Οι Κινέζοι θέλουν να μας σώσουν και εμείς κάνουμε τους... Κινέζους

Περνάμε την μεγαλύτερη οικονομική κρίση των τελευταίων δεκαετιών. Κυριολεκτικά πνιγόμαστε στα χρέη. Βολοδέρνουμε αριστερά και δεξιά, προσπαθώντας να βρούμε άκρη. Κρεμόμαστε από τον μηχανισμό στήριξης Ε.Ε. και Δ.Ν.Τ. και από τον εσωτερικό δανεισμό που ολοένα γίνεται και ακριβότεροες.

Εάν δεν μας αποδεχθούν οι αγορές και η Ε.Ε. σταματήσει να μας στηρίζει, τότε πτωχεύουμε. Λένε ότι ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται. Πόσω μάλλον όταν του έχουν στείλει ολόκληρη βάρκα που περιμένει δίπλα του. Και, όμως, αυτός συνεχίζεται να πνίγεται αντί να μπει στη βάρκα να σωθεί!

Πέρυσι τέτοια εποχή, όταν φάνηκε καθαρά ότι έχουμε κρίση χρέους και οι μέχρι τότε πρόθυμοι δανειστές εξαφανίστηκαν, κάποιοι εφοπλιστές με ιδιαίτερα καλές σχέσεις με την κυβέρνηση της Κίνας, μεσολάβησαν για να βρει διέξοδο η χώρα.

Η Κίνα προθυμοποιήθηκε να βοηθήσει. Όμως η ελληνική Κυβέρνηση, προτίμησε να μπει στα βαθιά, χωρίς να ξέρει κολύμπι, μη δεχόμενη την κινεζική βάρκα.

Και ερχόμαστε στη προ μηνών επίσκεψη του Κινέζου Πρωθυπουργού στην Αθήνα, όπου ο ίδιος προσωπικά στην ομιλία του είπε ότι η Κίνα θα βοηθήσει την Ελλάδα οποτεδήποτε αποφασίσει να βγει στις αγορές για δανεισμό.

Τέτοια συγκεκριμένη δέσμευση οι Κινέζοι δεν έχουν κάνει για άλλη χώρα της Ευρωζώνης. Κι ενώ θα περίμενε κανείς ότι την κινεζική αυτή δέσμευση θα την έκανε σημαία η ελληνική Κυβέρνηση και θα την ανέμιζε σε όλα τα οικονομικά φόρα για να ρίξει τα spreads, άκρα του τάφου σιωπή.

Πρώτη φορά πρόσφεραν σε κάποιο που πνίγεται όχι σωσίβιο, αλλά ταχύπλοο, και αυτός αρνείται να μπει.

Έχει κανείς καμιά απάντηση;