετρικά καταραίουσας εξουσίας των Καλικατζάρων. Μίας εξουσίας που βάλθηκε να καταστήσει τις τελευταίες δεκαετίες στο όνομα μίας ενωμένης Ευρώπης ως νόμο την ανηθικότητα. Μίας εξουσίας που νομιμοποίησε την μοιχεία, την πορνεία, το ψεύδος, την έκτρωση (φόνο), την ομοφυλοφιλία... Μίας εξουσίας που είχε υψώσει ως λάβαρο της τη διαφθορά και την απάτη´ Μίας εξουσίας που συστηματικά μεθόδευε να απομακρύνει από κάθε δημόσιο χώρο ότι θυμίζει Χριστό και Ορθοδοξία. Μίας εξουσίας που έσπειρε στα σχολεία μας την αμφιβολία στην εμπιστοσύνη του Έλληνα στον Χριστό, υποβαθμίζοντας δήθεν με την επίκληση της προόδου, το μάθημα των θρησκευτικών, αλλοιώνοντας την ιστορία κ.ο.κ. Μίας εξουσίας που διέλυσε τις οικογένειες με το σπόρο του άλογου συμφέροντος και της μεθοδευμένης εικονικής ευμάρειας και του πλουτισμού. Μίας εξουσίας που με τις μεθοδεύσεις ορισμένων πουλημένων πολιτικών νέο –Καλικατζάρων οργάνων της μασωνίας και των κέντρων της ανομίας έφτασαν την Ελλάδα ένα μηδαμινό κράτος.

Θέλω να στείλω λοιπόν ένα μήνυμα στον ελληνικό λαό, από τις κορφές του Παγγαίου Όρους. Όχι, τον Έλληνα όσο και αν θέλουν μερικοί να τον κάνουν ρομπότ, όπως και τους ιερωμένους ας το ξεχάσουν. Θα δώσει ο Χριστός πάλι λεβεντιά και πίστη στους νέους που τώρα μόνο με τη βία ξεσπούν. Αλλοίμονο, οπλιστείτε με πίστη και με εθνικισμό για τον τόπο μας. Ο Χριστός έρχεται αυτές τις ημέρες σαν βρέφος και η χαρά όλων μας είναι εμφανής. Έρχεται σ’ όλους η αναγέννηση και πάλι η ελπίδα μέσα μας.
Ανοίξτε λοιπόν το σπίτι της καρδιάς σας. Σκουπίστε και εξοντώστε τον κάθε δόλο προς τον πλησίον σας και τότε θα αφουγκραστείτε τη φωνή του Κυρίου μας να προαναγγέλει την Άνοιξη.
«Αμήν λέγω υμίν. Εγώ το Α, εγώ και το Ω. Στέλνω μήνυμα στον κόσμο που σφυρηλατείται από μία χούφτα ανθρώπων που βάλθηκαν εδώ και πολλές γενεές να σπείρουν την ανυπαρξία του ουρανού. Τι θέλουν αυτά τα ερπετά και σατανικά ανδρείκελα να κάνουν; Θέλουν να πάρουν τη θέση του Θεού για να διοικούν τους ανθρώπους; Ο Πατήρ μου έδωσε από την αρχή όλα τα απαραίτητα για την πνευματική διαύγεια του μυαλού. Την καλλιέργησαν μερικοί αντίστροφα. Τώρα ο ουρανός θα διαλευκάνει αυτή την Οδύσσεια που ο κόσμος περνά. Έρχεται πάλι η Άνοιξη. Αμήν»!

Συντάκτης: Ενας Δούλος Κυρίου
Πηγή: ΣΤΥΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2010