Δευτέρα 27 Ιουλίου 2009

Δώρα της γνώσεως από την ελληνική παιδεία, ως αντίδωρον για τη βράβευσή του από τη Βουλή των Ελλήνων, έφερε ο πρόεδρος Valery Giscard d’ Estaing.

Η ιστορία κάνει κύκλους και η διαδρομή της μένει αναλλοίωτη όπως και η σημασία του έργου της... Ηταν το 1974, ο χρόνος της αναίμακτης μεταπολίτευσης, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε εκλεγεί, με 54% πλειοψηφία, πρωθυπουργός της Ελλάδος και ερχόταν σε πρώτη επίσημη επίσκεψη, ο φίλος από τα παλιά του Παρισιού, ο πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας κ. Valery Giscard d' Estaing. Στο αεροδρόμιο -όπου το ξημέρωμα της 24ης Ιουλίου 1974 είχε τροχιοδρομήσει, σε ιστορική πτήση επιστροφής, το προεδρικό του αεροσκάφος, φέρνοντας πίσω τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, με τον Τάκη Λαμπρία, τον ανιψιό του κ. Μιχάλη Λιάπη και τον γραμματέα του κ. Κώστα Χρυσοστάλη- τον Γάλλο πρόεδρο είχε υποδεχθεί ο πρωθυπουργός και με επίσημη αυτοκινητοπομπή κατευθύνονταν προς την Αθήνα. Συντάκτις του «Σημειωματαρίου», μετά την επταετή αναγκαστική απουσία, λόγω κλεισίματος της «Κ», και με νεανική όρεξη για να κερδηθεί ο χαμένος χρόνος, στεκόμουν απέναντι από την Πύλη του Αδριανού, όπου είχε στηθεί εξέδρα με δάφνες για την είσοδό του στην Αθήνα. Ο Γάλλος πρόεδρος, με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή στο πλευρό του, ανέβηκαν στην εξέδρα και μπροστά στο μικρόφωνο απηύθυνε, ο καθένας με τη σειρά του, χαιρετισμό στα πλήθη του κόσμου που είχαν συγκεντρωθεί με ελληνικές και γαλλικές σημαίες και την ιαχή να κυριαρχεί «Ελλάς - Γαλλία - Συμμαχία»! Πρώτος πήρε τον λόγο ο Βαλερί Ζισκάρ ντ' Εστέν και με την ερασμιακή προφορά του απευθύνθηκε στον κόσμο με εκείνο το αξέχαστο: «Φιλόι μοϋ αγαπημενόι, σας χαιρετώ!». Ακολούθησε με την σερραϊκή χαρακτηριστική προφορά του ο πρώτος της Πρώτης, το τι είπαν, το σκέπασε η σκόνη του χρόνου, αλλά ο Χάρρυ Κλυνν το 'κανε σύνθημα, το «Φίλοι μου αγαπημένοι», εκπομπή, επιθεώρηση, με τους δύο φίλους να μιλούν την ίδια γλώσσα, αλλά πώς!

Μας θύμισε αυτό το περιστατικό η αντιφώνηση ύστερα από 35 χρόνια του πρώην Γάλλου Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Valery Giscard d' Estaing σε νέα ελληνικά πλέον. Από τα μαθητικά θρανία πριν από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο μετείχε κλασικής παιδείας. «Οπως όλοι οι νέοι της γενιάς μου, στη Γαλλία, από 12 έως 16 ετών, επί 2 ώρες την εβδομάδα μαθαίναμε την Αρχαία Ελληνική γλώσσα, τη γραφή, το αλφάβητο, τη δύσκολη γραμματική, την προφορά. Ο καθηγητής μας κατάφερε μέσα από την εκμάθηση των Αρχαίων Ελληνικών να μας μεταδώσει την αγάπη για την Ελλάδα. Η φιλοδοξία του ήταν να είμαστε σε θέση να διαβάζουμε και να καταλαβαίνουμε την πλειοψηφία των διαλόγων του Πλάτωνος. Ως έφηβος ανακάλυψα τη φιλοσοφία του Πλάτωνος, η οποία μαζί με αυτή του Αριστοτέλη καθοδηγούσαν τη σκέψη μου επί πολλά χρόνια. Αν έρθετε στο σπίτι μου - μας είπε στην τελετή απονομής του Βραβείου του από τη Βουλή, την Πέμπτη 23 Ιουλίου 2009- θα δείτε ότι τα πιο φθαρμένα βιβλία είναι οι μεταφράσεις των διαλόγων του Πλάτωνος. Εντυπωσιάστηκα από την ευφυΐα και τη λογική με τις οποίες δομήθηκαν οι ανθρώπινες κοινωνίες τον 5ο αιώνα προ Χριστού. Σε ολόκληρη την Ελλάδα, από την Πελοπόννησο μέχρι τη Μακεδονία, η λογική μπήκε στην πολιτική και την κοινωνική ζωή ολόκληρης της ανθρωπότητας, κάτι που φυσικά κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει. Αυτή είναι η πρώτη κορυφαία προσφορά του Ελληνισμού στην ανθρωπότητα. Ο ελληνισμός επίσης συνέβαλε στη δημιουργία του παγκόσμιου πολιτισμού. Το ίδιο βραβείο που παραλαμβάνω εγώ σήμερα είχε απονεμηθεί πέρσι στην κορυφαία Γαλλίδα Ακαδημαϊκό και διακεκριμένη Ελληνίστρια κ. Jacqueline de Romilly.

