Αισιοδοξία Μπερλουσκόνι για την πορεία της κρίσης

Ο Ιταλός πρωθυπουργός Σίλβιο Μπερλουσκόνι σε μήνυμά του επ' ευκαιρία της σημερινής ημέρας που η Ιταλία αφιερώνει στην αποταμίευση, τονίζει ότι «η πιο δεινή φάση της οικονομικής κρίσης έχει παρέλθει και με αργούς ρυθμούς έχει ξεκινήσει η ανάκαμψη».

Ο «Καβαλιέρε» προσθέτει ότι στην Ιταλία «υπάρχουν σαφείς ενδείξεις αισιοδοξίας και είναι φανερό ότι έχει ξεπερασθεί η ιδιαίτερη εκείνη προσέγγιση στατικού πεσιμισμού, που χαρακτήριζε τους τελευταίους μήνες».

Στο μεταξύ, η υπουργός παιδείας Μαρία Στέλλα Τζελμίνι παρουσίασε το σχέδιο νόμου της κυβέρνησης για την αναμόρφωση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης:

Η θητεία των πρυτάνεων δεν θα μπορεί να ξεπερνά, συνολικά, τα οκτώ χρόνια, τα πανεπιστήμια θα πρέπει να υιοθετήσουν έναν «ηθικό κώδικα» που να εγγυάται διαφάνεια στις προσλήψεις, με ιδιαίτερη αναφορά σε «τυχόν ασυμβίβαστο λόγω σχέσεων συγγένειας και προσωπικών συμφερόντων».

Σε περίπτωση οικονομικών δυσκολιών και παθητικού ισολογισμού, τα πανεπιστήμια θα έχουν δυο επιλογές : ή την έκτακτη οικονομική διαχείριση από «εξωτερικούς» μάνατζερ, ή την συγχώνευση με άλλα, μικρά, πανεπιστημιακά ιδρύματα. Οι φοιτητές θα καλούνται να αξιολογούν τους καθηγητές και οι αξιολογήσεις αυτές των διδασκόντων θα είναι βασικής σημασίας για την χορήγηση κρατικών χρηματοδοτήσεων.

Επίσης, βάσει των αλλαγών που θέλει να εισάγει η κυβέρνηση Μπερλουσκόνι, οι καθηγητές θα πρέπει να αποδεικνύουν ότι είναι όντως παρόντες στα προγραμματισμένα μαθήματα. Οι συνολικές ώρες απασχόλησης, για τους μόνιμους διδάσκοντες θα πρέπει να φθάνουν τις χίλιες πεντακόσιες.

Οι πρυτάνεις, στις πρώτες τους αντιδράσεις, δεν απορρίπτουν το σχέδιο Τζελμίνι, αλλά ζητούν να μπορέσουν να προωθηθούν αλλαγές και παρεμβάσεις, μέχρι την τελική ψήφιση του μέτρου, την ερχόμενη Άνοιξη.

Μέρος, όμως, των φοιτητικών οργανώσεων ετοιμάζεται για νέο κύκλο κινητοποιήσεων. Οι φοιτητές του κινήματος «Onda» (Kύμα),οι οποίοι αμφισβήτησαν, την περασμένη Άνοιξη, την υπουργό Μαρία Στέλλα Τζελμίνι, εστιάζουν τις κριτικές τους σε δυο, κυρίως, σημεία: στην συμμετοχή των ιδιωτών στα διοικητικά συμβούλια των πανεπιστημίων (θα καταλάβουν το 40% των θέσεων) και στο ότι οι ερευνητές, θα μπορούν να εργάζονται συνολικά, μόνο για έξι χρόνια. Στη συνέχεια, ή θα προσλαμβάνονται ως επίκουροι καθηγητές ή θα αναγκάζονται να διακόψουν την πανεπιστημιακή τους καριέρα.