Μερικές παρατηρήσεις για τον Ελληνικό Τύπο:
* Αν τα μέτρα του Μνημονίου, τα έπαιρνε κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, τα ίδια ΜΜΕ που σήμερα ψέγουν τη Αντιπολίτευση που δεν τα «προσυπογράφει», θα ξεσήκωναν τον κόσμο να γκρεμίσει την Κυβέρνηση…
Τα ίδια ΜΜΕ που ζητάνε σήμερα «υπευθυνότητα», από την Αντιπολίτευση, θα έκαναν «μαθήματα κατάληψης αστυνομικών σταθμών»!
Άλλωστε, για πολύ ηπιότερα μέτρα που πρότεινε η ΝΔ τότε ξεσήκωναν τον κόσμο. Και τώρα κάνουν «τουμπεκί ψιλοκομμένο» για πολύ χειρότερα…
* Σήμερα όποιος κλάδος αντιστέκεται, διασύρεται και διαπομπεύεται από τα «μήντια». Μερικοί, εδώ που τα λέμε, το αξίζουν. Άλλοι πάλι όχι. Και για τους περισσότερους τα πράγματα είναι πολύ πιο μπερδεμένα…
Αλλά το πρόβλημα εδώ, είναι ότι όταν οι ίδιοι κλάδοι ξεσηκώνονταν κι έδειχναν την ίδια αντίσταση σε παρόμοια ή πολύ ηπιότερα μέτρα, όταν τα επιχειρούσε η προηγούμενη κυβέρνηση, για τα ίδια ΜΜΕ οι εκπρόσωποι των κλάδων αυτών δεν ήταν «καθίκια» , όπως παρουσιάζονται σήμερα, ήταν… «λαϊκοί ήρωες»!
Και οι κλάδοι τους δεν ήταν τότε «εκβιαστικές συντεχνίες», όπως παρουσιάζονται σήμερα. Ήταν «λαϊκό κίνημα» που αγωνιζόταν για το δίκιο του ενάντια στην «αναλγησία» της (τότε) κυβέρνησης.
– Πώς το «λαϊκό κίνημα» μετατράπηκε ξαφνικά σε «εκβιαστικές μαφίες»; Πώς οι «λαϊκοί ήρωες» μετατράπηκαν σε «καθίκια»;
– Πώς η κυβερνητική «αναλγησία» εφαρμογής τέτοιων μέτρων, μετατράπηκε ξαφνικά σε αξιοθαύμαστη πολιτική «υπευθυνότητας» και «αποτελεσματικότητας»;
Προφανώς, άλλαξε η Κυβέρνηση, ήλθε στα πράγματα το ΠΑΣΟΚ, χόντρυναν τα μέτρα, εφαρμόζονται σήμερα πολύ χειρότερα και τα ΜΜΕ έδειξαν το αληθινό τους πρόσωπό:
Είναι ενεργούμενα της πιο ξετσίπωτης και αδίστακτης προπαγάνδας.
– Της προπαγάνδας που κατεδαφίζει την κυβέρνηση, όταν το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται στην Αντιπολίτευση και στηρίζει με νύχια και με δόντια την κυβέρνηση, όταν το ΠΑΣΟΚ την ελέγχει.
– Ξετσίπωτοι γιατί δεν κρατάνε ούτε τα προσχήματα.
– Και αδίσταχτοι, γιατί προσπαθούν να συντρίψουν όποιον τους αντιστέκεται, ακόμα κι αν τον υμνούσαν πριν.
Δεν καταλαβαίνουν τίποτε, δεν ντρέπονται για τίποτε, δεν διστάζουν μπροστά σε τίποτε..
Έρχονται «τηλεοπτικοί αστέρες» που είναι γνωστό σε όλους ότι συναγελάζονταν με τον αρχι-μιζαδόρο της γνωστής Γερμανικής εταιρίας, και μιλάνε σήμερα απαξιωτικά σε «συνεντευξιαζόμενους» βουλευτές, γιατί δεν προχώρησαν την κάθαρση! Την κάθαρση από τα ανομήματα των δικών τους φίλων…
Αφού είναι τόσο θρασείς, γιατί δεν κάνουν μια απλή πρόταση:
– Να ζητήσει επίσημα η Ελληνική κυβέρνηση από τη Γερμανία, να της παραδώσει όλη τη δικογραφία για τις μίζες που έδωσε η γνωστή εταιρία στην Ελλάδα. Αν δεν θέλει να παραδώσει τους γερμανούς πολίτες στην Ελληνική δικαιοσύνη, δεν πειράζει. Να μας παραδώσει, τουλάχιστον, τη δικογραφία. Να ξέρουμε ποιοί τα πήραν, πόσα πήραν, πότε τα πήραν, γιατί τα πήραν.
