Tου Θανου Oικονομοπουλου
«Eντός τετραμήνου»: Αυτή είναι η διαφορά. Πώς, δηλαδή, τούτη η εξαγγελία συνοδεύεται από συγκεκριμένη (ας πούμε...) δέσμευση, ότι η «μεταρρύθμιση» ή αν θέλετε κάποιο πολλοστημόριο από την πολυδιαφημισμένη «επανίδρυση του κράτους», θα συντελεσθεί εντός τετραμήνου. Σε 120 μέρες θα 'χουν καταργηθεί ή συγχωνευθεί 225 από 620 φορείς του δημόσιου τομέα - δεν είναι όλοι οι φορείς, απλώς τόσοι, 620, έχουν εξετασθεί μέχρι σήμερα. Σε τέσσερις μήνες θα 'χουν ολοκληρωθεί (καλά θα 'ναι να 'χουν αρχίσει, έστω...) οι κατά περίπτωση συγχωνεύσεις ή καταργήσεις, και «στο μεταξύ», θα προχωράει και η εξέταση των υπολοίπων «περιπτώσεων». Πόσες ακριβώς είναι αυτές, πόσοι δηλαδή είναι συνολικά οι «δημόσιοι φορείς», θα μας προκύψει σε αυτή τη συνέχεια...
Να μην... γκρινιάζουμε: καλώς τηνε κι ας άργησε! Η μεταρρύθμιση, η επανίδρυση, ο εκσυγχρονισμός, η εκλογίκευση - όπως θέλτε πείτε την! Λίγες μέρες πριν από τις εκλογές η εξαγγελία; Λίγες μέρες πριν από τις κάλπες, τι να γίνει; Δεν μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα αν αυτή η σύμπτωση «έτυχε» ή... «πέτυχε», για να κολλήσει με τις προεκλογικές διαβεβαιώσεις του περιοδεύοντος τη χώρα πρωθυπουργού πως «είναι αποφασισμένος να προχωρήσει, να πάρει μέτρα, να αδιαφορήσει για το πολιτικό κόστος, να προτάξει το κοινό καλό του τόπου έναντι του πολιτικού κόστους...», το βέβαιο πάντως είναι πως τη «δέσμευση» γι' αυτόν τον απαραίτητο εκσυγχρονισμό και τη συνακόλουθη τεράστια εξοικονόμηση πόρων που σπαταλιούνται από τις δαπάνες του Κύριος οίδε πόσων «δημόσιων φορέων», την... ακούμε και την ξανακούμε από τις προεκλογικές «προγραμματικές» εξαγγελίες, αλλά και από τις μετεκλογικές δηλώσεις τούτης της κυβέρνησης. Μόνο την ακούμε...
Δεν λέμε πως μια τέτοια γενναία εκσυγχρονιστική κίνηση μπορεί να ολοκληρωθεί και να αρχίσει να αποφέρει τα θετικά της αποτελέσματα από τη μια στιγμή στην άλλη. Αλλά, από την άλλη, και... πέντε ολόκληρα χρόνια «νέας διακυβέρνησης», παραείναι πολλά για... να αρχίσει να κυλάει το νερό στ' αυλάκι. Σε αυτό το διάστημα, θα μπορούσε, αν μη τι άλλο, να 'χει ολοκληρωθεί η... καταμέτρηση του «κουβαριού» των δημόσιων φορέων, να 'χουν επισημανθεί η χρησιμότητα ή το περιττό της ύπαρξης (και της χρηματοδότησης!) κάποιων δημόσιων φορέων, οι τυχόν επικαλύψεις, αν παράγουν (και ποιο και με ποιο κόστος...) κάποιο έργο.
«Είναι ένα απαιτητικό πρόγραμμα που αποβλέπει στην πιο ευέλικτη λειτουργία του κράτους...», είπε χθες ο υπουργός Οικονομίας κ. Παπαθανασίου. Συμφωνούμε απόλυτα - γι' αυτό και έπρεπε να έχει δρομολογηθεί πριν από πολλά χρόνια, και πάντως μέσα στα τελευταία πέντε που η συγκεκριμένη κυβέρνηση είχε κάνει σημαία της την «επανίδρυση του κράτους». Η δέσμευση που συνόδευσε χθες τη (νέα) εξαγγελία είναι πως από το ήδη απασχολούμενο προσωπικό στους δημόσιους φορείς που θα καταργηθούν ή θα συγχωνευθούν, δεν πρόκειται κανείς να χάσει τη δουλειά του. Προφανώς είτε θα απορροφηθεί σε φορείς και υπηρεσίες που υπάρχει έλλειψη προσωπικού (οι περιβόητες «μετατάξεις», που θα έπρεπε υπό κανονικές συνθήκες... κανονικού κράτους να αποτελούν πάγια τακτική, ώστε να μην εμφανίζεται το φαινόμενο σε κάποιους τομείς να πλεονάζει προκλητικά προσωπικό και σε ορισμένους άλλους να υπάρχουν για χρόνια... κενές θέσεις και υπολειτουργία!), είτε έστω θα υπάρξει κάποια «ανοχή», μέχρι τη συνταξιοδότησή του και τη μη αντικατάστασή του...
Εστω και έτσι, ο εκσυγχρονισμός και η αύξηση της λειτουργικότητας και αποτελεσματικότητας της κρατικής μηχανής, έχει γίνει άμεσα αντιληπτός, καθώς επίσης και η τεράστια εξοικονόμηση πόρων. Γιατί, η ύπαρξη και μόνο άχρηστων φορέων έχει ως αποτέλεσμα το γραφειοκρατικό «κράτημα» της κρατικής λειτουργίας, που από μόνο του επιφέρει τρομακτικά αρνητική οικονομική επίπτωση, ίσως μεγαλύτερη και από το ίδιο το κόστος του «περιττού» προσωπικού.
Μια απορία, μόνο: αφού αυτές ήταν (έστω και αν άργησαν να υλοποιηθούν) οι προθέσεις της σημερινής κυβέρνησης, «η ευέλικτη λειτουργία του κράτους», η εξοικονόμηση πόρων, ο περιορισμός της σπατάλης του Δημοσίου, η κατάργηση ή συγχώνευση φορέων του Δημοσίου, για ποιον λόγο τότε προχώρησε και η ίδια (πριν κάνει το εξαγγελθέν «ξεσκαρτάρισμα») σε... δημιουργία νέων φορέων, τους οποίους στελέχωσε μάλιστα με νέο προσωπικό;
Και σε ποια «λογική» (εκσυγχρονιστική, «επανιδρυτική», μείωσης των δημοσίων δαπανών κ.λπ.) εντάσσονται οι άνω των 100.000 προσλήψεων (με διάφορες μορφές - εποχικού, επί συμβάσει, προσωρινής διάρκειας κ.λπ.) που έχει κάνει τον τελευταίο σχετικά καιρό, όπως έχει αποκαλυφθεί, χωρίς μάλιστα να διαψευσθεί επισήμως, ακόμη και στις περιπτώσεις που οι προσλήψεις αυτές έγιναν κατά τρόπο παράνομο (και πάντως: παράτυπο...) με παράκαμψη του ΑΣΕΠ;