Προτάσεις, οι οποίες δεν θα προκαλέσουν τις αντιρρήσεις της τρόικας και θα προσφέρουν μια «μικρή ομπρέλα» στην καταιγίδα που έρχεται στην αγορά εργασίας, επιχειρούν να διαμορφώσουν στελέχη του οικονομικού επιτελείου.
Στόχος τους είναι να μην μείνουν πολλοί εργαζόμενοι εντελώς ακάλυπτοι -δηλαδή εκτός των επιχειρησιακών συμβάσεων.
Είναι ορατός ο κίνδυνος να εξαναγκαστούν εκατομμύρια εργαζόμενοι να υπογράψουν ατομικές συμβάσεις.
*Μία από τις προτάσεις είναι να μειωθεί στους 7 εργαζομένους (κατά το σουηδικό πρότυπο) το όριο για τη δημιουργία σωματείου που θα διαχειριστεί τη σύναψη σύμβασης σε εταιρείες. Σήμερα, υπογραφή επιχειρησιακών συμβάσεων είναι δυνατή μόνο σε εταιρείες άνω των 50 ατόμων.
Πρόκειται για όριο που ουσιαστικά αποκλείει σχεδόν το σύνολο των απασχολουμένων στον ιδιωτικό τομέα Σύμφωνα με μελέτη του μέλους του ΟΜΕΔ, Χ. Ιωάννου, σε αυτή την κατηγορία σήμερα ανήκουν περίπου 4.000 εταιρείες, εκ των οποίων μόνο οι 100-150 έχουν υπογράψει συμβάσεις.
*Ακόμη, και με το παραπάνω μέτρο, όμως, μένει ακάλυπτη η μεγάλη μάζα των εργαζομένων σε μικρά καταστήματα και εταιρείες. Σε αυτή την περίπτωση, συζητείται να αποφασιστεί μεταξύ ΓΣΕΕ, ΓΕΣΕΒΕ και ΕΣΕΕ να απαιτείται η σύμφωνη γνώμη των κλαδικών οργανώσεων καθώς και η συμφωνία εργοδοτών-εργαζομένων για την όποια αλλαγή. Να αποφευχθεί έτσι, όσο είναι δυνατόν η χωρίς όρους ατομική σύμβαση, αν και θεωρείται δεδομένο ότι περιπτώσεις κατάχρησης θα υπάρξουν, λόγω της ανεργίας και της κρίσης.