Ο πόλεμος στο Αφγανιστάν αποκάλυψε την κατάσταση αποσύνθεσης του ΝΑΤΟ, το οποίο ενεπλάκη στον πόλεμο αυτό χωρίς πραγματική τακτική και αν δεν υπάρξουν δραστικές αλλαγές, η Συμμαχία βρίσκεται κοντά στο τέλος, όπως εκτίμησε ο Καναδός στρατηγός Ρικ Χίλιερ.
«Το Αφγανιστάν αποκάλυψε ότι το ΝΑΤΟ βρίσκεται σε κατάσταση πτώματος, αποσύνθεσης και αν δεν υπάρξει σωτηρία, η Συμμαχία θα τελειώσει», γράφει στην αυτοβιογραφία του ο πρώην αρχηγός του καναδικού Γενικού Επιτελείου, ο οποίος ήταν επικεφαλής της ΝΑΤΟικής Δύναμης στο Αφγανιστάν (Isaf) από τον Φεβρουάριο ως τον Αύγουστο του 2004.
Όταν ανέλαβαν τα καθήκοντά τους στην Isaf, οι στρατηγοί του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες «δεν είχαν καμιά στρατηγική, καμιά ιδέα για το τι θέλουν να πετύχουν, καμιά πολιτική κατεύθυνση και πολύ λίγες στρατιωτικές δυνάμεις», τονίζει χαρακτηριστικά ο Χίλιερ, ο οποίος αποστρατεύτηκε πριν ένα χρόνο.
«Ήταν καταστροφικό. Το ΝΑΤΟ χάραξε ένα δρόμο για να καταστρέψει την αξιοπιστία του και να χάσει τη λαϊκή υποστήριξη όλων των χωρών της Συμμαχίας», επισημαίνει στο βιβλίο του με τίτλο: «Πρώτα Στρατιώτης: Σφαίρες, Γραφειοκράτες και Πολιτικές
του Πολέμου», που θα κυκλοφορήσει στο τέλος της εβδομάδας.
«Δυστυχώς αρκετά χρόνια μετά η κατάσταση δεν έχει αλλάξει. Το ΝΑΤΟ εξακολουθεί να μην έχει καμιά ξεκάθαρη ιδέα του τι κάνει στο Αφγανιστάν», υπογραμμίζει ο 54χρονος Χίλιερ, ο οποίος αποκάλυψε πως στην αρχή της αποστολής οι Ευρωπαίοι ήταν αντίθετοι με την συμμετοχή των καναδικών στρατευμάτων στην Isaf.
Αυτή τη στιγμή στο Αφγανιστάν υπηρετούν περίπου 2.800 καναδοί στρατιώτες, οι οποίοι έχει προγραμματιστεί να αποχωρήσουν το 2011.
Για τον Καναδό στρατηγό, πολλές χώρες του ΝΑΤΟ ήταν περισσότερο απασχολημένες με την ιδέα του να «κτίσουν το δικό του μικρό προπύργιο» παρά με την προετοιμασία των στρατευμάτων τους για τις μάχες. Ο ίδιος επισημαίνει ότι ο πόλεμος στο Ιράκ αποσυντόνισε τους Αμερικανούς και «έδωσε κουράγιο στους Ταλιμπάν τη στιγμή που είχαν σχεδόν ηττηθεί».
Βλέποντας τους αντάρτες να πετυχαίνουν στο Ιράν, οι Ταλιμπάν συνειδητοποίησαν ότι «οι δυτικές δυνάμεις είναι δυνατόν να υποφέρουν» και είναι ακόμα πολύ πιθανό να «χάσουν την διάθεση να πολεμούν». «Παρατηρούσαν, μάθαιναν και γρήγορα άρχισαν να εφαρμόζουν τις τακτικές των Ιρακινών με αποτέλεσμα να επιτίθενται με επιτυχία εναντίον των δυτικών στρατευμάτων», κατέληξε ο Χίλιερ.