Η δεύτερη γενιά της τρομοκρατίας δυστυχώς είναι εδώ. Και από όσο μπορεί να διαβάσει κανείς στις προκηρύξεις δεν είναι μία ούτε υπάρχει το ενιαίο σκεπτικό που χαρακτήρισε την προηγούμενη γενιά των τρομοκρατικών οργανώσεων. Εδώ υπάρχει πολλή βία και ελάχιστο σκεπτικό. Ακόμη και σε προκηρύξεις, οι συγγραφείς των οποίων θέλουν να μετρηθούν ως εγγράμματοι. Το δεδομένο πάντως είναι ένα.
Η τελευταία προκήρυξη που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία» για την επίθεση στο αστυνομικό τμήμα της Αγίας Παρασκευής είναι εντελώς διαφορετική από τις χολιγουντιανού τύπου προκηρύξεις που διαβάσαμε από τη «Σέχτα» ή τον «Επαναστατικό Αγώνα». Μοιάζει να γράφτηκε από γέρο σταλινικό κουμουνιστή, αλλά μάλλον πρόκειται για νέο ο οποίος διάβασε τη σχετική βιβλιογραφία του εμφυλίου και ενστερνίστηκε τουλάχιστον την ορολογία της. Ενας παλιός κομμουνιστής που έχει ζήσει τη φρίκη ενός εμφυλίου μπορεί να ονειρεύεται ακόμη μια σοσιαλιστική κοινωνία, αλλά δεν θα ευλογούσε με την πένα του την αιματηρή ηλιθιότητα κάποιων νεότερων δήθεν «επαναστατών».
Το πρόβλημα είναι πως από τα κείμενα προκύπτει ότι η νέα τρομοκρατία δεν έχει ενιαίο ιδεολογικό υπόβαθρο και δύσκολα μπορούμε να μιλήσουμε οργανωτικά για τα παλιά συγκοινωνούντα δοχεία. Υπάρχουν οι νεαροί που βλέπουν τις επιθέσεις σαν πίστα πολεμικών ηλεκτρονικών παιγνιδιών τύπου playstation και διανθίζουν τα μηδενιστικά τους κείμενα με αριστερά τσιτάτα που κάπου άκουσαν. Χρησιμοποιούν ορολογία του Χόλιγουντ για αστυνομικούς που είναι σαν τα ντόνατ και μεταμοντέρνα φρασεολογία όπως «οι γυμνοσάλιαγκες της μιντιακής δημοσιογραφίας εκτός από σάλια θα αφήσουν σύντομα και αίμα». Από την άλλη εμφανίζεται μια οργάνωση, η «Ομάδες Προλεταριακής Λαϊκής Αυτοάμυνας», τα μέλη της οποίας έχουν εντρυφήσει σε κείμενα της εμφυλιακής περιόδου και επιχειρούν να αναστήσουν όρους όπως η «Διεύθυνση Στρατοχωροφυλακής» ή «ΟΠΛΑ» κ. ά.
Ο κατακερματισμός της εγχώριας τρομοκρατίας κάνει το έργο των διωκτικών αρχών πιο δύσκολο. Δεν είναι ένα το νήμα που πρέπει να ακολουθήσουν για να ξηλώσουν το πουλόβερ. Και αυτό είναι κάτι που δεν πρέπει να υποτιμήσουν.