Και να τους «περιποιηθούμε» εδώ στη συνέχεια. Ακόμα κι αν είναι παραγεγραμμένα τα αδικήματά τους, να τους στιγματίσουμε για πάντα!
Η Γερμανική Δικαιοσύνη γνωρίζει επακριβώς ποιοί διέφθειραν ποιούς, πότε και πόσο.
Η Ελλάδα μπορεί να πιέσει και να εξασφαλίσει την δικογραφία πλήρως, σε ό,τι αφορά Έλληνες πολίτες. Μπορεί και να εκβιάσει αν θέλει. Και να έχει μαζί της ακόμα και την γερμανική κοινή γνώμη!
– Χωρίς αυτή τη δικογραφία, δεν θα υπάρξει εξιχνίαση του σκανδάλου, ούτε κάθαρση.
– Χωρίς αυτή τη δικογραφία, καμία Εξεταστική Επιτροπή δεν μπορεί να ανακαλύψει τίποτε παραπάνω, από υπόνοιες χρηματισμού, επί δικαίων και αδίκων, πάνω σε υποθέσεις που, έτσι κι αλλιώς, έχουν παραγραφεί, βάσει την Ελληνικής νομοθεσίας.
Που σε ό,τι αφορά τις παραγραφές των υπουργικών αδικημάτων είναι φαυλεπίφαυλη. Και δεν αλλάζει διότι την προστατεύει το Σύνταγμα.
Κι όταν ψηφιζόταν το Σύνταγμά αυτό (το 2000, επί ΠΑΣΟΚ) οι ίδιοι σχολιαστές των σήμερα θρασύτατων ΜΜΕ τότε έκαναν «τουμπεκί ψιλοκομμένο»!
Και σήμερα βρίζουν βουλευτές Εξεταστικών, που δεν μπορούν να παραπέμψουν κανένα, γιατί δεν έχουν στοιχεία και γιατί ακόμα κι αν – από σπόντα – έβρισκαν κάτι, τα περισσότερα αδικήματα έχουν παραγραφεί.
Τέτοια ανθρωποφαγική υποκρισία!
– Ζητήστε τη δικογραφία από τη Γερμανία, αν έχετε τα κότσια.
Αλλά εκεί δεν είστε θρασίμια, εκεί είστε «κότες»!
Δεν τολμάτε να τη ζητήσετε.
Ίσως γιατί θα βγουν στη φόρα οι φίλοι σας.
Ίσως γιατί θα βγείτε στη φόρα κι εσείς οι ίδιοι.
Οπότε, τώρα, από τη σίγουρη κι ασφαλή θέση του των πάντων «τιμητή», βρίζετε «όποιον πάρει ο χάρος» και στοχοποιείτε βουλευτές που ξέρετε ότι δεν είχαν καμία ανάμιξη ούτε στο έγκλημα ούτε στη συγκάλυψή του.
Για να εκτονώσετε τη λαϊκή οργή που σας αφορά κι εσάς – ίσως πρωτίστως εσάς – θυσιάζετε κάθε βράδυ στις οκτώ «αποδιοπομπαίους τράγους» ή αθώα θύματα.
Να ξέρετε, όμως: Σας το είπε κάποιος προχθές και δεν σας άρεσε:
– Ο κόσμος θα πάρει με τις πέτρες πρώτα εσάς, τα «μήντια» της ξετσίπωτης προπαγάνδας.
Νομίζετε ότι η κατάρρευση του πολιτικού συστήματος, πάνω στην οποία καθημερινά τζογάρετε, αφορά τους άλλους. Κάνετε λάθος! Αφορά πρώτα εσάς.
Ο κόσμος βρίζει ή περιφρονεί τους πολιτικούς, πράγματι…
Αλλά το γνωστό σύνθημα: «Αλήτες, ρουφιάνοι…» δεν το φωνάζει για τους πολιτικούς.
Για άλλους το φωνάζει.
Έτσι;