Το Νέο Μουσείο

«Πέραν της αρχαίας αυτής εξαίρετης πολιτιστικής κληρονομιάς, η σύγχρονη Ελλάδα έχει αποκτήσει πλέον ένα επιπρόσθετο στοιχείο πολιτισμού: το νέο, πανέμορφο Μουσείο της Ακρόπολης που δημιουργήθηκε με πρωτοβουλία του ελληνικού δημοσίου και έρχεται να συμπληρώσει την αρχιτεκτονική αρτιότητα της Ακρόπολης»...

Αυτά είχε να μας πει ο ευπατρίδης Γάλλος πολιτικός με την ευκαιρία της βράβευσής του από τη Βουλή των Ελλήνων. Εφερε μαζί του τα Δώρα της Γνώσεως, της ελληνικής παιδείας, της ιδανικής διακυβέρνησης και του πολιτισμού, επιστρέφοντάς τα, στη χώρα που τα δημιούργησε για να μην τα ξεχνά ο λαός της...

«Κάτι χρήσιμο για την πατρίδα»

Στρεφόμενος στον πρόεδρο της Βουλής κ. Δημήτρη Σιούφα που του επέδωσε το Βραβείο για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία, είπε: «Κύριε πρόεδρε της Βουλής, το βραβείο σας αφορά επίσης δημοκρατικό ιδεώδες που εκφράστηκε για πρώτη φορά μερικές εκατοντάδες μέτρα πιο κάτω από εδώ, στην Αθηναϊκή Αγορά, τον 5ο αι. π.Χ. Αφορούσε το δικαίωμα του κάθε πολίτη να εκφράζεται πάνω στις αποφάσεις της εξουσίας. Η γέννηση της Δημοκρατίας συμπυκνώνεται στη φράση «Ποιος θέλει, ποιος μπορεί, ποιος έχει κάτι χρήσιμο να πει για την πατρίδα»; Αυτή ήταν η ερώτηση που απευθυνόταν στο πλήθος που ήταν συγκεντρωμένο στην Αγορά».

Αυτά ήρθε να μας πει, ευχαριστώντας μας για τη βράβευσή του, ο πιστός φίλος της Ελλάδας σε δύσκολες εποχές. Με αυτό το θάρρος τον πλησιάσαμε και του δείξαμε την εφημερίδα την «Καθημερινή» που, πιστεύουμε, έχει κάτι χρήσιμο να πει στους ανθρώπους που τη διαβάζουν. Εσκυψε, είδε τις φωτογραφίες, τον Γρύπα στον τίτλο του «Σημειωματαρίου» και υπέγραψε το Αφιέρωμα.

Στις φωτογραφίες είναι πάντα δίπλα στον Κωνσταντίνο Καραμανλή, που 35 χρόνια μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, στη δική του απουσία, έρχεται ο συνεπής Γάλλος φίλος και μιλά «για την ανάγκη βελτίωσης της δημοκρατικής λειτουργίας των θεσμών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, σύμφωνα μάλιστα με την αρχαία ελληνική δημοκρατική παράδοση...».

Οι φωτογραφίες μιλούν για το κλίμα της θερμής ανταπόκρισης που είχε σε μεγάλη μερίδα του πολιτικού κόσμου η βράβευση του Γάλλου V. G. d' Estaing. Οι χειραψίες, τα συγχαρητήρια, η συνέχιση της ευρωπαϊκής πορείας με την κ. Μαριέττα Γιαννάκου και τον Σταύρο Λαμπρινίδη επικεφαλής των Ευρωβουλευτών κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης, η παρουσία των εκπροσώπων όλων των κομμάτων, όλα αυτά δίνουν μια άλλη διάσταση στη λειτουργία της Βουλής, με τις διεθνείς σχέσεις και τις ανθρώπινες σε ένα ενιαίο σύνολο για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία.. .