Κακοποιημένες γυναίκες βρίσκουν καταφύγιο στην «Κιβωτό» του παπα- Αντώνη

«Έχω οκτώ μέρες στον ξενώνα και ακόμη δεν μπορώ να πιστέψω πως ζω σε ένα ασφαλές περιβάλλον για μένα αλλά και για τα δύο παιδιά μου. Ακόμη και στις μέρες μας μια ζωή χωρίς βία μπορεί να είναι το όνειρο πολλών γυναικών».

Η Σύλβια έφτασε πριν από 14 χρόνια στην Ελλάδα από την Τανζανία, αναζητώντας μια καλύτερη ζωή. Ήταν μόλις 21 ετών και έψαχνε τρόπο να βελτιώσει τη ζωή της έστω και αν χρειαζόταν να εγκαταλείψει την πατρίδα της. Μέχρι σήμερα όμως το μόνο που κατάφερε είναι να γνωρίσει τη βία, την εργασιακή αλλά και των συντρόφων της. Πριν από μια εβδομάδα βρήκε καταφύγιο στον ξενώνα κακοποιημένων γυναικών, που δημιούργησε η «Κιβωτός», ο οποίος άνοιξε τις πόρτες του εσπευσμένα. Οι κλήσεις των γυναικών για βοήθεια ανάγκασε τον πατέρα Αντώνιο να προσφέρει στέγη πριν ολοκληρωθούν οι εργασίες.

Όταν σταμάτησε να δουλεύει
Ενώ δούλευε ως οικιακή βοηθός γνώρισε έναν συμπατριώτη της τον οποίο και αποφάσισε να παντρευτεί. Απέκτησαν ένα παιδί και όλα έδειχναν ότι η ζωή της έπαιρνε τον δρόμο που ήθελε. Οι καλές μέρες όμως δεν κράτησαν για πολύ αφού ο πρώην σύζυγός της άρχισε να βιαιοπραγεί:

«Όσο δούλευε και είχαμε χρήματα τα πράγματα ήταν καλά. Όταν σταμάτησε να εργάζεται μου έκανε τη ζωή κόλαση. Και το πιο άσχημο είναι ότι όλες αυτές τις σκηνές της έζησε και το παιδί».

Αποφασίζει να τον εγκαταλείψει και αρχίζει να εργάζεται ξανά σε σπίτια. Νοικιάζει ένα σπίτι και συνεχίζει τη ζωή της με το παιδί της. «Γνωρίζω τον δεύτερο σύζυγό μου, έναν Έλληνα ναυτικό. Πίστευα ότι ήταν η ευκαιρία μου να κάνω την οικογένεια που ονειρευόμουν. Όμως πριν από μερικούς μήνες με εγκατέλειψε χωρίς χρήματα. Δεν είχα να πληρώσω το ενοίκιο και ο σπιτονοικοκύρης μου φυσικά με πέταξε έξω. Έμεινα στους δρόμους για αρκετές μέρες». Έμαθε όμως για τον ξενώνα και λέει: «Αισθάνομαι ότι τώρα μπορώ να κάνω μια καινούργια αρχή. Έχω την άνεση να ψάξω να βρω δουλειά και να σταθώ στα πόδια μου όχι μόνο για μένα αλλά και για τα παιδιά μου».